Floyd Mayweather vs Manny Pacquiao: de rijkste. De grootste. De beste?

Foreman denkt dat de Mayweather vs Pacquiao-wedstrijd van zaterdag de Fight of the Generation zal zijn. Dit is waarom.

Met de ademloze anticipatie is er een duidelijke terugslag gekomen. De wedstrijd is een hype. De boksers zijn over hun hoogtepunt heen.

George Foreman denkt zaterdag Floyd Mayweather vs Manny Pacquiao bout zal de strijd van de generatie zijn. Dit is waarom

Op zaterdag zullen Floyd Mayweather en Manny Pacquiao, de twee beste pond-voor-pond-jagers van hun generatie, strijden in de vierkante cirkel in de MGM Grand Arena - die geweldige kathedraal waar sport en commercie elkaar kruisen. De winnaar verenigt de weltergewichttitels en krijgt een met diamanten bezaaide riem ter waarde van een miljoen dollar. Acteurs, zangers en andere high-rollers zouden honderdduizenden dollars hebben uitgegeven om in de paar vierkante meter rond de ring te zijn. Miljoenen zouden PPV-tickets hebben gekocht. De twee mannen in het midden zouden wel eens 400 miljoen dollar kunnen verdelen als het allemaal voorbij is. Dit is ongetwijfeld het rijkste, het grootste gevecht aller tijden. En, afhankelijk van wie je het vraagt, is dit misschien wel het grootste - het Superfight van deze eeuw.

wat is Dave Hester waard

Met de ademloze anticipatie is er een duidelijke terugslag gekomen. De wedstrijd is een hype. De boksers zijn over hun hoogtepunt heen. De rijkste, oké, maar om deze strijd de grootste te noemen, is heiligschennis.

Dit alles heeft een kern van waarheid.

De grootste gevechten behoorden tot de meest oerspektakels van de moderne tijd, die tot ons spreken zoals geen andere sport dat kan. Het financiële aspect is maar één indicator - wat er ook toe doet, is de relevantie van het gevecht voor het verhaal van zijn tijd, de stamboom van de deelnemers, de timing en het concurrentievermogen van de match-up.

De eerste keer dat boksen als metafoor voor die tijd werd gebruikt, was toen Jack Johnson, de eerste zwarte man die de wereldtitel in het zwaargewicht won, het in 1910 verdedigde tegen Jim Jeffries, de voormalige kampioen die met pensioen ging om te proberen de wereldtitel te bewijzen. superioriteit van het blanke ras. Er ontstonden rellen in de VS nadat Jeffries in de 15e ronde werd uitgeschakeld. Minder dan 30 jaar later zou een zwarte man worden geprezen als een held van Amerikaanse waarden: slechts een jaar voor het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog zou Joe Louis de Duitse Max Schmeling, een toekomstige elite parachutist met Hitler's Luftwaffe, in de eerste ronde uitschakelen in het Yankee-stadion. Ali-Frazier 1 putte natuurlijk zijn context uit de oorlog in Vietnam, Ali's afwijzing van het ontwerp en het daaropvolgende strippen van zijn wereldkroon.

May-Pac zal in die zin waarschijnlijk geen historisch gevecht worden. Maar het is ook relevant voor zijn tijd. Dankzij de concurrentie van mixed martial arts domineert boksen de ogen niet meer zoals het ooit deed. Met zijn alfabetsoep van bestuursorganen (WBO, WBC, IBO, IBF, enz.), Terugtrekking uit netwerk-tv, beschuldigingen van corruptie, is het zelfs voor een liefhebber moeilijk om geïnvesteerd te blijven. Maar het is juist deze context die deze wedstrijd bijzonder maakt.

Mayweather en Pacquiao zijn allebei zo lichtgevend getalenteerd dat zelfs een gewone fan ze kan onderscheiden in de somberheid die de sport anders omringt. Dit is ongetwijfeld de strijd van deze generatie in ieder geval. George Foreman, hij van Rumble in the Jungle, denkt van wel. Foreman rangschikt May-Pac alleen achter Louis-Schmeling en Ali-Frazier 1.

Het feit dat de hype niet over een zwaargewicht riem gaat, stelt sommigen teleur. De beste man van 147 pond klinkt raar. Maar hardcore fans zijn altijd verleid door de weltergewichten, vooral nu de zwaargewichtdivisie is afgenomen.

nadia björlin echtgenoot

147 is die sweet spot die boksperfectie belichaamt - de beste balans tussen kracht, snelheid en techniek. Boxers in de divisie - met name Sugar Ray Robinson - zijn lang gemarkeerd als de beste pond-voor-pond. In tegenstelling tot de vaak zware gevechten in het zwaargewicht, zijn weltergewichtwedstrijden uitputtingsslagen. Ze hebben een aantal van de meest memorabele veldslagen van de afgelopen 30 jaar geproduceerd - Roberto Duran's 'no mas' rematch-verlies voor Sugar Ray Leonard, zijn eerdere overstuur overwinning op dezelfde tegenstander, de Golden Boy Oscar De La Hoya die zijn carrière beëindigde met zijn corner de handdoek in de ring gooien tegen Pacquiao in de negende.

In deze meest fascinerende gewichtsklasse is weinig fascinerender dan May-Pac. Mayweather (47-0) is professioneel ongeslagen; Pacquiao (57-5) is de enige vechter met titels in acht verschillende divisies. De stijl van boksen als moraliteitsspel wordt opnieuw aangewakkerd. 'Money' Mayweather is de aartsvijand van het boksen, de koning van bling, extraordinaire trashtalker. Hij laat zijn geld en vrouwen zien, gaat naar de gevangenis voor het aanranden van de vrouwen en wint ze vervolgens terug met geschenken. Pacquiao is het zachtaardige Filippijnse congreslid dat vecht voor zijn volk en soms liefdesliedjes zingt (hij coverde de toch al plakkerige single van Dan Hill, Soms als we elkaar aanraken)

De bokskilometerteller voor beide loopt op - Mayweather is 38, Pacquiao 36 - maar er is nog steeds waarde. Nalatenschap. Voor een bokser is het niet alleen gebonden aan vastgehouden riemen, maar ook aan wie hij versloeg. Ali zou Ali niet zijn als hij niet in oorlog was geweest met Frazier en Foreman. Rocky Marciano (49-0) wordt niet tot de beste zwaargewichten gerekend, simpelweg omdat hij nooit een carrièrebepalende tegenstander heeft gehad.

Mayweather is geobsedeerd door legacy. Zijn kleding is versierd met TBE - 'The Best Ever'. De helft van zijn leven kampioen (18 jaar), hij heeft er zelf 20 verslagen. Maar ondanks vernederende stoere jongens (Marcos Maidana) en grote namen (Shane Mosley), veronderstelde opvolgers (Alvarez Canelo) en legendes (Oscar De La Hoya), is erkenning niet op zijn plaats geweest. Er is gezegd dat zijn tegenstanders te traag, oud of jong waren, of geen slagkracht hadden. Ze waren in ieder geval niet Manny Pacquiao. Hetzelfde geldt voor Pacquiao. Na recente verliezen tegen Juan Marquez en Tim Bradley, heeft hij deze overwinning nodig om bij de groten aller tijden te staan.

Beide boksers zijn de afgelopen jaren wat achteruit gegaan. Maar Mayweather is de beste verdedigende bokser van zijn generatie, Pacquiao de meedogenloze aanvaller. Hoewel Mayweathers vermogen om te schouderrollen en tegen te gaan puristen aanspreekt, laat het hem openstaan ​​​​om saai te worden genoemd. Hij weet dat zijn pensioen nabij is, hij is misschien bereid meer risico's te nemen.

brina palencia loopt dood

May-Pac heeft genoeg op het spel om een ​​klassieker te worden. Het bewijs zal in het ponsen liggen.

Deel Het Met Je Vrienden: