Drosophila melanogaster: Het verhaal van de kleine plaag en de beroemde prijs
De prijs van 2017 onderstreept het aanhoudende belang van Drosophila in de wereld van de genetica en de Nobelprijs.
Drosophila melanogaster is een productieve fokker en heeft een korte generatietijd, en dat het genoom slechts vier paar chromosomen heeft. Ik ben erg blij met de fruitvlieg, vertelde Michael Rosbash, een van de drie Amerikaanse wetenschappers die de Nobelprijs voor de Fysiologie of Geneeskunde 2017 won, maandag aan The Associated Press. Een andere laureaat, Jeffrey C Hall, zei in een interview met nobelprize.org dat de belangrijkste vierde winnaar hier, zoals sommigen van ons ze noemen, de kleine vlieg is. (Ze) verdienen nog een punt van de hoed, denk ik...
ybn netto waarde
Rosbash, Hall en Michael W Young werden bekroond voor ontdekkingen van moleculaire mechanismen die het circadiane ritme regelen, de interne klok die organismen synchroon houdt met dag/nacht-cycli. Door de fruitvlieg (Drosophila melanogaster) in hun werk te gebruiken, volgden de laureaten een weg die bezaaid was met Nobels - te beginnen met Thomas Hunt Morgan, winnaar van de 1933-prijs, die rond 1905 fruitvliegjes begon te kweken in zijn laboratorium om de dan ongrijpbare zender van erfelijke informatie: het gen, zijn rol, structuur, aard en
D. melanogaster zou gedurende meer dan een eeuw de voorkeurskeuze van genetici worden om verschillende redenen - het feit dat het een productieve fokker is en een korte generatietijd heeft, en dat zijn genoom slechts vier paar chromosomen heeft .
Nadat in 2000 de sequentie van het genoom was bepaald, bleek dat maar liefst 60% van de fruitvlieggenen in een vergelijkbare vorm ook bij mensen aanwezig zijn. In een online uitleg over Waarom onderzoeken wetenschappers vliegen?, zegt de Duitse Max Planck Society dat ongeveer 75% van de genen waarvan bekend is dat ze ziekten bij mensen veroorzaken, ook voorkomen in vliegen, (en) Drosophila bezit meer dan 90% van de genen die kan kanker veroorzaken bij mensen.
Lees ook | Nobelprijs voor Fysiologie of Geneeskunde, 2017: Wat ons drijft
Terwijl wetenschappers werkten aan het creëren van ziektevrije organismen (eugenetica), werd ontdekt dat het gemakkelijk was om het fruitvlieggenoom aan te passen om te begrijpen hoe genotype het fenotype (uiterlijk uiterlijk) verandert. Zo zette Drosophila's associatie met genetica voort.
Na Morgan won Herman Muller, die met hem in de Fly Room had gewerkt, in 1946 de Prize in Physiology or Medicine omdat hij ontdekte dat het fruitvlieggen door straling kan worden veranderd. George W Beadle, die samen met Edward L Tatum de ene helft van de prijs van 1958 won (de andere helft werd gewonnen door Joshua Lederberg) voor hun ontdekking dat genen werken door bepaalde chemische gebeurtenissen te reguleren, was ook Morgans student in de Fly Room. In 1995 wonnen drie ontwikkelingsbiologen, Edward B. Lewis, Christiane Nüsslein-Volhard en Eric F Wieschaus, de prijs voor het ontdekken van de rol van sleutelgenen in de ontwikkeling van het fruitvliegembryo, dat ook een cruciale rol speelt in de menselijke embryonale ontwikkeling.
De prijs van 2017 onderstreept het aanhoudende belang van Drosophila in de wereld van de genetica en de Nobelprijs.
Deel Het Met Je Vrienden:
