ExplainSpeaking: waarom door de overheid opgelegde prijscontroles een lastige zaak zijn, zelfs voor essentiële medicijnen
In plaats van prijscontroles zouden overheden moeten investeren in openbare gezondheidszorg.
Verschillende farmaceutische bedrijven hebben nu de vrijheid gezocht om de prijzen van andere essentiële medicijnen, zoals paracetamol, te verhogen. (Foto voor weergave: Reuters) Beste lezers,
Vraagt u zich wel eens af: waarom legt de overheid niet gewoon een limiet op de prijzen van bepaalde goederen (bijvoorbeeld essentiële medicijnen, benzine en diesel) en diensten (bijvoorbeeld vliegtickets) in de economie en legt ze de vloer voor anderen (bijvoorbeeld minimumlonen, huren)?
Die luchtvaartmaatschappijen die exorbitante prijzen rekenen tijdens de overstromingen van Chennai van een paar jaar geleden, moesten toch zeker worden binnengehaald, toch? Zou het ook niet beter zijn als de overheid gewoon de prijs van benzine en diesel zou kunnen vaststellen? En zouden we de armoede niet terugdringen door het minimumloon te verhogen? En is het niet verstandig geweest dat de Indiase drugsregulator in de loop der jaren een toenemend aantal medicijnen onder prijscontrole heeft gebracht?
Als deze argumenten u aanspreken, is het waarschijnlijk dat het besluit van vorige week van de National Pharmaceutical Pricing Authority (NPPA) - om farmaceutische bedrijven toe te staan de prijs van essentiële bloedverdunners te verhogen heparine met maar liefst 50 procent - zou je nogal vreemd overkomen. Vooral omdat heparine een van de essentiële medicijnen is die nodig zijn om de aanhoudende Covid-19-pandemie te bestrijden.
Deze wandeling gaat in tegen de trend van het verleden. Volgens een analyse van Amir Ullah Khan van de Indian School of Business is het aantal geneesmiddelen onder prijscontrole gestaag toegenomen van slechts 74 in 1995 tot 860 in 2019. De afgelopen jaren heeft de NPPA de prijzen van verschillende medicijnen en medische benodigdheden, te beginnen met het verlagen van de prijzen van coronaire stents met 80% in 2017.
Heparine is echter slechts het laatste voorbeeld. Zoals gemeld in deze website , de eerste keer dat NPPA de verhoogde prijzen van medicijnen die onder prijscontrole stonden in december 2019 . In die tijd verhoogde het de prijzen van 21 medicijnen, die een integraal onderdeel waren van volksgezondheidsprogramma's, met 50 procent. Deze medicijnen werden vaak gebruikt als eerstelijnsbehandeling en omvatten onder meer het BCG-vaccin tegen tuberculose, vitamine C, sommige antibiotica, het antimalariamiddel chloroquine en lepramedicatie dapson.
Bovendien hebben verschillende farmaceutische bedrijven nu de vrijheid gezocht om de prijzen van andere essentiële medicijnen, zoals paracetamol, te verhogen.
ExplainSpeaking: zowel New Delhi als Beijing wegen hun opties af - wat kunnen ze zijn?
Je zou terecht kunnen vragen: waarom verhoogt de regering de prijzen midden in een gezondheidscrisis? Is dit niet de tijd waarin mensen goedkope medicijnen het hardst nodig hebben?
Het antwoord is vrij eenvoudig: de NPPA zei dat er een schaarste is aan de input die nodig is om deze medicijnen te maken. Schaarste impliceert hogere productiekosten, die op hun beurt hogere prijzen noodzakelijk maken. In zekere zin is dit geen rocket science.
Dat is de essentiële rol van prijzen: ze weerspiegelen de huidige toestand van vraag en aanbod in een economie en werken als een stimulans voor producenten om meer te produceren wanneer de prijzen stijgen en voor consumenten om meer te consumeren wanneer de prijzen dalen.
De impliciete logica is dat als je de prijzen van deze medicijnen laat stijgen, die schaarste wordt aangepakt en dus het aanbod wordt vergroot.
Dat brengt ons dan bij de vraag: waarom in de eerste plaats de prijzen beperken?
Dat komt omdat veel te vaak beleidsmakers - over de hele wereld - geloven dat het aftoppen van de prijzen het aanbod voor iedereen zal garanderen. Maar dit idee tart de basiswetten van de economie. Als algemene regel geldt dat het aftoppen van prijzen ertoe leidt dat het aanbod wordt onderdrukt, de vraag toeneemt en dus tekorten ontstaan.
how much is eddie van halen worth
Het heeft ook een aantal andere onbedoelde gevolgen. Als u bijvoorbeeld de prijs van een goed vastlegt (bijvoorbeeld een auto of een ijshoorntje), zullen producenten waarschijnlijk kosten besparen, inputs van inferieure kwaliteit gebruiken en op die manier geld verdienen.
Of, als je de prijs van benzine zou vaststellen op bijvoorbeeld Rs 10 per liter, dan zullen zoveel mensen erom vragen dat er eindeloze wachtrijen en enorme tijdverspilling zullen zijn.
Een prijsplafond vernietigt ook elke prikkel om de schaarse hulpbron optimaal te benutten. Waarom zou ik de moeite nemen om een artikel van punt A naar punt B te brengen als ik er geen extra geld voor kan krijgen?
Deze onverbiddelijke logica van prijzen betekent ook dat het vaststellen van prijsvloeren door een overheid - zoals minimumlonen of huurcontroles - ook de neiging heeft om precies het tegenovergestelde te bereiken van wat de bedoeling is.
Express uitgelegdis nu aanTelegram. Klik hier om lid te worden van ons kanaal (@ieexplained) en blijf op de hoogte van het laatste nieuws
Als u bijvoorbeeld het minimumloon in het land vandaag verdubbelt, profiteert u misschien van sommigen die al een baan hebben, maar vernietigt u de kansen van velen die in de toekomst geen werk meer zouden hebben, omdat het gewoon te duur is om het minimumloon te betalen . Door de minimumlonen te verhogen die de productiviteit overschrijden, kunnen de beleidsmakers het grootste deel van de arbeiders verarmen.
Daarom wordt vaak een loonsubsidie (waarbij de overheid het verschil betaalt tussen wat de producent wil betalen en wat de overheid als minimumloon beschouwt) als een betere interventie beschouwd dan het verhogen van het minimumloon.
Nu zullen velen van jullie zeggen: Maar gezondheid is niet zoals elk ander goed, zoals een auto of benzine. Waarom mogen de prijzen van medicijnen niet worden gemaximeerd?
Het proces van het ontdekken van geneeswijzen en het maken van medicijnen volgt dezelfde wetten van economie en markten als het maken van een nieuw auto-ontwerp of een nieuwe vliegtuigmotor of het maken van een nieuw type koekje. Als er iets is, zou de kans op mislukking in de farmaceutische industrie groter kunnen zijn en het proces veel veeleisender in termen van geld- en tijdinvestering die nodig is om succesvol te zijn.
Dus het aftoppen van de medicijnprijzen kan onmiddellijke verlichting bieden, maar het heeft ook een negatief effect.
Een artikel van het National Bureau of Economic Research uit 2005 ontdekte dat het verlagen van de prijzen met 40 tot 50 procent in de Verenigde Staten ertoe zal leiden dat tussen de 30 en 60 procent minder O&O-projecten worden ondernomen in de vroege fase van de ontwikkeling van een nieuw medicijn. Relatief bescheiden prijsveranderingen, zoals 5 of 10 procent, zouden een relatief bescheiden effect hebben.
Hoe kunnen we dan de prijzen van medicijnen beheersen?
In plaats van de prijzen te beperken, moeten regeringen zich realiseren dat hoge prijzen wijzen op een mismatch tussen vraag en aanbod. Een cruciale reden waarom particuliere ziekenhuizen exorbitante prijzen kunnen vragen - voor medicijnen, tests of bedden - is dat er onvoldoende openbare gezondheidszorg is.
in deze nii-lante boakye
Als overheden zouden investeren in de openbare gezondheidszorg en de essentiële medicijnen in bulk zouden kopen, zouden ze een grotere kans hebben om de gezondheidszorg betaalbaar te maken zonder de markt te verstoren.
Blijf Veilig!
Udit
Deel Het Met Je Vrienden:
