Uitgelegd: hoe onbetaald zorgwerk te meten en de ongelijkheden aan te pakken?

Verkiezingsbeloftes hebben geleid tot een debat over de kwestie van zorgwerk en mogelijke oplossingen om de ongelijkheden daarin aan te pakken.

Volgens de OESO verwijst onbetaald zorgwerk naar alle onbetaalde diensten die binnen een huishouden voor zijn leden worden geleverd, inclusief zorg voor personen, huishoudelijk werk en vrijwilligerswerk in de gemeenschap. (Bestand)

De manifesten voor de lopende parlementsverkiezingen hebben verschillende vormen van betaling beloofd aan huisvrouwen, waardoor het onbetaalde huishoudelijk werk van vrouwen in de schijnwerpers komt te staan. Van een maandelijkse hulp aan vrouwelijke gezinshoofden in Tamil Nadu tot een verbeterde Orunodoi-regeling in Assam, pensioen voor huisvrouwen in Kerala en inkomenssteun aan vrouwelijke gezinshoofden in West-Bengalen, er zijn door verschillende partijen verschillende voorstellen gedaan voor 'empowerment' om vrouwelijke kiezers te bereiken. De beloften hebben geleid tot een debat over de kwestie van zorgwerk en mogelijke oplossingen om de ongelijkheden daarin aan te pakken.

Nieuwsbrief| Klik om de beste uitleg van de dag in je inbox te krijgen

Huishoudelijk werk en de economie

Volgens de OESO verwijst onbetaald zorgwerk naar alle onbetaalde diensten die binnen een huishouden voor zijn leden worden geleverd, inclusief zorg voor personen, huishoudelijk werk en vrijwilligerswerk in de gemeenschap. Deze activiteiten worden als werk beschouwd omdat men in theorie een derde persoon zou kunnen betalen om ze uit te voeren.

Standaardmaatstaven voor economische activiteit houden geen rekening met een groot deel van dit werk, dat grotendeels door vrouwen en meisjes wordt gedaan. De ongelijkheden tussen mannen en vrouwen in de tijd die aan dit werk wordt besteed, zijn schrijnend, waarbij McKinsey schat dat vrouwen 75% van het totale onbetaalde zorgwerk ter wereld doen. In India besteden vrouwen 299 minuten per dag aan onbetaalde huishoudelijke diensten, terwijl mannen 97 minuten besteden, volgens het NSS-rapport van 2019 over tijdsbesteding. Deze ongelijkheid hangt direct samen met deelname aan de formele economie.

kimberley crossman heet

Denk aan de cijfers. India is 28 plaatsen gezakt en staat op de 140e plaats van de 156 landen in het Global Gender Gap Report 2021 van het World Economic Forum. Een van de oorzaken van deze daling is een daling van de arbeidsparticipatie van vrouwen, die daalde van 24,8 procent naar 22,3 procent. rapport zei. Het schatte ook dat het verdiende inkomen van vrouwen in India slechts een vijfde van dat van mannen is, wat het land wereldwijd bij de onderste 10 plaatst op deze indicator, zei het.

De economische bijdrage van vrouwen is 17% van het BBP van India, minder dan de helft van het wereldwijde gemiddelde. De Covid-19-pandemie heeft de situatie in veel opzichten verergerd. Tegen november 2020, terwijl de meeste mannen hun baan terugkregen, hadden vrouwen het veel moeilijker. Ongeveer 49% van het totale banenverlies tegen die tijd was van vrouwen, schat CMIE.

Als we kijken naar de cijfers, is de economische participatie van vrouwen daarom erg slecht. Uit het tijdsbestedingsonderzoek blijkt echter dat vrouwen onevenredig veel tijd (in vergelijking met mannen) besteden aan onbetaald huishoudelijk werk, wat ironisch genoeg de 'verborgen motor' is die economieën, bedrijven en samenlevingen draaiende houdt en aanzienlijk bijdraagt ​​aan het individuele welzijn . Hoewel dit werk van fundamenteel belang is voor samenlevingen, is het meestal onzichtbaar, ondergewaardeerd en wereldwijd niet verantwoord. De IAO schat dat als dergelijke diensten zouden worden gewaardeerd op basis van een minimumuurloon, ze 9 procent van het wereldwijde BBP zouden bedragen (11 biljoen dollar).

Volgens een ILO-rapport over 'Zorgwerk en zorgbanen voor de toekomst van waardig werk' is onbetaald zorgwerk de belangrijkste barrière die vrouwen belet om op de arbeidsmarkt te komen, te blijven en door te groeien. Daarom moet het beleid de toenemende zorgbehoefte aanpakken en de enorme kloof tussen de zorgtaken van vrouwen en mannen aanpakken. Dit geldt met name voor India, aangezien het een grote uitdaging op economisch gebied is om meer vrouwen in de formele beroepsbevolking te krijgen.

Zorgwerk meten en monetariseren

De doeltreffendheid van klassieke economische indicatoren zoals BBP en werkloosheidscijfers bij het meten van de levensstandaard en sociale vooruitgang wordt steeds meer in twijfel getrokken. Deze indicatoren houden ook geen rekening met de toewijzing van arbeid en tijd door huishoudens en hun impact op levensonderhoud en welzijn. Het meten van onbetaald zorgwerk is dus essentieel om tot meer inclusieve sociaaleconomische indicatoren te komen en om beleid te formuleren om de genderkloof aan te pakken.

De waarde van onbetaald werk kan worden geschat door de hoeveelheid tijd die eraan wordt besteed te berekenen - door middel van tijdsbestedingsonderzoeken - en er vervolgens een prijs op te plakken door de alternatieve kosten of vervangingskosten te berekenen, of door de arbeidsinput te meten die in de activiteit gaat . Maar dit heeft zijn eigen uitdagingen. Volgens een Oxfam-enquête wordt zorgwerk vaak niet als 'werk' beschouwd en wordt het 'automatisch' gedaan, waardoor respondenten minder geneigd zijn om tijd aan zorg te besteden. Het is ook moeilijk om het hele spectrum van zorgwerk te vatten, omdat multitasking heel gewoon is. Vrouwen kunnen bijvoorbeeld voor kinderen zorgen terwijl ze koken of op de boerderij werken. Variatie en seizoensgebondenheid van werk is ook moeilijk vast te leggen.

katherine timpf salaris

Een ander vraagstuk dat zich voordoet, is het verantwoorden van onbetaald werk in de nationale rekeningen en de internationale harmonisatie daarvan. Het Stelsel Nationale Rekeningen (SNA) plaatst onbetaalde arbeid in de categorie ‘diensten voor eigen rekening’ en sluit deze uit van de activiteiten in de productierekening.

Loon voor huishoudelijk werk

In 1972 werd de International Wages for Housework-campagne gelanceerd in Italië en verspreid naar het Verenigd Koninkrijk, terwijl de Wages for Housework Committees in verschillende Amerikaanse steden werden opgericht. Selma James, een van de oprichters van de International Wages for Housework Campaign, coördineert nu Global Women's Strike, een beweging die erkenning zoekt voor al het huishoudelijke werk en gerechtigheid voor de niet-erkende bijdrage van vrouwen aan de beroepsbevolking. Loon voor huishoudelijk werk is echter geen centrale eis in deze bewegingen, omdat men ervan uitgaat dat het de arbeidsverdeling tussen mannen en vrouwen versterkt, behalve dat het moeilijk te implementeren is.

In India werd in 2010 een aanvraag van de National Housewives Association om erkenning als vakbond te vragen afgewezen door de plaatsvervangend griffier van vakbonden op grond van het feit dat huishoudelijk werk geen beroep of industrie is. In 2012 had de toenmalige minister voor Vrouwen- en Kinderontwikkeling Krishna Tirath gezegd dat de regering overweegt om vrouwen een salaris voor huishoudelijk werk te verplichten van echtgenoten, met als doel vrouwen financieel sterker te maken. Het voorstel is er echter nooit gekomen.

Er zijn gevallen van geldtransferregelingen voor vrouwen - zoals Goa's Griha Aadhar-regeling en Assam's Orunodoi-regeling - maar ze zijn gepositioneerd als financiële steun in plaats van betaling voor huishoudelijk werk.

Eerder dit jaar oordeelde het Hooggerechtshof in een zaak met een motorongeval dat huishoudelijk werk geen sinecure is en een nominaal inkomen vaststellen voor een niet-verdienende huisvrouw... is een stap in de richting van de constitutionele visie van sociale gelijkheid en het waarborgen van de waardigheid van het leven voor alle individuen . In een afzonderlijk gelijkluidend arrest ging Justitie NV Ramana in op de juridische complexiteit bij de berekening van het fictieve inkomen van een niet-verdienende huisvrouw.

heeft todd chrisley broers, zussen

Afgezien van vragen over de uitvoering - wie betaalt, in welke vorm, wie het krijgt en hoeveel - roept de betaling voor huishoudelijk werk andere problemen op met betrekking tot sociale implicaties en onbedoelde gevolgen - of het de patriarchale en kastenongelijkheid verder zou bestendigen. De kwestie heeft politieke weerklank, vandaar de opkomst in de pre-verkiezingsdiscussies. Volgens veel experts is zo'n stap een begin omdat het flagrante ongelijkheden erkent, maar er moet meer worden gedaan om de onderliggende problemen aan te pakken.

De weg vooruit

De eerste stap bij het aanpakken van de ongelijkheden in onbetaald zorgwerk is het erkennen van de waarde ervan. Hiervoor zijn gegevens nodig, met name over tijdsbesteding. Meer data zal meer onbetaald zorgwerk zichtbaar maken en helpen bij het formuleren van gericht beleid en het beter monitoren van de impact van beleid en investeringen. Het 'NSS Report-Time Use in India 2019' was het eerste landelijke onderzoek dat in India werd uitgevoerd.

De volgende stap is het terugdringen van onbetaald zorgwerk door te investeren in fysieke infrastructuur zoals schoon water en sanitaire voorzieningen, energie en openbaar vervoer, en in sociale infrastructuur zoals zorg en gezondheidsdiensten en onderwijs. Volgens een Oxfam-rapport besteedden vrouwen in huishoudens met toegang tot het National Rural Drinking Water Program (NRDWP) van de overheid gemiddeld 22 minuten minder per dag aan zorgwerk en 60 minuten per dag meer aan betaald werk. De resultaten voor huishoudens die LPG-gasflessen waren gaan gebruiken om te koken onder de Pradhan Mantri Ujjwala Yojana waren vergelijkbaar: 49 minuten minder besteed aan zorgwerk en een uur meer aan betaald werk.

Ten slotte zal een herverdeling van het zorgwerk tussen mannen en vrouwen, en tussen gezinnen en de staat positieve sociale normen en economische ontwikkeling stimuleren. Investeringen in en uitbreiding van zorgdiensten voor kinderen en onderwijs voor kinderen, bijvoorbeeld, hebben het potentieel om banen te creëren, waarvan vele door vrouwen kunnen worden ingenomen. Een rechtvaardiger beleid voor kinderopvang en moederschap zou de 'moederschapsboete' kunnen helpen verminderen. Deze aanpak zou helpen om discriminerende sociale instellingen aan te pakken, het bewustzijn aan te moedigen en zorgwerk te 'de-feminiseren'.

Het belang van onbetaald zorgwerk bij het aanpakken van genderkwesties wordt uiteengezet in Duurzame Ontwikkelingsdoelstelling 5, waarin wordt gesproken over het erkennen van onbetaald huishoudelijk werk door middel van openbare diensten, infrastructuur en sociale beschermingsbeleid en bevordering van gedeelde verantwoordelijkheid binnen het huishouden, wat zal helpen de volledige en effectieve deelname van vrouwen aan alle besluitvormingsniveaus in het politieke, economische en openbare leven garanderen.

Deel Het Met Je Vrienden: