Uitgelegd: Beamon, Powell, Chistyakova, Anju... Waarom verspringrecords al lang bestaan

In India is het verhaal niet anders, Anju Bobby George's sprong van 6,83 meter op de Olympische Spelen van Athene in 2004 blijft bovenaan de lijst staan. Bij de heren heeft M Sreeshankar het nationale record in drie jaar twee keer gebroken, waarvan de laatste deze week in Patiala.

M Sreeshankar heeft het nationale record in drie jaar twee keer gebroken, waarvan de laatste deze week op Patiala. (Twitter/@WeAreTeamIndia)

Het wereldrecord verspringen van de Amerikaan Mike Powell van 8,95 meter staat nu 30 jaar. Vóór Powells monsterpoging in 1991 was de historische sprong van 8,90 meter van de Amerikaanse legende Bob Beamon 23 jaar lang onbetwist gebleven. Verder teruggaand, was Jesse Owens de onbetwiste koning van de pit geweest, aangezien niemand zijn sprong van 8,13 van 1935 naar 1960 kon evenaren. In het damesevenement vestigde Galina Chistyakova, die de voormalige USSR vertegenwoordigde, het wereldrecord van 7,52 meter in 1988 Het merk staat nog steeds op haar naam.

In India is het verhaal niet anders, Anju Bobby George's sprong van 6,83 meter op de Olympische Spelen van Athene in 2004 blijft bovenaan de lijst staan. Bij de heren heeft M Sreeshankar het nationale record in drie jaar twee keer gebroken, waarvan de laatste deze week in Patiala. Met een recordsprong van 8,26 meter hij maakte de cut voor de Tokyo Games . Als we de pagina's van de geschiedenis terugbladeren, blijkt dat in India te verspringen records moeilijk te breken zijn. In 2004 verbeterde Amrit Pal Singh (8,08) het 30-jarige cijfer van TC Yohannan (8,07). Singh's record stond ook bijna tien jaar.

Nieuwsbrief| Klik om de beste uitleg van de dag in je inbox te krijgen

Hier is een uitleg van de al lang bestaande verspringen records:

Hoe dicht is iemand bij Powells record gekomen?

frank gifford nettowaarde

Eigenlijk is niemand zelfs maar binnen handbereik gekomen. Twee van de top drie sprongen ooit werden gemaakt tijdens de Wereldkampioenschappen van Tokio in 1991, Powell's en zilveren-medaillewinnaar Carl Lewis (8,87 meter), de Amerikaanse sprint- en verspringlegende. Sindsdien hebben de Amerikanen het meeste gepresteerd op 8,74 meter - Erick Walder in 1994 en Dwight Philips in 2009. Onder de nieuwe lichting springpaarden heeft de hoog aangeschreven Cubaanse, 22-jarige Juan Miguel Echevarria, een persoonlijk record van 8,68 meter .

Is het mannen/vrouwen verspringen record het oudste in de boeken?

Er zijn drie records ouder dan het verspringen bij de mannen; kogelstoten, discuswerpen en kogelstoten.

Er is echter een vraagteken bij het kogelstoten-record van 1990, omdat de Amerikaan Randy Barnes vervolgens levenslang werd geschorst wegens doping. Het discuswerpmerk uit 1986 is ook louche omdat het is gemaakt door Jurgen Schult voor Oost-Duitsland, een land dat bestond van 1949 tot 1990 en een dubieus dopingverleden had.

Het wereldrecord op de 100 en 200 meter werd in 1988 gevestigd door Florence Griffith Joyner, die in 1998, achter in de dertig, overleed na een aanval. Records van vóór 1988, vóór de prestatie van Chistyakova, zijn de 4×800 meter estafette voor vrouwen (wordt zelden meer gelopen), kogelstoten (1987), hoogspringen (1987), de 800 meter (1983) en de 400 meter (1985).

Bob Beamon (Bron: Wikimedia Commons)

Waarom heeft Beamon's Olympische en vervolgens wereldrecord zo lang stand gehouden?

De Amerikaanse ster Bob Beamon brak het vorige record met 55 centimeter, een verbluffende prestatie, op de Olympische Spelen van 1968. Hij zou nooit meer in de buurt komen van 8,90 meter, zijn tweede beste sprong was 8,33 meter.

Mexico-Stad, de gastheer van de Spelen van 1968, ligt op een hoogte van 2.240 meter. De lagere zuurstofniveaus op grote hoogte maken het ideaal voor langeafstandslopers om te trainen om uithoudingsvermogen op te bouwen, maar minder windweerstand helpt sprinters en springers. Dit is wat wereldatletiek op haar website heeft gepubliceerd op de 50e verjaardag van Beamon's sprong. Het werd, althans gedeeltelijk, aangedreven door een perfecte storm - de ijle lucht van de behulpzame 2.240 m hoogte van Mexico-Stad en een maximaal toelaatbare wind van 2,0 meter per seconde - door een man die dat seizoen duidelijk de beste verspringer ter wereld was. Er is ook gemeld dat het kort na de sprong van Beamon regende, waardoor het een beetje moeilijker werd voor zijn concurrenten.

Heeft Powell enig voordeel genoten?

Er is discussie geweest over de vraag of de baan die in het Olympisch Stadion in Tokio werd uitgerold voor het Wereldkampioenschap van 1991 hardlopers en springers hielp.

Het niveau van de concurrentie was van hoog niveau en Powell had een rivaal van wereldklasse in Carl Lewis die hem tot het uiterste dreef. Ze eindigden 1-2 met 8,95 en 8,87. Lewis sprong ook 8,91 meter maar de windsnelheid was 2,9 meter per seconde, ruim boven de wettelijke limiet.

De hardheid en snelheid van het oppervlak kwamen ook in beeld toen Lewis het toenmalige wereldrecord van 9,86 seconden vestigde in een opmerkelijke race waarin de top zes voor het eerst sub-10 seconden klokte in een finale van 100 meter. Afgezien van het wereldrecord van Lewis waren er twee persoonlijke records, twee gebiedsrecords en één nationaal record.

Er is geen sprake van dat het 100m-record wordt gederatificeerd. Maar dit nieuwe oppervlak geeft reden tot bezorgdheid, zei IAAF-woordvoerder Mark Butler in 1991 door The Herald geciteerd.

Powell was openhartig toen hij LetsRun.com vertelde. Het oppervlak was echt heel hard. Het was hard en veerkrachtig en ik weet dat ze daarna zulke tracks niet meer maken. Het heeft zeker geholpen ... die was absoluut veerkrachtiger dan andere nummers die ik heb gespeeld, zei Powell.

WORD NU LID:The Express Explained Telegram Channel

Hoe goed was Powell na de wereldrecordsprong?

Powells op een na beste prestatie is 8,70 m in Salamanca in Spanje in 1993. Powell verdedigde zijn wereldtitel twee jaar later in Stuttgart, Duitsland, door 8,59 meter te springen. Een jaar later op de Olympische Spelen van Barcelona pakte Lewis goud met 8,67, gevolgd door Powell met 8,64. Lewis heeft vijf sprongen gemaakt van meer dan 8,70 meter, waaronder zijn 8,87 meter tijdens de finale van het wereldkampioenschap.

Zijn de normen recentelijk gedaald op de Olympische Spelen en Wereldkampioenschappen?

Bij het verspringen bij de mannen is er sprake van een kwaliteitsdaling. Op de laatste Olympische Spelen, Rio 2016, was 8,38 meter goed genoeg voor de Amerikaanse Jeff Henderson om de gouden medaille te winnen. Cuba's Echevarria won goud op de Wereldkampioenschappen 2019 met 8,46 meter.

Op de Olympische Spelen van Londen in 2012 had Greg Rutherford het evenement gewonnen met een sprong van 8,31 meter, slechts 18 centimeter meer dan de beste van Owens in de jaren dertig.

Bij de vrouwen werden de drie beste plaatsen ingenomen op 7.17, 7.15 en 7.08 op de Olympische Spelen in Rio en op de laatste Wereldkampioenschappen stonden de podiumplaatsen op 7.30m, 6.92 en 6.91. De 7.49 van Jackie Joyner Kersee in 1994 is de op één na beste sprong ooit.

Redenen waarom de records nog steeds staan?

Sprinters zijn doorgaans goede springers, zo bewijst Carl Lewis. Tegenwoordig is het zeer zeldzaam om een ​​topsprinter het verspringen te zien proberen. Powell, die tijdens het kijken naar de Wereldkampioenschappen 2009 in Berlijn voelde, sprintlegende Usain Bolt had het in zich om 9 meter te springen. Door zijn snelheid en lengte kan hij 9 meter springen. Verspringen wordt bepaald door vier dingen, snelheid, hoogte van de heupen, opstijgen, opstijgen hoek. Hij heeft er al twee, had Powell gezegd.

In een ander interview voor de Ostrava Golden Spike in 2014 zei Powell dat hij dacht dat zijn wereldrecord niet langer dan een paar minuten zou duren omdat Lewis nog twee sprongen had in Tokio. Powell schreef het hoge concurrentieniveau tijdens zijn tijd toe aan een groep springers, waaronder hij en Lewis, die elkaar tot het uiterste dreven.

Nu verspringen tegenwoordig zonder icoon van de lijst van 'glamour-evenementen' valt, is de theorie dat jongere atleten er niet meer toe aangetrokken worden zoals voorheen.

De damesafdeling heeft te maken gehad met topsporters die de dopingtests niet doorstaan. Tatyana Kotova, die de vijfde beste sprong heeft, werd geschorst wegens doping, waarna Anju Bobby George uit India een upgrade kreeg, van zilver bij de World Athletics Final van 2005, naar goud.

De top drie op de Olympische Spelen in Athene, alle Russen testten later in hun carrière positief, terwijl Marion Jones, de vierde geplaatste springster, haar plek werd ontnomen na een vermeende dopingovertreding. Anju, die als zesde eindigde, schoof op naar de vijfde.

Anju Bobby George (Bestandsfoto)

Hoe vaak zijn Indiase nationale records gebroken?

lana del ray netto waarde

Het damesrecord is 17 jaar oud en werd neergezet door Anju (6,83 meter) op de Olympische Spelen van Athene in 2004

Het herenrecord is na een rustperiode verbeterd. In 2004 verbeterde Amrit Pal Singh (8,08) het 30-jarige cijfer van TC Yohannan (8,07). Singhs record hield bijna tien jaar stand, totdat K Premkumar het met een centimeter verbeterde. In 2016 registreerde Ankit Sharma in een verbazingwekkende reeks sprongen 8.17, 8.19 en 8.14 om het record te breken in Almaty, Kazachstan. De carrièregrafiek van M Sreeshankar zit sinds 2018 in de lift. Dat jaar verbeterde hij het merkteken van Sharma door 8,20 meter te springen. Eerder deze week brak hij bij de Federation Cup zijn eigen merk met 8,26 meter en plaatste hij zich voor de Olympische Spelen van Tokio.

Deel Het Met Je Vrienden: