Line of Actual Control (LAC): waar het zich bevindt en waar India en China verschillen

India-China LAC legde uit: Terwijl de spanningen tussen India en China langs de Line of Actual Control (LAC) voortduren, kijk eens naar wat de lijn op het terrein betekent en de meningsverschillen erover.

Mensen staan ​​aan de oevers van het Pangong-meer, vlakbij de grens tussen India en China in Ladakh, India. (AP Foto: Channi Anand, Bestand)

Terwijl de spanningen tussen India en China langs de Lijn van werkelijke controle (LAC), een blik op wat de lijn op de grond betekent en de meningsverschillen erover:

Wat is de lijn van werkelijke controle?

De LAC is de afbakening die het door India gecontroleerde gebied scheidt van het door China gecontroleerde gebied. India beschouwt de LAC als 3.488 km lang, terwijl de Chinezen beschouwen dat het slechts ongeveer 2.000 km is. Het is verdeeld in drie sectoren: de oostelijke sector die Arunachal Pradesh en Sikkim overspant, de middelste sector in Uttarakhand en Himachal Pradesh, en de westelijke sector in Ladakh.

Wat is het meningsverschil?

De uitlijning van de LAC in de oostelijke sector is langs de McMahon-lijn van 1914 en er zijn kleine geschillen over de posities op de grond volgens het principe van het hoge stroomgebied van de Himalaya. Dit geldt ook voor de internationale grens van India, maar voor bepaalde gebieden zoals Longju en Asaphila. De lijn in de middelste sector is het minst controversieel, behalve voor de precieze uitlijning die moet worden gevolgd in de Barahoti-vlaktes.

Lees ook | Pangong South Bank nieuw vlampunt: India zegt maatregelen te hebben genomen om China te dwarsbomen

De grootste meningsverschillen situeren zich in de westelijke sector, waar de LAC voortkwam uit twee brieven die de Chinese premier Zhou Enlai in 1959 aan premier Jawaharlal Nehru schreef, nadat hij in 1956 voor het eerst een dergelijke 'regel' had genoemd. In zijn brief zei Zhou dat de LAC bestond uit de zogenaamde McMahon-linie in het oosten en de lijn tot waar elke kant de feitelijke controle uitoefent in het westen. Shivshankar Menon heeft in zijn boek Choices: Inside the Making of India's Foreign Policy uitgelegd dat de LAC door de Chinezen alleen in algemene termen werd beschreven op kaarten die niet op schaal waren.

depp nettowaarde

Na de oorlog van 1962 beweerden de Chinezen dat ze zich hadden teruggetrokken tot 20 km achter het LAC van november 1959. Zhou verduidelijkte het LAC na de oorlog opnieuw in een andere brief aan Nehru: Concreet gezegd valt het in de oostelijke sector grotendeels samen met de zogenaamde McMahon-lijn, en in de westelijke en middensectoren valt deze grotendeels samen met de traditioneel gebruikelijke lijn die consequent door China is aangegeven. Tijdens de Doklam-crisis in 2017 drong de woordvoerder van het Chinese ministerie van Buitenlandse Zaken er bij India op aan zich te houden aan de LAC van 1959.

Indiase soldaten in de buurt van de Line of Actual Control bij Chushul, 59 kilometer van het Pangong-meer in Leh. (Express Foto: Shuaib Masoodi)

Wat was de reactie van India op China's aanwijzing van de LAC?

India verwierp het concept van LAC zowel in 1959 als in 1962. Zelfs tijdens de oorlog was Nehru ondubbelzinnig: het Chinese aanbod heeft geen zin of betekenis om zich twintig kilometer terug te trekken van wat zij 'de lijn van feitelijke controle' noemen. Wat is deze 'controlelijn'? Is dit de lijn die ze sinds begin september door agressie hebben gecreëerd?

Het bezwaar van India, zoals beschreven door Menon, was dat de Chinese lijn een losgekoppelde reeks punten op een kaart was die op vele manieren met elkaar verbonden konden worden; de lijn zou de winsten van de agressie in 1962 moeten weglaten en zou daarom gebaseerd moeten zijn op de feitelijke positie op 8 september 1962 vóór de Chinese aanval; en de vaagheid van de Chinese definitie liet het open voor China om zijn sluipende poging om de feiten ter plaatse door militair geweld te veranderen voort te zetten.

Wanneer accepteerde India de LAC?

Shyam Saran heeft in zijn boek How India Sees the World onthuld dat de LAC werd besproken tijdens het bezoek van de Chinese premier Li Peng in 1991 aan India, waar PM P V Narasimha Rao en Li een overeenkomst bereikten om vrede en rust in de LAC te handhaven. India accepteerde formeel het concept van de LAC toen Rao in 1993 een tegenbezoek bracht aan Peking en de twee partijen de overeenkomst ondertekenden om vrede en rust te handhaven bij de LAC. De verwijzing naar het LAC was onvoorwaardelijk om duidelijk te maken dat het niet naar het LAC van 1959 of 1962 verwees, maar naar het LAC op het moment dat de overeenkomst werd ondertekend. Om de meningsverschillen over sommige gebieden te verzoenen, kwamen de twee landen overeen dat de Joint Working Group over de grenskwestie de taak op zich zou nemen om de afstemming van de LAC te verduidelijken.

Waarom veranderde India zijn standpunt over de lijn van werkelijke controle?

Volgens Menon was dit nodig omdat Indiase en Chinese patrouilles in het midden van de jaren tachtig vaker met elkaar in contact kwamen, nadat de regering in 1976 een China Study Group had gevormd die de patrouillelimieten, de inzetregels en het patroon van Indiase aanwezigheid langs de grens.

Tegen de achtergrond van de impasse van Sumdorongchu, toen premier Rajiv Gandhi in 1988 Peking bezocht, merkt Menon op dat de twee partijen overeenkwamen te onderhandelen over een grensregeling, en in afwachting daarvan zouden ze de vrede en rust langs de grens handhaven.

Hebben India en China hun kaarten van de LAC uitgewisseld?

Alleen voor de middensector. Kaarten werden gedeeld voor de westerse sector, maar nooit formeel uitgewisseld, en het proces om de LAC te verduidelijken is sinds 2002 feitelijk tot stilstand gekomen. Terzijde: er is geen openbaar beschikbare kaart met de Indiase versie van de LAC.

Tijdens zijn bezoek aan China in mei 2015 werd het voorstel van premier Narendra Modi om de LAC te verduidelijken door de Chinezen verworpen. Plaatsvervangend directeur-generaal van de Aziatische Zaken van het ministerie van Buitenlandse Zaken, Huang Xilian, vertelde later aan Indiase journalisten dat we enkele jaren geleden probeerden opheldering te geven, maar het stuitte op enkele problemen, wat leidde tot zelfs een complexe situatie. Daarom moeten we, wat we ook doen, het meer bevorderlijk maken voor vrede en rust om dingen gemakkelijker te maken en niet om ze ingewikkeld te maken.

Express uitgelegdis nu aanTelegram. Klik hier om lid te worden van ons kanaal (@ieexplained) en blijf op de hoogte van het laatste nieuws

Is de LAC ook de claimlijn voor beide landen?

Niet voor Indië. De claimlijn van India is de lijn die te zien is in de officiële grens die is gemarkeerd op de kaarten zoals vrijgegeven door de Survey of India, inclusief zowel Aksai Chin als Gilgit-Baltistan. In het geval van China komt het grotendeels overeen met zijn claimlijn, maar in de oostelijke sector claimt het heel Arunachal Pradesh als Zuid-Tibet. De claimregels komen echter in vraag wanneer een discussie over de definitieve internationale grenzen plaatsvindt, en niet wanneer het gesprek gaat over een werkgrens, zegt de LAC.

Een legerkonvooi rijdt langs een snelweg Srinagar-Leh die leidt naar Ladakh, bij Gagingir in het district Ganderbal. (Express Foto: Shuaib Masoodi)

Maar waarom zijn deze claimregels controversieel in Ladakh?

Onafhankelijk India kreeg de verdragen van de Britten overgedragen, en terwijl de Shimla-overeenkomst over de McMahon-lijn werd ondertekend door Brits-Indië, maakte Aksai Chin in de provincie Ladakh van het prinsdom Jammu en Kasjmir geen deel uit van Brits-Indië, hoewel het wel een deel was van van het Britse rijk. Zo was de oostelijke grens in 1914 goed gedefinieerd, maar in het westen in Ladakh niet.

AG Noorani schrijft in India-China Boundary Problem 1846-1947 dat het Ministerie van Staten van Sardar Vallabhbhai Patel twee witboeken over Indiase staten heeft gepubliceerd. De eerste, in juli 1948, had twee kaarten: één had geen grens in de westelijke sector, alleen een gedeeltelijke kleurwassing; de tweede breidde de kleurwas in geel uit tot de hele staat J&K, maar noemde de grens ongedefinieerd. Het tweede Witboek werd gepubliceerd in februari 1950 nadat India een republiek was geworden, waar de kaart opnieuw grenzen had die niet gedefinieerd waren.

In juli 1954 vaardigde Nehru een richtlijn uit dat al onze oude kaarten met betrekking tot deze grens zorgvuldig moesten worden onderzocht en, waar nodig, ingetrokken. Er moeten nieuwe kaarten worden afgedrukt die onze noordelijke en noordoostelijke grens tonen zonder enige verwijzing naar een 'lijn'. De nieuwe kaarten zouden ook naar onze ambassades in het buitenland moeten worden gestuurd en zouden in het algemeen aan het publiek moeten worden voorgesteld en in onze scholen, hogescholen, enz. tot de oorlog van 1962.

Waarin verschilt de LAC van de controlelijn met Pakistan?

De LoC kwam voort uit de staakt-het-vurenlijn van 1948 waarover de VN na de oorlog in Kasjmir had onderhandeld. Het werd in 1972 aangewezen als de LoC, naar aanleiding van de Shimla-overeenkomst tussen de twee landen. Het is afgebakend op een door DGMO's van beide legers ondertekende kaart en heeft de internationale heiligheid van een wettelijke overeenkomst. De LAC daarentegen is slechts een concept - het is niet overeengekomen door de twee landen, noch afgebakend op een kaart of afgebakend op de grond.

Linda Sebastian in focus

Deel Het Met Je Vrienden: