Sterker nog: Punjabi's domineren het Pakistaanse leger - maar slechts net

Een Jat van Ghakhar Mandi in de Pakistaanse Punjab, Bajwa, is de derde opeenvolgende Punjabi sinds 2007 die het Pakistaanse leger leidt.

Generaal Qamar Javed Bajwa (Bron: AP)

TOEN generaal Qamar Javed Bajwa het stokje overnam als de nieuwe legerchef van Pakistan en vier luitenant-generaals verving, bevestigde dit de Punjabi-dominantie over de strijdkrachten van het land. Bajwa, een Jat van Ghakhar Mandi in de Pakistaanse Punjab, is de derde opeenvolgende Punjabi sinds 2007 die leiding geeft aan het leger van het land, dat het overwicht van de grootste taalgroep van Pakistan van de Britten heeft geërfd.

In 1939 waren maar liefst 29% van de soldaten in het Brits-Indische leger, dat na de partitie tussen India en Pakistan werd verdeeld, Punjabi-moslims, voornamelijk uit het Pakistaanse Punjab. Hun overwicht in de Britse strijdkrachten is geworteld in de opstand van 1857 waardoor koloniale heersers wantrouwend werden tegenover mannen uit de traditionele rekruteringsgronden van het hedendaagse Bihar en Uttar Pradesh. De geharde Punjabi-moslims werden gezien als loyaler aan de Britten; Noord-Indiase moslims, een van de steunpilaren van de opstand, werden daarentegen gezien als nostalgisch voor de Mughal-regel die de Britten hadden vervangen.

Kijk wat er nog meer nieuws maakt

De dominantie van Punjabi was echter niet absoluut. Pathanen, de op één na meest dominante etnische groep binnen de Pakistaanse strijdkrachten, en Urdu-sprekers (Muhajirs) hebben boven hun gewicht gestoten als het gaat om het leiden van het leger. Pakistan kreeg zijn eerste Punjabi-legerchef, generaal Tikka Khan, pas in 1972, 25 jaar na de onafhankelijkheid. Sindsdien hebben vijf Punjabi-generaals, Bajwa niet meegerekend, het leger aangevoerd. Zeven - minder dan de helft - van de 16 Chiefs tot nu toe waren Punjabis. Tot 2007 waren slechts 4 van de 13 Chiefs Punjabi's, die 56% van de Pakistaanse bevolking uitmaken en de overhand hebben in het leger en de bureaucratie. Slechts 1 op de 4 militaire dictators is een Punjabi geweest.

Aan de andere kant hebben Pathanen, die 16% van de bevolking van het land uitmaken, 4 legerleiders aan Pakistan gegeven met in totaal 16 jaar de leiding. Twee van de 4 militaire heersers, veldmaarschalk Ayub Khan en de in Punjab geboren generaal Yahya Khan, waren Pathanen die 14 jaar regeerden.

kaitlyn pratt leeftijd

Generaal Zia-ul-Haq, de eenzame Punjabi-dictator, afkomstig uit Jalandhar en een alumnus van het St. Stephen's College in Delhi, regeerde elf jaar lang over Pakistan. De Urdu-sprekende generaal Pervez Musharraf, geboren in Delhi, regeerde 9 jaar nadat hij premier Nawaz Sharif had afgezet in een staatsgreep in 1999. Niet-Punjabi dictators hebben Pakistan geregeerd gedurende 25 van zijn 34 jaar militaire heerschappij.

Het hoge aandeel Pathanen in de Pakistaanse strijdkrachten heeft de uitdagingen voor de soevereiniteit van het land gecompenseerd. Opeenvolgende Afghaanse regimes, waaronder die van de Taliban, hebben geweigerd de Durandlinie te erkennen die de Pakistaanse en Afghaanse Pathaanse gebieden scheidt, waar zo'n 4 crore mensen wonen. Ongeveer 3 crore Pathanen zijn Pakistaanse burgers die in Khyber Pakhtunkhwa (voorheen Northwest Frontier Province) wonen, waar het separatisme dateerde van vóór het uiteenvallen van Pakistan in 1971. In tegenstelling tot Pathans maakten Bengalen minder dan 1% van het Pakistaanse leger uit. Oost- en West-Pakistan die uiteindelijk leidde tot de oprichting van Bangladesh met de hulp van India.

De benoeming van de Pathaanse generaal Ayub Khan als het eerste Pakistaanse legerhoofd in 1951 viel samen met de opkomst van het separatisme in NWFP. Hij leidde de eerste militaire staatsgreep 7 jaar later en bleef de volgende 11 jaar aan het roer als president. Pathanen verwierven in deze periode een groter aandeel in Pakistan en hielpen het separatisme tegen te gaan. Aan de andere kant bleken de taalrellen in Oost-Pakistan over het opleggen van Urdu in 1952 een glibberige helling te zijn. De formule in één taal weerspiegelde de Muhajir-dominantie over de bureaucratie en hun idee van een eenheidsstaat. De oprichting van Bangladesh leidde tot de ondergang van de twee-natietheorie die de Muhajirs een sleutelrol hadden gespeeld bij het naar voren brengen.

swae lee netto waard 2019

De vernederende verbrokkeling van Pakistan speelde een sleutelrol bij het vormen van het jonge commando Musharraf, een van de twee Urdu-sprekende Mujahir-legerleiders - de andere was de in Azamgarh geboren generaal Mirza Aslam Beg. Samen stonden ze 12 jaar aan het hoofd van het leger - terwijl hun gemeenschap van Urdu-sprekende immigranten uit India slechts 6% van de Pakistaanse bevolking uitmaakt. Beg leidde de opstand in Kasjmir eind jaren tachtig, terwijl Musharraf het brein achter de beperkte oorlog in Kargil was om het geschil over Kasjmir te internationaliseren.

Generaal Muhammad Musa, die behoorde tot de minuscule Hazara-gemeenschap uit Baluchistan, leidde het leger 8 jaar (1958 tot 1966). Maar geen enkele Sindhi of Baluch (3%) heeft ooit de machtigste functie van het land ingenomen. De broer van wijlen legerchef generaal Asif Nawaz, de auteur Shuja Nawaz, heeft toegang gekregen tot documenten die aantonen dat slechts 15% van de soldaten tot Sindh en Baluchistan behoort. Soldaten uit Sindh hoeven niet noodzakelijk etnische Sindhi's te zijn, die de op een na grootste etnische groep van Pakistan vormen (17%). De Britten hadden grote aantallen Punjabis-land toegekend en vestigden ze in de provincie voor hun militaire diensten. Auteur Anatol Lieven heeft betoogd dat Punjabi-kolonisten een onevenredig aantal rekruten uit Sindh hebben bijgedragen. Er is de laatste tijd een poging gedaan om de rekrutering van de zogenaamde niet-martial Sindhis en Baluch aan te moedigen door de fitness- en opleidingsvereisten te verlagen.

De veel kleinere regio van het door Pakistan bezette Kasjmir, waarvan de demografische samenstelling overeenkomt met de Pothwar-regio van Punjab, waar een meerderheid van de Pakistaanse soldaten wordt gerekruteerd, draagt ​​6% bij aan rekruten, volgens het verslag van Shuja Nawaz. Een groot deel van de soldaten komt uit Punjab (65%), Khyber Pakhtunkhwa en federaal bestuurde (Pathan) stamgebieden (15%). Zelfs binnen Punjab zijn rekruten voornamelijk afkomstig uit de Jat, Rajput, Awan, Gakkar en Gujjar biradris van de Pothwar-regio. Minstens drie legerleiders - generaals Tikka Khan, Asif Nawaz en Raheel Sharif - waren Punjabi Rajputs.

Deel Het Met Je Vrienden: