Uitgelegd: wat is de National Health ID, aangekondigd door premier Narendra Modi?
Wat is het nationale gezondheids-ID-systeem? Wat was het oorspronkelijke voorstel voor de gezondheids-ID? Met welke systemen werkt de nationale gezondheids-ID samen? Wij beantwoorden uw vragen
De nationale gezondheids-ID zal een opslagplaats zijn van alle gezondheidsgerelateerde informatie van een persoon. premier Narendra Modi's aankondiging van een nationale gezondheids-ID want elke Indiër vindt zijn oorsprong in een voorstel van Niti Aayog uit 2018 om een gecentraliseerd mechanisme te creëren om elke deelnemende gebruiker in de National Health Stack op unieke wijze te identificeren.
Wat is het nationale gezondheids-ID-systeem?
De nationale gezondheids-ID zal een opslagplaats zijn van alle gezondheidsgerelateerde informatie van een persoon. Volgens de National Health Authority (NHA) moet elke patiënt die zijn gezondheidsdossier digitaal beschikbaar wil hebben, beginnen met het aanmaken van deze Health ID. Elke gezondheids-ID wordt gekoppeld aan een toestemmingsmanager voor gezondheidsgegevens - zoals National Digital Health Mission (NDHM) - die zal worden gebruikt om de toestemming van de patiënt te vragen en een naadloze stroom van gezondheidsinformatie uit de module Persoonlijke gezondheidsdossiers mogelijk te maken. De gezondheids-ID wordt gemaakt met behulp van de basisgegevens van een persoon en het mobiele nummer of Aadhaar-nummer. Dit maakt het uniek voor de persoon, die de mogelijkheid heeft om al zijn gezondheidsgegevens aan deze ID te koppelen.
Wat was het oorspronkelijke voorstel voor de gezondheids-ID?
Het National Health Policy 2017 had de oprichting overwogen van een digitaal gezondheidstechnologie-ecosysteem dat gericht is op de ontwikkeling van een geïntegreerd gezondheidsinformatiesysteem dat aan de behoeften van alle belanghebbenden voldoet en de efficiëntie, transparantie en de ervaring van burgers verbetert met koppelingen tussen openbare en particuliere gezondheidszorg. In het kader hiervan heeft de denktank van de centrale overheid, Niti Aayog, in juni 2018 een raadpleging gehouden over een digitale ruggengraat voor het Indiase gezondheidssysteem: National Health Stack.
Als onderdeel van zijn consultatie heeft Niti Aayog een Digital Health ID voorgesteld om het risico op vermijdbare medische fouten sterk te verminderen en de kwaliteit van de zorg aanzienlijk te verhogen. Dit naast het systeem waarmee gebruikers een longitudinaal overzicht van hun zorgdossier kunnen krijgen. Dit voorstel werd vervolgens verder opgepakt door de centrale overheid, waarbij het ministerie van Volksgezondheid en Gezinswelzijn, de NHA en het ministerie van Elektronica en IT vorige maand een strategieoverzichtsdocument opstelden om van India een digitale gezondheidsnatie te maken die digitale gezondheidszorg voor iedereen mogelijk maakt.
cynne simpson salaris
Express uitgelegdis nu aanTelegram. Klik hier om lid te worden van ons kanaal (@ieexplained) en blijf op de hoogte van het laatste nieuws
Met welke systemen werkt de nationale gezondheids-ID samen?
Zoals voorzien, wordt van verschillende zorgaanbieders - zoals ziekenhuizen, laboratoria, verzekeringsmaatschappijen, online apotheken, telegeneeskundebedrijven - verwacht dat ze deelnemen aan het gezondheids-ID-systeem. Het strategieoverzichtsdocument wijst erop dat hoewel de optie van digitale Health ID er zal zijn, als een persoon geen Health ID wil, ook behandeling moet worden toegestaan.
hayden christensen hoogte
Zijn er wereldwijd voorbeelden geweest van een dergelijk gecentraliseerd systeem voor medische dossiers?
In 2005 is de Britse National Health Service (NHS) begonnen met de uitrol van elektronische patiëntendossiers met als doel tegen 2010 alle patiënten een gecentraliseerd elektronisch patiëntendossier te hebben. Terwijl verschillende ziekenhuizen elektronische patiëntendossiersystemen hebben aangeschaft als onderdeel van dit proces, was er geen landelijke uitwisseling van informatie over de gezondheidszorg. Het programma werd uiteindelijk ontmanteld nadat de Britse belastingbetaler meer dan £ 12 miljard had gekost, en wordt beschouwd als een van de duurste IT-storingen in de gezondheidszorg. Volgens The Independent werd het project geteisterd door veranderende specificaties, technische uitdagingen en botsingen met leveranciers, waardoor het jaren achterliep op schema en veel duurder was.
Deel Het Met Je Vrienden:
