Boekbespreking: Wat leidde tot de grote val van CPI(M) in West-Bengalen

'Gangster State' geeft een insiderverslag, een fictieve hervertelling, van wat leidde tot de ondergang van het eens zo machtige linkerfront, waarvan de kaderleden tien jaar geleden de straten van Calcutta regeerden

Gangster State: De opkomst en ondergang van de CPI(M) in West-Bengalen Door Sourjya Bhowmick; Macmillan; 360 pagina's; `650'

Begin mei, na een bitter bevochten verkiezingen, werden delen van West-Bengalen ingehaald door een verschrikkelijke periode van geweld. Kaders van de winnende partij, het Trinamool-congres, zouden naar verluidt besloten hebben een les te geven aan de voetsoldaten van de Sangh Parivar, die in de voorgaande maanden en weken haar eigen soort hooghartigheid had uitgedeeld aan de regerende partij van West-Bengalen. Gevangen in dit revanchisme waren groepen jonge mannen en vrouwen die probeerden hulp te organiseren voor mensen die gevangen zaten in de dodelijke tweede golf van de pandemie die de staat – en andere delen van het land, overspoelde. Deze geest van goedgezindheid kwam eigenlijk voort uit de politieke ideologie - de vrijwilligers waren lid van de studentenvleugel van de CPI(M), de Students' Federation of India (SFI) en haar andere jongerenorganisaties. Hun partij had een cijfer getrokken bij de verkiezingen. Tien jaar geleden had het echter de teugels in handen in West-Bengalen; zijn kaders regeerden over de straten van Calcutta.

Er zijn een paar analyses van zijn ondergang, maar de wetenschap over de eens zo machtige partij van West-Bengalen is armer door het ontbreken van een blik in het kader van een kader - een verslag dat de controle van de CPM over vrijwel alle facetten van het leven in West-Bengalen beschrijft en de ontrafeling hiervan dominantie. Sourjya Bhowmick's Gangster State, de opkomst en ondergang van de CPI(M) in West-Bengalen is een bewonderenswaardige poging om deze leemte op te vullen.

Bhowmick is niet de verteller van Gangster State. Maar er kan bij de lezer weinig twijfel over bestaan ​​dat Rajat Lahiri, als hoofdpersoon van het boek, namens Bhowmick spreekt. Als lid van de SFI en de jeugdafdeling van de partij, de Democratic Youth Federation of India (DYFI), is Rajat getuige van hoe de partij haar invloed uitoefende in het dagelijkse leven van mensen, van woon-enclaves tot universiteitscampussen — het beslechten van buurtgeschillen, het afbreken van winkels van weerspannige straatventers en zelfs inmenging in familiezaken. Het gezelschap had zich in elk hoekje en hoekje van het Bengaalse huis verschanst en spreidde zijn tentakels in elk gezinshuis. Dit kwam zowel de mensen van de staat ten goede als schade toe.

Toeschrijvingen van lumpenisme zouden echter reductief zijn. Hoewel er weinig twijfel over bestaat dat hooliganisme en pesten een grote rol speelden in de CPM-modus operandi, was er een tijd dat een aanzienlijk deel van het kader diep geraakt werd door idealisme. Overblijfselen van idealisme blijven, en komen van tijd tot tijd naar boven, zoals bij de jonge vrijwilligers die de pandemie trotseren. Maar ze worden gedwarsboomd door een stervend leiderschap dat heel weinig idee heeft van de dagelijkse strijd van mensen, hun ambities en teleurstellingen - een die pogingen bespot om kantines en eerlijke groentewinkels te organiseren om de door COVID-19 veroorzaakte armoede te verzachten als een poging tot NGO-isering. Gefrustreerd vinden velen, zoals Rajat, hun roeping ergens anders.

Deel Het Met Je Vrienden: