Uitgelegd: wat zegt de anti-overloperswet? Wat kan een wetgever diskwalificeren?

De anti-overloperswet is opgenomen in de 10e bijlage van de grondwet. Het werd in 1985 door het Parlement aangenomen. Het trad in werking op 1 maart 1985.

Tien MLA's van het congres in Goa dienen een brief in bij de voorzitter waarin ze verklaren dat ze hun factie fuseren met de BJP. (PTI)

Een maand voordat 10 van de 15 MLA's van het Congres in Goa zich bij de regerende BJP voegden, waren 12 van de 16 MLA's van het Congres in Telangana 'gefuseerd' met TRS. Hoe gaat de anti-overloperswet van India om met dergelijke gevallen? Een veteraan op het gebied van parlementaire zaken kijkt naar de bepalingen van de wet en in hoeverre deze in de loop der jaren zijn doel heeft bereikt.

Wanneer is de anti-uitloperswet ingevoerd en wat was de aanleiding?

De anti-overloperswet is opgenomen in de 10e bijlage van de grondwet. Het werd in 1985 door het Parlement aangenomen. Het trad in werking op 1 maart 1985.

Lange tijd werd het Indiase politieke toneel besmeurd door politiek afvalligheid door leden van de wetgevende macht. Deze situatie zorgde voor meer instabiliteit in het politieke systeem. De beruchte slogan Aaya Ram, Gaya Ram werd bedacht tegen de achtergrond van voortdurende afvalligheid door de wetgevers. Wetgevers wisselden vaak van partij, wat chaos veroorzaakte in de wetgevende macht toen regeringen vielen. Kortom, ze veroorzaakten vaak politieke instabiliteit. Dit veroorzaakte ernstige zorgen bij de weldenkende politieke leiders van het land.

Er werden verschillende pogingen ondernomen om een ​​wet te maken om afvalligheid te beteugelen. Uitgaande van de inspanningen van particuliere leden werden op verschillende tijdstippen rekeningen door de overheid ingediend. Om de een of andere reden kon geen wetsvoorstel worden aangenomen. De belangrijkste reden was echter dat er geen consensus bestond over de basisbepalingen van een anti-uitloperswet. Parlementsleden maakten zich zorgen over de vrijheid van meningsuiting in het parlement en andere wetgevende machten, omdat ze bang waren dat een te strenge wet op afvalligheid waarschijnlijk de vrijheid van meningsuiting (wat een grondwettelijk recht is) van de wetgevers zou inperken. Het heeft veel tijd gekost voordat hierover overeenstemming kon worden bereikt.

LEES | Kernsmelting Goa: 10 ex-Congres MLA's sluiten zich aan bij BJP in aanwezigheid van Nadda

Ten slotte, in 1985, bracht de regering van Rajiv Gandhi een wetsvoorstel in om de grondwet te wijzigen en afvalligheid te beteugelen. Het tiende schema van de grondwet, dat de anti-overloperswet bevat, werd door deze wijziging aan de grondwet toegevoegd.

Wat is het doel van de anti-overloperswet? Wat zijn de gronden van diskwalificatie?

Het doel is, zoals duidelijk is, om politieke afvalligheid door de wetgevers te beteugelen. Er zijn twee gronden waarop een lid van een wetgever kan worden gediskwalificeerd.

john byner nettowaarde

Ten eerste, als het lid vrijwillig het lidmaatschap van de partij opgeeft, wordt hij gediskwalificeerd. Het vrijwillig opgeven van het lidmaatschap is niet hetzelfde als het opzeggen van een partij. Zelfs zonder af te treden kan een wetgever worden gediskwalificeerd als de voorzitter/voorzitter van de betrokken Kamer uit zijn gedrag de redelijke conclusie trekt dat het lid vrijwillig het lidmaatschap van zijn partij heeft opgegeven.

Ten tweede, als een wetgever in het Huis tegen de richting van zijn partij stemt en zijn actie niet wordt gedoogd door zijn partij, kan hij worden gediskwalificeerd. Dit zijn de twee gronden waarop een wetgever kan worden uitgesloten van het lidmaatschap van de Kamer.

Er is echter een uitzondering die in de wet is voorzien om de wetgevers te beschermen tegen diskwalificatie. Het 10e schema zegt dat als er een fusie is tussen twee politieke partijen en tweederde van de leden van een wetgevende partij instemt met de fusie, ze niet zullen worden gediskwalificeerd.

Is de wet sinds de invoering veranderd, en zo ja, hoe?

Ja, de wet is in 2003 gewijzigd. Toen deze voor het eerst van kracht werd, was er een bepaling volgens welke als er een splitsing optreedt in de oorspronkelijke politieke partij en waardoor een derde van de wetgevers van die partij een aparte groep vormt , worden ze niet gediskwalificeerd. Deze bepaling leidde tot grootschalige overlopen en de wetgevers waren ervan overtuigd dat de bepaling van een splitsing in de partij werd misbruikt. Daarom hebben ze besloten deze bepaling te schrappen. Nu is de enige bepaling die kan worden ingeroepen ter bescherming tegen diskwalificatie de bepaling met betrekking tot de fusie, die is opgenomen in paragraaf 4 van de 10e bijlage.

Staat de wet, zoals die er nu voor staat, open voor interpretatie?

De eerste reden om een ​​wetgever te diskwalificeren voor het overlopen van een partij is dat hij vrijwillig het lidmaatschap van zijn partij opgeeft. Deze term het vrijwillig opgeven van het lidmaatschap van zijn partij is vatbaar voor interpretatie. Zoals eerder uitgelegd is het vrijwillig opgeven van het lidmaatschap niet hetzelfde als het opzeggen van een partij. Wat betekent het dan precies? Hoe kan men besluiten dat een lid van een wetgevende macht vrijwillig afstand heeft gedaan van het lidmaatschap van zijn partij? De Hoge Raad heeft dit punt verduidelijkt door te zeggen dat de voorzitter, die als tribunaal optreedt, een redelijke conclusie moet trekken uit het gedrag van de wetgever.

In hoeverre is de wet erin geslaagd haar doel te bereiken?

De wet is zeker in staat geweest om het kwaad van afvalligheid voor een groot deel te beteugelen. Maar de laatste tijd is er een zeer alarmerende trend zichtbaar van wetgevers die in groepen overlopen naar een andere partij op zoek naar groenere weiden. De recente voorbeelden van afvalligheid in staatsvergaderingen en zelfs in Rajya Sabha bevestigen dit. Dit toont alleen maar aan dat de wet een herziening nodig heeft om eventuele mazen in de wet te dichten. Maar het moet gezegd worden dat deze wet het belang van de samenleving heeft gediend. De politieke instabiliteit, veroorzaakt door frequente en onheilige verandering van loyaliteit van de kant van de wetgevers van ons land, is in zeer grote mate ingeperkt. Dat is het succesverhaal van een van de belangrijkste wetten die het Indiase parlement heeft uitgevaardigd.

De schrijver is een voormalig secretaris-generaal van Lok Sabha

Deel Het Met Je Vrienden: