Uitgelegd: wat was de betekenis van Mahatma Gandhi's Dandi-mars?

Waarom riep Gandhi op tot de mars? Wat gebeurde er tijdens de mars? Wat was de betekenis van de Dandi-mars?

Mahatma Gandhi leidt vrijwilligers van het INC tijdens de historische Dandi maart 1930. (Express archieffoto)

Op de 91e verjaardag van de historische zoutmars onder leiding van Mahatma Gandhi van Sabarmati Ashram naar Dandi in Gujarat, markeerde premier Narendra Modi een symbolische 386 kilometer lange 'Dandi-mars', langs dezelfde route op vrijdag. De premier lanceerde ook Azadi ka Amrit Mahotsav om 75 jaar Indiase onafhankelijkheid te vieren.

De 24-daagse mars van 12 maart tot 5 april 1930 was een belastingcampagne tegen het Britse zoutmonopolie. Gebaseerd op Gandhi's principe van geweldloosheid of Satyagraha, markeerde de mars de inauguratie van de beweging voor burgerlijke ongehoorzaamheid. De Dandi-mars was gemakkelijk de belangrijkste georganiseerde beweging tegen de Britse Raj na de niet-coöperatieve beweging van de vroege jaren 1920. In alle aandacht die het trok van de nationale en internationale media en wereldleiders, was het echt een keerpunt in de Indiase onafhankelijkheidsbeweging.

Nieuwsbrief| Klik om de beste uitleg van de dag in je inbox te krijgen

Waarom riep Gandhi op tot de Dandi-mars?

De Salt Act van 1882 gaf de Britten een monopolie op de productie en verkoop van zout. Hoewel zout vrij verkrijgbaar was aan de kusten van India, werden Indiërs gedwongen om het van de kolonisten te kopen. Gandhi besloot dat als er één product was waardoor de burgerlijke ongehoorzaamheid kon worden ingehuldigd, het zout was. Naast lucht en water is zout misschien wel de grootste levensbehoefte, zei hij, terwijl hij zijn keuze uitlegde, hoewel velen in de werkcommissie van het congres daar niet zo zeker van waren. De Britse regering, waaronder ook de onderkoning Lord Irwin, nam het vooruitzicht van een campagne tegen de zoutbelasting niet al te serieus.

Tijdens een massale bijeenkomst in Ahmedabad op 8 maart verklaarde Gandhi zijn besluit om de zoutwetten te overtreden. Dat is voor mij een stap, de eerste stap, naar volledige vrijheid, zei hij zoals geciteerd in het boek van historicus Ramachandra Guha, 'Gandhi: The years that change the world (1914-1948)'. Guha schreef: Gandhi wilde dat dit een lange mars zou worden, of misschien een pelgrimstocht, waar zijn rustige voortgang mensen onderweg enthousiast zou maken en ook meer publiciteit zou trekken. Uiteindelijk besloot hij dat Dandi het punt zou zijn waarop de zoutwet zou worden overtreden.

Wat gebeurde er tijdens de mars?

Er was grote opwinding in Ahmedabad aan de vooravond van de mars. Een grote menigte verzamelde zich rond de Sabarmati-ashram en bleef de hele nacht. Gandhi schreef die avond Nehru om hem te informeren over geruchten over zijn arrestatie. Dat gebeurde echter niet en Gandhi maakte de volgende dag een vrij man wakker.

wat is het nettovermogen van David Dobrik

Hij verzamelde zijn wandelmaatjes, een groep van 78 mannen, die bonafide ashramieten waren. Deze omvatten Manilal Gandhi uit Zuid-Afrika en verschillende anderen uit heel India. Er waren eenendertig demonstranten uit Gujarat, dertien uit Maharashtra, kleinere aantallen uit de Verenigde Provinciën, Kerala, Punjab en Sindh, met Tamilnad, Andhra, Karnataka, Bengalen, Bihar en Orissa die elk één man stuurden. De diversiteit was zowel sociaal als geografisch, want onder de gekozen demonstranten waren veel studenten en khadi-arbeiders, verschillende 'onaanraakbaren', een paar moslims en een christen, schreef Guha. Hoewel ook vrouwen wilden deelnemen aan de mars, gaf Gandhi er de voorkeur aan om het beperkt te houden tot alleen mannen.

Ze begonnen om 6.30 uur, te midden van een grote groep die hen aanmoedigde met bloemen, groeten en roepies. Onderweg stopten ze bij een aantal dorpen, waar Gandhi grote menigten toesprak met vurige toespraken over de noodzaak om de zoutbelasting te boycotten.

Kranten van de dag berichtten hoe Gandhi bij elke halte werd begroet door enthousiaste volgelingen. Onbeschrijfelijke taferelen van enthousiasme markeerden de voortgang van de mars van het Swaraj-leger op deze vierde dag. . . . De rijken en de armen, miljonairs en mazurs [arbeiders], 'kaste'-hindoes en zogenaamde onaanraakbaren, een en al, wedijverden met elkaar in het eren van India's grote bevrijder, noteerde een bericht in de Bombay Chronicle. Andere kranten, vooral de internationale zoals het tijdschrift Time en The Daily Telegraph, gaven echter een veel somberder beeld van de mars.

Gandhi bereikte Dandi op 5 april. De volgende dag, vroeg in de ochtend, ging hij samen met de andere demonstranten naar de zee, waar hij brokken natuurlijk zout opraapte die in een kleine put lagen. De daad was symbolisch, maar kreeg veel aandacht in de pers en was het begin van verschillende andere daden van burgerlijke ongehoorzaamheid in andere delen van India.

Hiermee schud ik de fundamenten van het Britse rijk, zei Gandhi terwijl hij het zout in zijn hand opraapte. Nu de technische of ceremoniële overtreding van de Zoutwet is begaan, staat het open voor iedereen die het risico van vervolging onder de Zoutwet wil nemen om zout te produceren waar hij maar wil en waar het hem uitkomt. Mijn advies is dat de arbeiders overal zout moeten maken om er gebruik van te maken en de dorpelingen de opdracht te geven dat te doen, zei hij tegen een vertegenwoordiger van de Free Press.

Wat was de betekenis van de Dandi-mars?

De populariteit gewonnen door de mars schudde de Britse regering. Het reageerde door op 31 maart meer dan 95.000 mensen te arresteren. De volgende maand begaf Gandhi zich naar de zoutmijnen van Dharasana, vanwaar hij werd gearresteerd en naar de centrale gevangenis van Yerawada werd gebracht.

foxx netto waard

Toen Gandhi de zoutwetten in Dandi overtrad, vonden soortgelijke daden van burgerlijke ongehoorzaamheid plaats in andere delen van India. In Bengalen bijvoorbeeld liepen vrijwilligers onder leiding van Satish Chandra Dasgupta van Sodepur Ashram naar het dorp Mahisbathan om zout te maken. K.F Nariman in Bombay leidde een andere groep demonstranten naar Haji Ali Point waar ze zout bereidden in een nabijgelegen park.

De illegale productie en verkoop van zout ging gepaard met de boycot van buitenlandse kleding en sterke drank. Wat begon als zout satyagraha groeide al snel uit tot massale satyagraha. Boswetten werden overtreden in Maharashtra, Karnataka en de Centrale Provincies. Boeren in Gujarat en Bengalen weigerden land- en chowkidari-belastingen te betalen. Ook in Calcutta, Karachi en Gujarat braken gewelddaden uit, maar in tegenstelling tot wat er gebeurde tijdens de niet-coöperatieve beweging, weigerde Gandhi deze keer de beweging van burgerlijke ongehoorzaamheid op te schorten.

De werkcommissie van het congres besloot pas in 1934 een einde te maken aan de Satyagraha. Hoewel het niet onmiddellijk leidde tot zelfbestuur of heerschappij, had de Salt Satyagraha enkele langetermijneffecten. De Indiase, Britse en wereldopinie erkenden in toenemende mate de legitieme beweringen van Gandhi en het Congres voor Indiase onafhankelijkheid, schreef Richard L. Johnson, die het boek schreef, 'Gandhi's experimenten met waarheid: essentiële geschriften door en over Mahatma Gandhi'. Bovendien realiseerden de Britten zich ook dat de controle over India nu volledig afhing van de toestemming van de India's.

Deel Het Met Je Vrienden: