In de poging om de opperrechter van India te beschuldigen, kwesties van constitutionalisme, aansprakelijkheid

De ongekende afwijzing van de motie voor afzetting heeft meerdere vragen doen rijzen, maar de bredere context van het zich ontvouwende spektakel omvat een reeks verwante zaken. Enkele kernvragen.

Opperrechter van India Dipak Misra

De ongekende afwijzing van de motie voor afzetting heeft meerdere vragen doen rijzen, maar de bredere context van het zich ontvouwende spektakel omvat een reeks verwante zaken. Enkele belangrijke vragen beantwoord.

Is er een bepaling in de grondwet die handelt over de afzetting van de opperrechter van India (CJI)?

Niet specifiek de CJI. Aangezien het CJI slechts de eerste onder gelijken is, kan ook hij, net als andere rechters van het Hooggerechtshof en de High Courts, worden afgezet op grond van bewezen wangedrag of onbekwaamheid op grond van artikel 124, lid 4. De Judges (Inquiry) Act, 1968, bevat details van het proces. De motie moet worden ondertekend door 50 leden van Rajya Sabha of 100 leden van Lok Sabha en, als het wordt toegelaten, een onderzoekscommissie bestaande uit een rechter van het Hooggerechtshof, een opperrechter van het Hooggerechtshof en een vooraanstaande jurist om de beschuldigingen te onderzoeken . Als de beschuldigingen bewezen worden, moet de motie aan elk Huis van het Parlement worden voorgelegd en worden aangenomen met een meerderheid van het Huis en 2/3e van de aanwezigen die in dezelfde zitting stemmen. Dus zelfs als de beschuldigingen worden bewezen, is het Parlement niet verplicht een dergelijke rechter te ontslaan. Ten slotte zal de president het bevel uitvaardigen om de rechter te verwijderen.

Is afzetting een politiek proces?

Het is niet geheel politiek noch geheel gerechtelijk, maar een fijne en oordeelkundige mix van beide. Het proces van toelating van de afzettingsmotie, de oprichting van een onderzoekscommissie en de bevindingen ervan zijn in de aard van gerechtelijke procedures, maar de goedkeuring van de motie door het parlement is zeker een politiek proces, aangezien leden stemmen langs partijlijnen.

Lees | Venkaiah Naidu verwerpt kennisgeving om CJI te beschuldigen: niets suggereert bewezen wangedrag

Welke bevoegdheden heeft de vice-president met betrekking tot het toelaten of afwijzen van een afzettingsprocedure?

Zowel de voorzitter van Rajya Sabha als de voorzitter van Lok Sabha moeten zich zodanig gedragen dat hun acties blijk geven van hun uiterste onpartijdigheid. Bij het beslissen over een afzettingsmotie zou de vice-president idealiter niet de rol van de onderzoekscommissie moeten overnemen en een oordeel moeten vellen over de beschuldigingen. Voor het eerst in de Indiase geschiedenis is een afzettingsmotie afgewezen in de toelatingsfase. Maar tegelijkertijd is het niet de bedoeling dat de vice-voorzitter, als voorzittend ambtenaar, een motie automatisch toelaat alleen omdat deze door het vereiste aantal leden is ondertekend. In zijn 10 pagina's tellende afwijzingsbevel van maandag heeft de vice-president gezegd dat wangedrag niet is bewezen. Hoewel bewezen wangedrag de reden is voor het verwijderen van een rechter, is het de taak van de onderzoekscommissie om te bepalen of de beschuldigingen bewezen zijn. Maar nogmaals, als de beschuldigingen op het eerste gezicht totaal ongegrond zijn, heeft de vice-president het recht om een ​​afzettingsmotie in deze eerste fase zelf te blokkeren.

Op welke gronden heeft de vice-president de afzettingsmotie afgewezen?

De vice-president is niet verplicht om redenen te geven, ook al heeft de heer Venkaiah Naidu in dit geval gedetailleerde redenen gegeven. Er is geen termijn waarbinnen hij moet beslissen. Hij kan zijn mening vormen na raadpleging van de personen die hij geschikt acht en na bestudering van het materiaal dat hem ter beschikking kan worden gesteld. Naidu heeft de motie afgewezen nadat hij de gronden voor afzetting onhoudbaar vond en gebaseerd was op vermoedens zonder enig empirisch bewijs. Hij wijst ook op enkele tegenstrijdigheden in de motie.

Lees| Beschuldiging Dipak Misra: aanklachten tegen CJI, en waar ze staan

Wat is precies bewezen wangedrag?

De Grondwet definieert niet ‘onbekwaamheid’ en ‘bewezen wangedrag’. Het wangedrag van een rechter moet buiten het parlement worden bewezen voor een niet-parlementaire commissie. De Judges (Inquiry) Bill, 2006, definieerde 'bewezen wangedrag' als opzettelijk of aanhoudend gedrag dat de rechterlijke macht in ongenade of diskrediet brengt; opzettelijk of aanhoudend verzuim om de taken van een rechter uit te voeren; moedwillig misbruik van het gerechtelijk ambt, corruptie, gebrek aan integriteit of het plegen van een misdrijf waarbij morele verdorvenheid is betrokken. In het wetsvoorstel Judicial Standards and Accountability, 2010, werd voorgesteld om de definitie van wangedrag te verruimen door eraan toe te voegen dat 'gebrek aan integriteit' ook het nemen van rechterlijke beslissingen omvat om bijkomende of externe redenen, het eisen van enige vorm van overweging voor het geven van vonnissen, en dergelijke andere handelingen die de effect van het ondermijnen van de rechtspleging. Ook het niet verstrekken van een vermogens- en passivaverklaring of het opzettelijk verstrekken van valse informatie viel onder ‘wangedrag’.

In C Ravichandran Iyer vs Justice AM Bhattacharjee (1995) heeft het Hooggerechtshof zelf bepaald dat wangedrag een ruimer begrip is waarvoor geen keurslijf mag worden gegeven. Er kan daarom worden gesteld dat als door het optreden van een rechter de geloofwaardigheid van de rechterlijke macht is aangetast, dit als wangedrag kan worden aangemerkt. Dit is zeker een politieke vraag. Zelfs gedrag voorafgaand aan het aantreden is gedekt - dit was de reden waarom Rajya Sabha in 2011 de impeachment-motie tegen rechter Soumitra Sen had aangenomen.

Wat zou de bewijsnorm moeten zijn?

De vice-president heeft gezegd dat de beschuldigingen niet buiten redelijke twijfel zijn bewezen - dit is dus de bewijsnorm. De verwachtingen van rechters mogen echter hooggespannen zijn. In alle burgerlijke zaken is de bewijsnorm het overwicht van waarschijnlijkheden. Zowel Australië als Zuid-Afrika hebben de laatste als bewijsstandaard in hun afzettingsprocedures voor rechters.

Heeft de rechter het recht gehoord te worden?

Ja, maar niet op het moment van toelating van de motie - daarom heeft de vicevoorzitter het CJI niet geïnformeerd. Tijdens het onderzoek heeft de rechter het volste recht om zich te verdedigen. Justitie Sen sprak Rajya Sabha zelfs aan nadat het onderzoek hem schuldig bevond aan bewezen wangedrag en het Huis de motie voor zijn verwijdering in overweging nam.

Lees | Beschuldiging van CJI Dipak Misra: de vijf aanklachten en 10 observaties die ze verwerpen

Met CJI Dipak Misra (uiterst links), Manmohan Singh, Arun Jaitley, Hamid Ansari en Rahul Gandhi bij de 'At Home'-functie op de Dag van de Republiek in Rashtrapati Bhavan. (PTI)

Een van de aanklachten tegen CJI Dipak Misra is dat hij gevoelige zaken naar bepaalde banken heeft gestuurd door zijn gezag als Master of the Roster te misbruiken. Welke recente uitspraken zijn om deze reden controversieel?

In een uitspraak van 11 april (Ashok Pandey), zei een drie-rechter Bench onder leiding van CJI Misra dat de opperrechter van India als bewaarplaats van constitutioneel vertrouwen een instelling op zichzelf is en daarom moet worden vertrouwd. Rechter D Y Chandrachud, die de bestelling van 16 pagina's schreef, zal in de nabije toekomst zelf CJI zijn.

Een ander vonnis werd op 10 november 2017 gegeven door een vijfrechters-bank onder leiding van het CJI, die binnen 24 uur een bevel vernietigde dat op 9 november was uitgevaardigd door een twee-rechters Bench of Justices J Chelameswar en S Abdul Nazeer, die had gezegd dat een zaak van vermeende gerechtelijke corruptie waarbij een op de zwarte lijst geplaatste medische universiteit van Lucknow betrokken is, moet worden behandeld door een Grondwetsbank bestaande uit de vijf hoogste rechters van het Hooggerechtshof. Dit was ongekend, aangezien de CJI bestuurlijke bevoegdheden gebruikte om een ​​vijf-rechters Bench te vormen, die vervolgens het bevel van de door Justice Chelameswar geleide Bench gerechtelijk vernietigde. Aangezien het CJI op een Grondwetsbank zat, was de zaak op een routinematige manier voor rechtbank nummer 2 genoemd, en deze rechtbank vaardigde een bevel uit om de zaak voor de vijf hoogste rechters te brengen. De vijfrechters Bench benadrukte dat alleen het CJI de bevoegdheid had om te beslissen wie welke zaak hoort. Twee verzoekschriften, door Kamini Jaiswal en CJAR, die een SIT-onderzoek naar de zaak zochten, werden vervolgens afgewezen.

In beide gevallen werd de absolute macht van het CJI als meester van de rollen gehandhaafd. Hoewel dit vandaag de dag zeker de juiste rechtspositie is, moet worden opgemerkt dat het CJI bij bestuursrechtelijke handelingen niet willekeurig mag optreden.

LEES | Een vreselijk zwarte dag: Fali Nariman over oppositie zet CJI Dipak Misra af

Dus, welke opties zijn er nu beschikbaar voor de oppositie?

Ze kunnen naar het Hooggerechtshof gaan – senior congresleider Kapil Sibal heeft al aangekondigd dat ze het bevel van Naidu zullen aanvechten. Als dat gebeurt, zou het CJI idealiter de zaak niet moeten horen of de Bench moeten vormen om het te horen; in feite zou geen enkele rechter die in de toekomst in aanmerking komt om CJI te worden, op de Bank mogen zitten, wat zowel de onafhankelijkheid als de integriteit van het Hooggerechtshof zal onderstrepen. Het principe van niemand mag rechter zijn in zijn eigen zaak dient strikt te worden nageleefd, zodat recht niet alleen wordt gedaan, maar ook wordt gezien. In Tulsiram Patel (1980) oordeelde het Hooggerechtshof zelf dat niet-naleving van de beginselen van natuurlijke rechtvaardigheid het recht op gelijkheid schendt.

Wordt de rechterlijke macht in het kader van de betwisting van de beslissingen van het CJI gezien als ‘staat’ volgens onze Grondwet?

De ‘rechterlijke macht’ is, wanneer zij juridisch handelt, geen ‘staat’. Maar wanneer het CJI of de Hoge Raad bestuursrechtelijke beslissingen neemt, zijn ze wel degelijk onderworpen aan grondrechten. In Srilekha Vidyarthi (1991) zei de rechtbank dat een redelijke en niet-willekeurige uitoefening van discretie een ingebouwde vereiste van de wet is, en dat elke onredelijke of willekeurige uitoefening ervan het recht op gelijkheid schendt. Aangezien de samenstelling van de bank een bestuurlijke functie is, kan het CJI niet willekeurig optreden.

Jim Conrad netto waard

Maar als alle rechters gelijk zijn in bevoegdheden, waarom dan het debat over het kiezen van 'junior'-rechters?

Alle rechters zijn gelijk en anciënniteit heeft geen invloed op de samenstelling van banken. In veel gevallen hebben junior rechters zelfs betere beoordelingen geschreven. Maar gelijkheid betekent ook dat senior rechters gelijk en eerlijk worden behandeld met junior rechters. Hun uitsluiting heeft verkeerde signalen afgegeven.

Welk ander mechanisme van rechterlijke verantwoording is er, behalve afzetting, beschikbaar onder de Grondwet?

Er is geen. En omdat het afzettingsproces vervelend en langdurig is, hebben rechters vrijwel geen verantwoordelijkheid. De complexiteit van het afzettingsproces heeft ervoor gezorgd dat er tot nu toe geen enkele rechter is afgezet.

Lees | We hadden twee keuzes: rotten laten etteren... of (om) het aan te pakken, zegt Kapil Sibal over CJI-afzetting

Zeven oppositiepartijen onder leiding van het congres hadden vrijdag een ongekende stap gezet voor de afzetting van het CJI. (Express foto/Arun Sharma)

Welke hervormingen zijn voorgesteld om te zorgen voor een betere justitiële verantwoording?

De Rechters (onderzoek) Bill, 2006, gebaseerd op het 195e rapport van de Law Commission, probeerde een gerechtelijk forum te creëren om klachten tegen rechters te behandelen met de oprichting van de National Judicial Council, die verondersteld werd beschuldigingen van wangedrag te onderzoeken. Vier senior-meeste rechters waren om te dienen als zijn leden. Waar afzetting niet gerechtvaardigd was, konden waarschuwingen en adviezen worden uitgevaardigd, en het intrekken van gerechtelijke werkzaamheden, het vragen van een rechter om vrijwillig met pensioen te gaan, en particuliere of openbare vermaning of afkeuring werden voorgesteld als kleine gevolgen. Het wetsvoorstel werd bekritiseerd omdat de grondwet het parlement geen bevoegdheid geeft om nieuwe straffen in te voeren. Haar bevoegdheden op grond van artikel 124 zijn beperkt tot het regelen van het onderzoek en het bewijs van wangedrag. Het wetsvoorstel kon niet worden aangenomen omdat de toenmalige oppositie het parlement niet liet functioneren en de UPA-regering er niet in slaagde een consensus te bereiken.

Deel Het Met Je Vrienden: