Uitgelegd: NASA-onderzoek zegt dat de maan meer metaalachtig is dan eerder werd gedacht. Wat dit betekent

Als dit waar is, zou deze logica impliceren dat zich buiten een paar meter van het bovenoppervlak van de maan - dat relatief lagere metaalafzettingen heeft - grote onbekende hoeveelheden ijzer- en titaniumoxiden bevinden.

Deze afbeelding, gebaseerd op gegevens van NASA's Lunar Reconnaissance Orbiter-ruimtevaartuig, toont het gezicht van de maan die we vanaf de aarde zien. (Credits: NASA / GSFC / Arizona State University)

In een nieuwe mijlpaal in de verkenning van de maan zei NASA deze week dat het ruimtevaartuig Lunar Reconnaissance Orbiter (LRO) bewijs had gevonden dat de ondergrond van de maan grotere hoeveelheden metalen zoals ijzer en titanium zou kunnen bevatten dan eerder werd gedacht. De metaalverdeling werd waargenomen door het Miniature Radio Frequency (Mini-RF) instrument aan boord van de LRO.

Gepubliceerd op 1 juli in Earth and Planetary Science Letters, zou de bevinding kunnen helpen bij het leggen van een duidelijker verband tussen de aarde en de maan, aldus het persbericht.

Wat NASA heeft gevonden

jacksepticeye nettowaarde 2017

Om de oorsprong van de maan te begrijpen, hebben wetenschappers jarenlang de aanwezigheid van metaalafzettingen op de satelliet onderzocht in vergelijking met de aarde. Naarmate er in de loop van de tijd meer gegevens beschikbaar zijn gekomen, hebben onderzoekers hun hypothesen verder kunnen verfijnen.

De nieuwe ontdekking door NASA zal naar verwachting enkele van hun vroegere overtuigingen uitdagen.

Op een missie om naar ijs te zoeken in polaire maankraters, meette het Mini-RF-instrument van de LRO een elektrische eigenschap in maanbodem in kraterbodems op het noordelijk halfrond van de maan. De eigenschap, bekend als de diëlektrische constante, is de verhouding van de elektrische permeabiliteit van een materiaal tot de elektrische permeabiliteit van een vacuüm.

Tot hun verbazing merkte het Mini-RF-team op dat het niveau van deze eigenschap toenam naarmate ze grotere kraters inspecteerden, en steeds groter werden in kraters met een diameter tot 5 km. Voorbij die grootte vlakte de waarde van de diëlektrische constante af. Essam Heggy, de hoofdauteur van het gepubliceerde artikel en medeonderzoeker van de Mini-RF-experimenten, noemde de waarneming een verrassende relatie waarvan we geen reden hadden om aan te nemen dat die zou bestaan.

Wat de ontdekking betekent?

Volgens het NASA-persbericht verhogen de bevindingen de mogelijkheid dat de diëlektrische constante toenam in grotere kraters omdat de meteoren die ze hebben gecreëerd stof met ijzer- en titaniumoxiden van onder het oppervlak van de maan hebben opgegraven. Diëlektrische eigenschappen zijn direct gekoppeld aan de concentratie van deze metaalmineralen.

Als dit waar is, zou deze logica impliceren dat zich buiten een paar meter van het bovenoppervlak van de maan - dat relatief lagere metaalafzettingen heeft - grote onbekende hoeveelheden ijzer- en titaniumoxiden bevinden.

De Mini-RF-bevindingen werden ondersteund door metaaloxidekaarten van de LRO Wide-Angle Camera, de Japanse Kaguya-missie en het Lunar Prospector-ruimtevaartuig van NASA, waaruit bleek dat grotere kraters met hun toegenomen diëlektrische materiaal ook rijker waren aan metalen. De kaarten suggereerden dat er meer hoeveelheden ijzer- en titaniumoxiden werden opgegraven van 0,5 tot 2 km onder het maanoppervlak in vergelijking met de eerste 0,2 tot 0,5 km.

NASA heeft nu verder onderzoek gedaan om erachter te komen of hetzelfde verband tussen metaalafzettingen en kratergrootte geldt op het zuidelijk halfrond van de maan.

paul rudd hoogte gewicht

Express uitgelegdis nu aanTelegram. Klik hier om lid te worden van ons kanaal (@ieexplained) en blijf op de hoogte van het laatste nieuws

De maanvormingshypothese

nettowaarde van alex trebek

De meest populaire theorie over de schepping van de maan is dat een protoplaneet ter grootte van Mars ongeveer 4,5 miljard jaar geleden in botsing kwam met de nieuw gevormde aarde, waarbij een stuk van onze planeet werd afgebroken dat later zijn satelliet werd. De hypothese wordt ook ondersteund door substantieel bewijs, zoals de sterke gelijkenis tussen de chemische samenstelling van de maan en die van de aarde.

Het is echter ook bekend dat de aardkorst minder ijzeroxide bevat dan de maan - een bevinding die wetenschappers hebben geprobeerd te verklaren. Nu maakt de nieuwe ontdekking van nog grotere hoeveelheden metaal op de maan hun werk nog moeilijker. Het roept echt de vraag op wat dit betekent voor onze eerdere formatiehypothesen, merkt Heggy op.

Mis het niet uit Explained | Waarom heeft de DGCA het vliegverbod naar het buitenland verlengd tot 31 juli?

Volgens een artikel in ScienceAlert zou een mogelijke reden kunnen zijn dat de maan is ontstaan ​​uit een materiaal dat veel dieper onder het aardoppervlak ligt dan eerder werd aangenomen, of dat de nieuw gevonden metaalaanwezigheid het resultaat zou kunnen zijn van het geleidelijk afkoelen van het gesmolten maanoppervlak.

Deel Het Met Je Vrienden: