China's klimaatverbintenis: hoe belangrijk is het voor de aarde en voor India?

President Xi Jinping heeft beloofd dat China tegen 2060 CO2-neutraal zal zijn, en heeft blijkbaar de deadline voor het bereiken van de emissiepiek naar voren gehaald. Hoe belangrijk zijn deze verbintenissen voor de planeet en India?

Een kolenverwerkingsfabriek in de provincie Shanxi. China is 's werelds grootste uitstoter, goed voor meer dan de gecombineerde uitstoot van de VS, de EU en India. (AP Foto/Bestand)

Het is die tijd van het jaar waarin landen zich beginnen voor te bereiden op de onderhandelingen op de VN-conferentie over klimaatverandering die aan het einde van het jaar afloopt. Dit jaar gaat de conferentie niet door vanwege de pandemie.

cheri oteri netto waarde

Maar vorige week deed China een onverwachte aankondiging die ervoor zorgde dat er dit seizoen geen gebrek was aan opwinding over klimaatverandering. Tijdens de Algemene Vergadering van de VN deed de Chinese president Xi Jinping twee beloften die als een welkome verrassing kwamen voor waarnemers van klimaatverandering.

Wat heeft China aangekondigd?

Ten eerste, zei Xi, zou China tegen het jaar 2060 CO2-neutraal zijn. Netto-nul is een staat waarin de uitstoot van een land wordt gecompenseerd door absorptie en verwijdering van broeikasgassen uit de atmosfeer. De absorptie kan worden vergroot door meer koolstofputten te creëren, zoals bossen, terwijl bij verwijdering technologieën zoals koolstofafvang en -opslag moeten worden toegepast.

Ten tweede kondigde de Chinese president een kleine maar belangrijke wijziging aan in China's reeds toegezegde doelstelling om zijn uitstoot te laten pieken, van 2030 tot vóór 2030. Dat betekent dat China zijn uitstoot van broeikasgassen niet verder zal laten groeien dan dat punt. Xi heeft niet gespecificeerd hoe snel vóór 2030 betekent, maar zelfs dit wordt gezien als een zeer positieve stap van 's werelds grootste uitstoter.

Waarom is netto-nul een belangrijk doel?

De afgelopen jaren is er een gezamenlijke campagne gevoerd om landen, met name de grote uitstoters, ertoe te bewegen zich in te zetten voor klimaatneutraliteit in 2050. Dit wordt ook wel de toestand van netto-nul-emissies genoemd, waarbij landen zouden moeten hun uitstoot aanzienlijk verminderen, terwijl ze de putten voor land of bos vergroten die de emissies die wel plaatsvinden zouden absorberen. Als de putten niet toereikend zijn, kunnen landen zich ertoe verbinden technologieën in te zetten die koolstofdioxide en andere broeikasgassen fysiek uit de atmosfeer verwijderen. De meeste van dergelijke technologieën voor het verwijderen van kooldioxide zijn nog steeds niet bewezen en extreem duur.

Wetenschappers en campagnegroepen voor klimaatverandering zeggen dat wereldwijde koolstofneutraliteit tegen 2050 de enige manier is om de doelstelling van de Overeenkomst van Parijs te bereiken om te voorkomen dat de mondiale temperatuur boven de 2°C stijgt in vergelijking met pre-industriële tijden. Met het huidige uitstoottempo stevent de wereld af op een temperatuurstijging van 3° tot 4°C tegen 2100.

Express uitgelegdis nu aanTelegram. Klik hier om lid te worden van ons kanaal (@ieexplained) en blijf op de hoogte van het laatste nieuws

Hoe belangrijk is het engagement van China?

China is 's werelds grootste uitstoter van broeikasgassen. Het is goed voor bijna 30% van de wereldwijde uitstoot, meer dan de gecombineerde uitstoot in de Verenigde Staten, de Europese Unie en India, de drie volgende grootste uitstoters. China ertoe brengen zich te committeren aan een netto-nuldoelstelling, ook al is het 10 jaar later dan wat iedereen in gedachten heeft, is een grote doorbraak, vooral omdat landen terughoudend zijn geweest om zich aan dergelijke langetermijnverbintenissen te binden.

Tot nu toe was de Europese Unie de enige grote uitstoter die zich ertoe heeft verbonden tegen 2050 een emissievrije status te hebben. Meer dan 70 andere landen hebben soortgelijke toezeggingen gedaan, maar de meeste hebben relatief lage emissies, waardoor hun netto-nul-emissiestatus status zou de zaak van de planeet niet veel helpen. De echte zwaargewichten wiens klimaatacties cruciaal zijn om de doelstellingen van het Akkoord van Parijs te halen, zijn de Grote Vier – China, de VS, de Europese Unie en India – die samen goed zijn voor meer dan de helft van de wereldwijde uitstoot, gevolgd door landen als Rusland, Brazilië, Zuid-Afrika, Japan en Australië.

Een week eerder verklaarde Zuid-Afrika voornemens te zijn tegen 2050 CO2-neutraal te zijn, maar andere landen houden zich tegen. De Verenigde Staten, onder de regering van Donald Trump, zijn uit de Overeenkomst van Parijs gestapt en geloven niet eens in deze doelen.

Xi Jinping, president van China, spreekt in de Algemene Vergadering van de VN op donderdag 1 oktober 2020 in New York. (Eskinder Debebe/VN Foto via AP)

Wat is het engagement van India?

India heeft weerstand geboden aan de druk om een ​​langetermijnverbintenis aan te gaan, daarbij verwijzend naar het feit dat de ontwikkelde landen hun beloften uit het verleden totaal niet waren nagekomen en de eerder aangegaane toezeggingen nooit waren nagekomen. India heeft ook betoogd dat de maatregelen op het gebied van klimaatverandering die het heeft genomen, in relatieve termen veel robuuster zijn dan die van de ontwikkelde landen.

adam horwitz mobiel monopolie

Tot nu toe had China min of meer soortgelijke argumenten als India. De twee landen hebben van oudsher samen gespeeld bij de onderhandelingen over klimaatverandering, hoewel er de afgelopen decennia enorme verschillen zijn ontstaan ​​in hun emissies en ontwikkelingsstatus.

Daarom is de beslissing van China een grote steun in de rug voor het welslagen van de Overeenkomst van Parijs. Volgens Climate Action Tracker, een wereldwijde groep die wetenschappelijke analyses biedt van acties die door landen worden ondernomen, zou het Chinese doel, indien gerealiseerd, de projecties van de opwarming van de aarde voor 2100 met ongeveer 0,2 ° tot 0,3 ° C verlagen, de meest impactvolle afzonderlijke actie ooit genomen door welk land dan ook.

Dus, wat zijn de implicaties van China's inzet voor India?

Van de Chinese aankondiging wordt natuurlijk verwacht dat het de druk op India zal vergroten om dit voorbeeld te volgen en akkoord te gaan met een langetermijnverbintenis, ook al was het niet precies het doel van 2050 netto nul. Dat is iets dat India waarschijnlijk niet zal doen.

Het is de verkeerde soort eis die aan ons wordt gesteld. Als je kijkt naar de toezeggingen die zijn gedaan in de Overeenkomst van Parijs, dan is India het enige G20-land waarvan de acties op schema liggen om de 2°-doelstelling te halen. De andere ontwikkelde landen moeten zich inderdaad inspannen voor een 1,5°-wereld, maar ze slagen er niet eens in om de 2°-doelstelling te halen. Dus ja, er zou meer druk zijn en we zullen ermee moeten omgaan. Maar het is een oneerlijke eis, en we zullen ons ertegen moeten verzetten, zoals we al die tijd hebben gedaan, zei Ajay Mathur, hoofd van het in Delhi gevestigde The Energy and Resources Institute.

De bewering van Mathur wordt ook bevestigd door Climate Action Tracker, die de acties van India als 2°C verenigbaar stelt, terwijl de huidige inspanningen van de VS, China en zelfs de Europese Unie als onvoldoende worden aangemerkt.

India was eerder dit jaar bezig met het formuleren van een langetermijnklimaatbeleid voor zichzelf, maar die inspanning lijkt voorlopig te zijn opgeschort.

Een ander neveneffect van het Chinese besluit zou een grotere divergentie kunnen zijn in de standpunten van India en China bij de klimaatonderhandelingen. China heeft nu misschien minder redenen om zich aan te sluiten bij India als ontwikkelingsland.

Dit artikel verscheen voor het eerst in de gedrukte editie van 3 oktober 2020 onder de titel ‘China’s climate commitment’.

Deel Het Met Je Vrienden: