Uitgelegd: wat is de separatistische opstand van Thailand die in de afgelopen 2 decennia 7.000 heeft gedood?
Sinds 2001 woedt er een opstand tegen de regering in de regio.
Thaise forensische experts onderzoeken de plaats waar vrijwilligers van dorpsverdediging werden gedood door vermoedelijke separatistische opstandelingen in de provincie Yala, in het zuiden van Thailand. (Reuters) In het zuiden van Thailand zijn dinsdag meer dan 15 mensen om het leven gekomen nadat gewapende mannen een veiligheidscontrolepost in de provincie Yala bestormden. Onder de doden waren een politieagent en enkele vrijwilligers van de dorpsverdediging.
De drie provincies Yala, Pattani en Narathiwat in het zuiden van Thailand vormen de enige gebieden met een moslimmeerderheid in het Zuidoost-Aziatische land met een boeddhistische meerderheid. Sinds 2001 woedt er een opstand tegen de regering in de regio. De laatste aanval was de dodelijkste in de regio in jaren.
Op 25 oktober vierden moslims in de regio de 15e verjaardag van het Tak Bai-bloedbad dat plaatsvond in de provincie Narathiwat. Op deze dag in 2004 stikten 78 mensen toen ze in militaire vrachtwagens naar een Thaise legerbasis werden vervoerd nadat ze waren gearresteerd. Een paar anderen stierven nadat veiligheidstroepen op demonstranten schoten die de vrijlating van de arrestanten eisten.
Geen enkel personeel van de Thaise veiligheidstroepen werd vervolgd.
Oorsprong van de opstand
De oorsprong van de opstand gaat verder terug, gelegen in Thailand's annexatie van de Maleisische provincies in 1909, toen het Anglo-Siamese verdrag werd ondertekend tussen het Verenigd Koninkrijk en het Koninkrijk Siam (Thailand stond aan het einde van de 18e eeuw bekend als Siam).
Sindsdien hebben zich vele episodes van gewelddadig verzet voorgedaan. Het verzet verloor rond de jaren tachtig aan kracht, nam toe in de jaren negentig en begon officieel te worden erkend rond 2004, toen het aantal en de intensiteit van de incidenten toenam in de vorm van bermaanslagen en brandstichtingen, moorden en bomaanslagen.
Nadat de soevereiniteit van de Patani-regio (anders dan de provincie Pattani) na 1909 was overgedragen aan Thailand, werd een reeks beleidsmaatregelen doorgevoerd die probeerden de Maleisische moslims te assimileren die taalkundig, raciaal en religieus anders waren dan de Thaise boeddhisten, wat de wrok aanwakkerde.
De Thaise taal werd afgedwongen als communicatiemiddel, waardoor de Maleisische moslims, die Jawi spreken, van zich vervreemdden.
De Thaise grondwet van 1932 verklaarde dat het koninkrijk ondeelbaar was - onderdeel van de inspanningen van de regering om het Thaise volk te verenigen door middel van noties van Thainess en Thaise identiteit. Dit werd gezien als een belangrijke oorzaak van het conflict.
Andere redenen zijn onder meer wantrouwen jegens de regering onder Maleisische moslims, verlangen naar zelfbeschikking voor de regio Patani, onvoldoende vrijheid voor politieke meningsuiting, zware militaire aanwezigheid in het gebied en directe en indirecte maatregelen die de regering heeft genomen om de Patani-Maleisische bevolking te assimileren. cultuur.
Escalatie na 2004
Volgens de Asia Foundation werd de opstand pas officieel erkend op 4 januari 2004 toen opstandelingen een legerkamp in Narathiwat binnenvielen en er met ongeveer 400 wapens vandoor gingen.
nettowaarde Kevin Durant
Voorafgaand aan (en zelfs na) de gebeurtenissen in januari 2004 werden opstandelingen afgedaan als kleine bandieten die voor invloedrijke figuren of misdaadsyndicaten werkten en ongeregeldheden veroorzaakten voor persoonlijk gewin, aldus het rapport. Het beschreef de opstand als een van de bloedigste onopgeloste conflicten in Zuidoost-Azië.
Na 2004 kreeg het Thaise leger de macht om de regio Patani te bezetten en meer dan 1.000 controleposten op te zetten. In april 2004 werden meer dan 32 vermoedelijke opstandelingen gedood door veiligheidstroepen in de oude Krue Se-moskee in Pattani.
Overheidsbeleid, waaronder de vernietiging van belangrijke conflictbeheersingsstructuren van de toenmalige premier Thaksin Shinawatra, wordt verantwoordelijk gehouden voor de sluiting van belangrijke verbindingskanalen tussen de Maleisische moslims en de regering in Bangkok.
De reactie van de staat
In 2005 werd door de regering een Nationale Verzoeningscommissie opgericht om vrede en verzoening in de Thaise samenleving te bevorderen. De aanbevelingen die de commissie in 2006 deed, werden echter niet overgenomen. De aanbevelingen omvatten maatregelen zoals het bevorderen van culturele diversiteit, interreligieuze dialoog en dialoog met opstandige groepen.
De regering van Shinawatra nodigde gewapende secessionistische groeperingen uit om deel te nemen aan een vredesdialoog die werd gefaciliteerd door de regering van Maleisië. Via dit initiatief ging de staat in gesprek met een van de grote ondergrondse opstandelingengroepen, de Barisan Revolusi Nasional (BRN).
De gesprekken gingen echter niet door vanwege enkele eisen van BRN.
De afgelopen twee decennia zijn naar schatting 7.000 mensen omgekomen als gevolg van de opstand.
Eerder dit jaar werden twee boeddhistische monniken gedood en twee anderen gewond in een tempel in de provincie Narathiwat. Op 4 oktober schoot een opperrechter van de rechtbank van Yala zichzelf in de borst nadat hij had bekend dat hij door zijn superieuren onder druk werd gezet om de doodstraf op te leggen aan vijf moslimbeklaagden, tegen wie onvoldoende bewijs was voor een veroordeling voor moord.
In december 2016 hebben separatisten meer dan zes mensen gedood, waaronder twee dorpshoofden, twee moslimburgers en een burgermilitielid bij afzonderlijke incidenten in Pattani en Narathiwat.
Deel Het Met Je Vrienden:
