Bougainville uitgelegd: hoe 's werelds nieuwste land zou kunnen bloeien uit protesten tegen een kopermijn
Het conflict in Bougainville en het verlangen van de Bougainville-bevolking naar onafhankelijkheid is geworteld in de historische plundering van het grondstofrijke eiland dat grote kopervoorraden heeft en de ongelijke verdeling van rijkdom die daarop volgde.

Ongeveer 30 jaar na een tien jaar durende brute burgeroorlog in Bougainville, een klein eiland in de Stille Oceaan, gaat zaterdag naar de stembus om te stemmen over de onafhankelijkheid van Papoea-Nieuw-Guinea. Als het volk van Bougainville in het historische referendum voor zijn onafhankelijkheid stemt, krijgt de wereld zijn nieuwste en mogelijk kleinste natie .
Waar gaat het Bougainvillean-referendum over?
Tussen 1988 en 1998 waren politieke facties in Bougainville betrokken bij een gewapend conflict met de regering van Papoea-Nieuw-Guinea, in een poging Papoea-Nieuw-Guinea te dwingen de controle over het grondstofrijke eiland af te stoten. Volgens Edward P. Wolfers, Foundation Professor Emeritus of Politics, University of Wollongong, Australië, die langdurig onderzoek heeft gedaan naar de politiek en geschiedenis van Bougainville, was de burgeroorlog het meest destructieve en dodelijke conflict in de Stille Oceaan sinds de Tweede Wereldoorlog, zegt Wolfers in een interview met indianexpress.com .
shia labeouf nettowaarde 2016
Dit historische referendum is het resultaat van een van de drie bepalingen van het Bougainville-vredesakkoord, ondertekend in 2001 en vastgesteld door middel van een wijziging van de grondwet van Papoea-Nieuw-Guinea. De andere twee bepalingen zijn de verwijdering van wapens en autonomie, zegt Wolfers. Het vredesakkoord van 2001 maakte een einde aan het gewelddadige conflict tussen de bevolking van Bougainville en de regering van Papoea-Nieuw-Guinea.
Kiezers in Bougainville kunnen kiezen tussen 'grotere autonomie' - een grotere mate van autonomie dan de huidige regelingen in het kader van de Papoea-Nieuw-Guinea-grondwet - of onafhankelijkheid voor Bougainville van Papoea-Nieuw-Guinea, legt Wolfers uit. Het referendum is echter niet bindend en zou nog moeten worden goedgekeurd door de regering en het parlement van Papoea-Nieuw-Guinea, in overleg met de autonome regering van Bougainville, voordat een definitief besluit wordt genomen.
Waarom is Bougainville een autonome regio van Papoea-Nieuw-Guinea?
Om de banden van Bougainville met Papoea-Nieuw-Guinea te begrijpen, is enige historische context vereist. Hoewel de inheemse bevolking van het eiland het eeuwenlang bewoonde, dankt het zijn naam aan de Franse kolonisator Louis-Antoine de Bougainville, een wetenschapper die in 1776 zeereizen ondernam, met name naar de Stille Oceaan, om nieuw gebied voor Frankrijk te koloniseren. Interessant is dat Bougainville, ondanks dat het eiland naar hem is vernoemd, er nooit echt een voet op heeft gezet. Volgens sommige bronnen die de geschiedenis van Bougainville behandelen, kan de nomenclatuur voor de tropische bloem Bougainvillea ook worden toegeschreven aan Louis-Antoine de Bougainville.
In 1885, tijdens de Duitse kolonisatieperiode, kwam het eiland Bougainville onder het Duitse protectoraat Duits Nieuw-Guinea. Het uitbreken van WOI veranderde de machtsstructuur in de Stille Oceaan en in 1914 vielen Bougainville en andere eilanden in de buurt, waaronder wat nu Papoea-Nieuw-Guinea is, onder de controle van Australische troepen. De Volkenbond controleerde het eiland tot 1942, toen tijdens de Tweede Wereldoorlog Amerikaanse, Australische, Nieuw-Zeelandse en Japanse strijdkrachten streden om de controle over het eiland. De strijd leidde ertoe dat de Japanners zich terugtrokken van het eiland en Australië het bestuur overnam.

Deze regeling duurde tot 1975 en eindigde met de onafhankelijkheid van Papoea-Nieuw-Guinea. Er zijn eerdere pogingen geweest om Bougainville onafhankelijk te verklaren - toen Papoea-Nieuw-Guinea een onafhankelijk land werd in 1975 en opnieuw in 1990, zegt Wolfers.
Aan het eind van de jaren zeventig werd in Bougainville een gedecentraliseerd systeem van provinciale overheid ingevoerd en werden de huidige autonomieregelingen geïmplementeerd na de grondwettelijke vaststelling van het vredesakkoord van Bougainville in 2001.
Waarom wil Bougainville volledige onafhankelijkheid van Papoea-Nieuw-Guinea?
Vervolgens was er ontevredenheid onder de Bougainvilleanen over de uitvoering van de overeengekomen regelingen voor de autonomie van Bougainville, met name met betrekking tot de grondwettelijk gegarandeerde financiële subsidies waarop de Autonome Bougainville-regering (ABG) wettelijk recht heeft, maar die de (Papoea-Nieuw-Guinea) Nationale Regering heeft niet geleverd volgens de berekeningen van het ABG, legt Wolfers uit.
jerry springer netto waard 2019

Het conflict in Bougainville en het verlangen van de Bougainville-bevolking naar onafhankelijkheid is geworteld in de historische plundering van het grondstofrijke eiland dat grote kopervoorraden heeft en de ongelijke verdeling van rijkdom die daarop volgde. Na de ontdekking van koper in de jaren zestig diep in de Crown Prince Ranges in het midden van het eiland, richtte Conzinc Rio Tinto, de Australische dochteronderneming van het mijnconglomeraat Rio Tinto, de Panguna-mijn op, ook bekend als de Bougainville-kopermijn, die een aantal van 's werelds grootste koperreserves en is 's werelds grootste open kopermijn. De winning van de grondstof in de Panguna-mijn begon in 1972 onder het beheer van de Bougainville Copper Limited, gecontroleerd door Conzinc Rio Tinto en duurde tot 1989. De Bougainville Copper Limited was gedeeltelijk eigendom van Conzinc Rio Tinto, dat 56 procent van de aandelen controleerde, terwijl de De regering van Papoea-Nieuw-Guinea bezat 20 procent, totdat Conzinc Rio Tinto haar controle in 1989 afstootte.
Volgens verschillende gegevensbronnen heeft de export van koper gewonnen uit de Panguna-mijn aanzienlijk bijgedragen aan de economie van Papoea-Nieuw-Guinea, waarbij sommige cijfers de bijdrage ervan tot 45 procent van de exportinkomsten van het land schatten.
Onderzoekers zeggen dat de protesten die later uitliepen op een burgeroorlog, waren begonnen door een lokale leider, Francis Ona genaamd, die getuige was geweest van buitenlandse belangen die zich bezighouden met grootschalige plundering van inheemse gronden. Ona werd later de leider van het Bougainville Revolutionary Army, een afscheidingsgroep die tijdens de burgeroorlog oorlog voerde tegen de Papoea-Nieuw-Guinea Defense Forces. De mijn creëerde banen voor mensen uit Papoea-Nieuw-Guinea en Australië die op zoek waren naar hun eigen fortuin, wat leidde tot conflicten met de Bougainville-inwoners die ook melding maakten van discriminatie en racisme door buitenlandse mijnwerkers. Mijnbouwactiviteiten veroorzaakten in de loop der jaren ook aantasting van het milieu van het land en het water van Bougainville.

De bloedige burgeroorlog die volgde, resulteerde in de dood van duizenden mensen, samen met ontheemding, ziekte en hongersnood. In de nasleep van de burgeroorlog werd de Panguna-mijn in mei 1989 gesloten, met de totale terugtrekking van de werknemers van Bougainville Copper Limited tegen het volgende jaar.
De langslepende burgeroorlog in Bougainville kwam pas tot stilstand dankzij het vredesakkoord van Bougainville. Kortom, het referendum is niet ingegeven door (on)tevredenheid over de huidige autonomieregelingen, al zijn de keuzes die in het referendum worden geboden en de manier waarop Bougainvilleanen stemmen duidelijk beïnvloed door de ervaring met de huidige autonomieregelingen, legt Wolfers uit.
Wat gebeurt er het meest waarschijnlijk bij het referendum?
Papoea-Guinea heeft veel te verliezen als Bougainville onafhankelijk wordt, vooral wat betreft toegang tot de natuurlijke hulpbronnen van Bougainville. Een minder bekende consequentie van de onafhankelijkheid van Bougainville is echter de impact die het kan hebben op de territoria van Papoea-Nieuw-Guinea. Een ander gevoelig punt zijn de implicaties die de uiteindelijke uitkomst van het referendumproces zou kunnen hebben voor andere provincies in Papoea-Nieuw-Guinea - met name, maar niet alleen, in de eilandenregio - waar steun voor meer autonomie in het bijzonder en mogelijk een afzonderlijke onafhankelijkheid is best sterk, legt Wolfers uit.
Volgens Wolfers is er een consensus onder waarnemers van Bougainville en Papoea-Nieuw-Guinea dat volledige onafhankelijkheid een zeer sterke meerderheid zal krijgen. Hoewel het in dit verband belangrijk is op te merken dat het vorige conflict een gewapend conflict omvatte tussen Bougainvilleanen die liever bij Papoea-Nieuw-Guinea wilden blijven en aanhangers van afscheiding, voegt Wolfers eraan toe.

Wat is het standpunt van Papoea-Nieuw-Guinea over het onafhankelijkheidsreferendum?
De huidige Rijksoverheid zet zich in voor het houden van het referendum. Premier James Marape heeft publiekelijk gezegd dat hij gelooft dat Papoea-Nieuw-Guinea sterker zal zijn als Bougainville onderdeel blijft van Papoea-Nieuw-Guinea, zegt Wolfers. De opmerkingen van premier Marape, meent Wolfers, gaan minder over de bijdrage van Bougainville aan de nationale economie en meer over de Bougainvilleanen die deel hebben uitgemaakt van de opgeleide elite en het bestuur van Papoea-Nieuw-Guinea en die hebben bijgedragen aan andere aspecten van het openbare leven.
Hoewel van de huidige (Papoea-Nieuw-Guinea) regering mag worden verwacht dat ze het proces en het resultaat van de stemming respecteert, lijkt het onwaarschijnlijk dat een afzonderlijke onafhankelijkheid elders in Papoea-Nieuw-Guinea overweldigende publieke steun zal krijgen en dat het nationale parlement het daar gewoon mee eens zal zijn, zegt hij. Wolfers. Wat volgens Wolfers mogelijk zal volgen, zijn discussies op meerdere niveaus over lopende samenwerkingsgebieden. Zoals gebruikelijk in relaties tussen voormalige koloniale mogendheden en buurlanden enerzijds en onafhankelijke landen anderzijds. Bijvoorbeeld Nieuw-Zeeland met Cook Islands en Niue.

Wat gebeurt er als Bougainville niet onafhankelijk wordt?
Volgens Wolfers moet de precieze reikwijdte van de optie voor meer autonomie nog worden gedefinieerd. Er zouden duidelijke afspraken moeten worden gemaakt om de regering van Bougainville te voorzien van voldoende fondsen, administratieve ondersteuning en beleidsvormende capaciteit. Dus verdere onderhandelingen en regelingen voor voortdurende samenwerking zouden moeten worden gedefinieerd, overeengekomen en ingevoerd, legt hij uit.
Wat staat er op het spel voor Australië, China, de Verenigde Staten?
Door de verschuiving van bevoegdheden, diplomatie en de ontwikkeling van militaire en economische belangen in Azië-Pacific, zal het Bougainville-referendum niet alleen gevolgen hebben voor de directe buren. De stabiliteit van de regio waar Bougainville deel van uitmaakt, is duidelijk belangrijk voor Australië – en vanwege de relatie met andere ANZUS-leden (Australië, Nieuw-Zeeland), met de VS, legt Wolfers uit. Er zijn zeker prominente Bougainvilleanen die veel onbenut potentieel zien in het ontwikkelen van betrekkingen met China.
wiki gordon ramsay
De stemming in het Bougainville-referendum dat op 23 november begint, zal de komende twee weken plaatsvinden, vanwege de uitdagende aard van het terrein, zegt Wolfers. Het resultaat van het referendum, dat waarschijnlijk later in december bekend zal worden, zal de wereld ofwel haar nieuwste natie geven, ofwel een nieuwe uitdaging vormen voor de leiders van Bougainvillea, die ervoor zullen moeten zorgen dat hun thuisland niet opnieuw ten prooi valt aan conflicten. Het is niet meteen duidelijk of de resultaten van het referendum zullen leiden tot de heropening van de Panguna-kopermijn waarmee het allemaal begon. Het zou echter in het belang van de Bougainvilleanen zijn als ze deze keer inspraak krijgen in hun eigen toekomst.
Deel Het Met Je Vrienden: