Wereldwijde financiële crisis van 2008: wat de overheid overdreef of niet deed?
India herstelde zich van de crisis van 2008 dankzij stimuleringspakketten, maar haperde door deze te laten voortduren. En het heeft nog een lange weg te gaan om te zorgen voor meer coördinatie tussen de overheid en financiële regelgevers.
Toen minister van Financiën P Chidambaram en plaatsvervangend voorzitter van de Planningscommissie Montek Singh Ahluwalia in september 2008, met de toenmalige RBI-gouverneur D Subbarao en voormalige gouverneurs C Rangarajan en Y V Reddy. (PTI/bestand) India had tien jaar geleden geen regelboek om naar te verwijzen toen het werd getroffen door een seismische schok met zijn epicentrum op zo'n 12.500 km afstand. In de eerste dagen na de ineenstorting van Lehman op 15 september 2008 dachten velen in de regering niet veel aan de crisis. De groei-euforie van de voorgaande jaren had geleid tot een wijdverbreid idee dat de Indiase economie losgekoppeld was van die van de ontwikkelde wereld. Maar binnen veertien dagen moest de toenmalige minister van Financiën P Chidambaram een vliegtuig dat hoog vloog opnieuw ontwerpen. Manmohan Singh, de toenmalige premier, was voor Chidambaram wat PV Narasimha Rao voor hem was geweest tijdens de crisis van 1991-92. Hij heeft niet de eer gekregen voor het stabiliseren van de boot en het zorgen voor een snel herstel. Maar al snel wankelde India.
LEES | Niet-renderende activa: wanneer en hoe stapelden banken zulke slechte leningen op?
Eén grote misvatting: dat het groeiverhaal van India het zijne is
Perioden met een hoge groei hebben de neiging om feiten te verdoezelen. Sinds de Aziatische crisis van 1998 is India steeds meer geïntegreerd in de wereldeconomie. In feite waren de hoge — bijna dubbele cijfers — groeipercentages die werden opgetekend in de vier jaar van 2004-05 tot 2007-2008 ook een periode waarin de wereldeconomie een hoogtepunt bereikte, met een gemiddelde groei van meer dan 4% in kalenderjaren 2004 tot 2007. De uitstekende prestaties van India werden geholpen door een hausse in de export, die elk jaar met gemiddeld 25% steeg dankzij een robuuste gemiddelde groei van de wereldhandel van 8,6%. In 2009 daalde de wereldhandel met 11% en de export van India kelderde met 16%. In het decennium sinds de crisis is India's afhankelijkheid van internationale handel niet veel afgenomen. De wederzijdse handel (export plus invoer van goederen en diensten) als percentage van het BBP bereikte een hoogtepunt van bijna 56% in 2012, voordat het daalde tot 41% in 2017. Handelsgegevens sinds 2010 suggereren dat India het beter doet dan de wereld wanneer de wereldexport van goederen en diensten stijgt. We leven in een verbonden wereld. Een kredietschaarste of een terugtrekking van krediet van de wereldmarkten zal het land schaden, ongeacht zijn kredietwaardigheid.
wat is de tweede naam van dwayne johnson
Eén grote fout: Stimulus ging door, zonder eindjaar
India ondernam ongekende actie in de maanden na september 2008. De RBI vergde wat aanvankelijke aansporing van de plaatsvervangend voorzitter van de Planning Commissie, Montek Singh Ahluwalia en Chidambaram, maar toen het eenmaal duidelijk was dat India er niet ongeschonden uit zou komen, en de crisis het India Shining-verhaal zou kunnen verwoesten, alle hens waren aan dek. De regering kondigde drie stimuleringspakketten aan in een tijdsbestek van drie maanden tussen december 2008 en februari 2009, voor een totaal van Rs 1.86.000 crore of 3,5% van het BBP. Nadat het in 2007-2008 beter had gedaan dan wat de Fiscal Responsibility and Budget Management Act had geëist, bedroeg het begrotingstekort van India in 2008-09 6% van het BBP, van slechts 2,7% in het voorgaande jaar. Gedurende zeven maanden tussen oktober 2008 en april 2009 heeft de RBI de monetaire voorwaarden drastisch versoepeld. De onorthodoxe maatregelen maakten maar liefst Rs 5.60.000 crore (ongeveer 9% van het BBP) beschikbaar aan binnenlandse en externe liquiditeit. Ook in 2009-2010 ging de regering door met de stimulans, en het begrotingstekort bedroeg 6,4% van het bbp. De economie kende een indrukwekkend herstel - van meer dan 9% in de voorgaande drie jaar, daalde het tot 6,7% in 2008-09 en kaatste vervolgens terug naar 8,5% in 2009-10. Dit is het moment waarop India haperde. De regering heeft de kraan niet dichtgedraaid. De fiscale stimulans werd nooit ingetrokken. Bovendien liet India het tekort op de lopende rekening oplopen. India moet hier nog van herstellen. Tien jaar later blijft het begrotingstekort schommelen rond 3,5% van het bbp, en het tekort op de lopende rekening voor het eerste kwartaal bedraagt 2,4% van het bbp, waardoor een nieuwe reeks problemen ontstaat.
keven undergaro nettowaarde
Eén les niet geleerd: regelgevers nodig om geschillen te beslechten
Hoeveel eer India ook krijgt voor een scherp herstel van de grootste crisis die de wereld sinds de Grote Depressie van 1930 heeft getroffen, een les die het niet heeft geleerd, was het budgetteren voor meer coördinatie tussen regelgevers in de financiële sector, en tussen regelgevers en de overheid. De regering heeft in december 2010 de Financial Stability and Development Council (FSDC) opgericht die geschillen tussen regelgevers zou beslechten en kwesties zou behandelen als financiële stabiliteit, ontwikkeling van de financiële sector, coördinatie tussen de regelgeving en macroprudentieel toezicht op de economie, met inbegrip van het functioneren van grote financiële conglomeraten. De FSDC is in acht jaar 18 keer bijeengekomen, maar heeft weinig laten zien wat betreft het oplossen van interregelgevende kwesties, vooral wanneer bepaalde financiële marktproducten onder het domein van meer dan één regelgevende instantie vallen. Dat FSDC niet veel heeft betekend blijkt uit het feit dat de financiële sector door de jaren heen weinig productinnovatie heeft meegemaakt. Regelgevers houden niet alleen vast aan hun terrein, maar willen ook liever op veilig spelen. Ja, FSDC was een innovatie die het gevolg was van de wereldwijde crisis, maar werd meer versneld vanwege een openbare oorlog tussen de kapitaalmarkt en verzekeringstoezichthouders over beleggingsverzekeringen, dan vanwege de noodzaak alert te zijn en voorbereid te zijn op de volgende crisis.
Na berichtgeving had het FSDC-kantoor onafhankelijk moeten worden gehuisvest, niet in het ministerie van Financiën, zoals nu het geval is. Het had een onafhankelijk onderzoeksteam moeten hebben dat put uit wereldwijde ervaringen en regelgevers zou helpen bij het nemen van beslissingen. Sindsdien zijn er ten minste drie grote crisisachtige situaties geweest: één, als gevolg van een oplopend tekort op de lopende rekening in 2013; twee, de niet-renderende activa die het banksysteem hebben verstikt, en drie, de daling van de roepie die opnieuw werd veroorzaakt door zorgen over een stijgend tekort op de lopende rekening. Als het crisismanagementteam van de FSDC zijn werk had gedaan, hadden de vergaderingen Lok Kalyan Marg misschien niet bereikt.
Deel Het Met Je Vrienden:
