Uitleg: Hoe na 170 jaar een ‘verloren’ vogel werd gevonden in de jungle van Indonesisch Borneo

Meer dan 170 jaar na die rapportage vertegenwoordigde dit enkele exemplaar de enige geregistreerde waarneming van deze vogelsoort - het soortholotype bevindt zich nu in het Naturalis Biodiversity Centre in Leiden, Nederland. Tot eind vorig jaar.

Wenkbrauwbabbelaar naast een biljet van 5000 Indonesische roepia voor schaal, oktober 2020. (Foto's: Muhammad Rizky Fauzan, uit de krant Vermist voor 170 jaar — de herontdekking van Wenkbrauwbabbelaar Malacocincla perspicillata op Borneo': BirdingASIA 34 (2020); Panji Gusti Akbar et al)

Ergens tussen 1843 en 1848 kwam een ​​Duitse natuuronderzoeker met de naam Carl Schwaner, tijdens een trektocht door de dichte equatoriale bossen van Borneo, een kleine bruin-grijze zangvogel tegen met een kenmerkende brede, zwarte oogstreep die helemaal rond zijn hoofd liep .

Meer dan 170 jaar na die rapportage vertegenwoordigde dit enkele exemplaar de enige geregistreerde waarneming van deze vogelsoort - het soortholotype bevindt zich nu in het Naturalis Biodiversity Centre in Leiden, Nederland. Tot eind vorig jaar.

Terugkeer van de brabbelaar

jwow netto waarde

Op 5 oktober 2020 werd in het zuidoosten van Kalimantan, het deel van Borneo dat wordt bestuurd door Indonesië, een eenzame wenkbrauwbabbelaar (Malacocincla perspicillata) levend gespot en levend gevangen. De bevinding werd op 25 februari gerapporteerd in BirdingASIA, het tweejaarlijkse bulletin van de Oriental Bird Club.

Er is al zo lang geen Aziatische vogel vermist als de Indonesische Wenkbrauwbabbelaar Malacocincla perspicillata, schreven de auteurs van het korte artikel. [‘ Al 170 jaar vermist — de herontdekking van Wenkbrauwbabbelaar Malacocincla perspicillata op Borneo': BirdingASIA 34 (2020); Panji Gusti Akbar et al .]

Op 5 oktober 2020 observeerden we een levend exemplaar van de Wenkbrauwbabbelaar in het zuidoosten van Kalimantan, de eerste waarneming van deze soort in 170 jaar. De vogel werd verkregen door twee lokale bewoners nadat ze verschillende keren waren geobserveerd tijdens hun dagelijkse bezoeken aan het bos. Op basis van foto's gemaakt van de vogel tijdens zijn tijdelijke gevangenschap (voordat hij uiteindelijk weer in het wild werd vrijgelaten), maakten we gedetailleerde aantekeningen.

Akbar, de hoofdauteur van het artikel en ornitholoog bij het toerismebedrijf Birdpacker Indonesia, vertelde verslaggevers dat hij een foto van de vogel van WhatsApp had ontvangen en, na het doornemen van zijn veldgidsen, ontdekte dat het overeenkwam met de wenkbrauwbabbelaar. Het was zo'n schok dat hij aanvankelijk niet kon geloven wat hij zag.

Ik nam contact op met zoveel mogelijk vooraanstaande ornithologen, en ze waren het er allemaal over eens dat er geen andere vogel is waarop [hij] lijkt, behalve een brabbelaar met zwarte wenkbrauwen, vertelde Akbar aan het in de VS gevestigde non-profit nieuwsplatform Mongabay. . Het viel me gewoon tegen.

Uiterlijk van de vogel

Akbar en zijn collega's schreven dat de vogel stevig was, met een relatief korte staart en een robuuste snavel vergelijkbaar met het holotype. De bovendelen waren rijkbruin, terwijl de onderzijde tot aan de borst grijsachtig waren met fijne witte strepen. Het uiterlijk van de vogel was heel duidelijk, met een kastanjebruine kroon, afgebakend door een brede, zwarte oogstreep die zich over de malars naar de nek en nek-zijden uitstrekte... De irissen waren dieprood en in tegenstelling tot het holotype, dat kunstmatige geelachtige ogen heeft gekregen. De poten waren donker leigrijs...

Wenkbrauwbabbelaar Malacocincla perspicillatum, 170 jaar ongezien, Zuid-Kalimantan, Indonesisch Borneo, oktober 2020. (Photo credit: Muhammad Rizky Fauzan, uit de krant Al 170 jaar vermist - de herontdekking van Wenkbrauwbabbelaar Malacocincla perspicillata op Borneo': BirdingASIA 34 (2020); Panji Gusti Akbar et al.)

Akbar vertelde Mongabay dat ze vermoedden dat deze vogel misschien al heel lang in dit gebied rondloopt... Er komt alleen niemand om ze te zien... niemand die weet hoe vogels te identificeren.

john diaken hoogte

Geen gegevens over cijfers

Het is zelfs mogelijk dat er andere individuen van de soort in de jungle van Indonesië zijn - een rapport in The New York Times over de herontdekking van de wenkbrauwbrabbelaar zei dat lokale mannen Muhammad Suranto en Muhammad Rizky Fauzan nieuwsgierig waren naar de identiteit van een zwartbruine vogel die ze soms zagen rondfladderen tijdens hun tochten door het bos in Zuid-Kalimantan, en het was hen eindelijk gelukt om een ​​van de vogels te vangen en foto's te sms'en naar Joko Said Trisiyanto, een lid van BW Galeatus, een vogelkijker groep die in 2016 in het Indonesische Borneo werd opgericht. Het was Trisiyanto die de foto's aan Akbar doorgaf.

Dat gezegd hebbende, is er echter absoluut niets bekend over de omvang van deze populatie - als die er is. De staat van instandhouding van de soort staat vermeld in de categorie Gegevenstekort op de rode lijst van de IUCN. IUCN zegt dat de omvang van de wereldbevolking niet is gekwantificeerd, maar de soort wordt beschreven als mogelijk uitgestorven en alleen bekend van een enkel exemplaar, gebaseerd op del Hoyo et al., 2007.

Deel Het Met Je Vrienden: