Uitgelegd: waarom het handelsverbod van China India meer pijn zal doen
De verontwaardiging over de moord op Indiase soldaten heeft geleid tot oproepen om de handel met China te verbieden. India zou echter meer verliezen dan China als de handel zou worden verboden. Hier zijn zes redenen waarom:
Demonstranten gebruiken leuzen terwijl ze een beeltenis van de Chinese president Xi Jinping verbranden tijdens een protest tegen China, in Kolkata, 18 juni 2020. (Foto van Reuters: Rupak De Chowdhuri) De Indiase regering heeft geprobeerd te reageren op de grensgeschil met China door zijn wapens op de handel te oefenen. Het idee dat in de Indiase straten weerklinkt, is dat Indiërs Chinese goederen moeten boycotten en zo China een lesje moeten leren.
Beelden van de Indiërs die hun volledig functionele Chinese apparaten, zoals tv's, breken en verbranden, doen de ronde op sociale media. Minister van de Unie Ramdas Athawale heeft zelfs geëist dat verbod op restaurants die Chinees eten verkopen ook al zouden dit Indiase restaurants zijn, die Indiase chef-koks in dienst hebben en grotendeels Indiase landbouwproducten gebruiken om dergelijke Chinese gerechten te serveren.
Hoewel men de verontwaardiging kan begrijpen die Indiërs voelen wanneer ze horen over de wrede dood van hun soldaten, is het een onverstandige zet om een grens- of defensiegeschil in een handel te veranderen.
Er zijn verschillende redenen.
1. Handelstekorten zijn niet per se slecht
Een van de belangrijkste redenen waarom het verbieden van handel de eerste reactie was, is het idee dat het hebben van een handelstekort op de een of andere manier een slechte zaak is. Het feit is heel anders. Handelstekorten/overschotten zijn slechts boekhoudkundige oefeningen en het hebben van een handelstekort ten opzichte van een land maakt de binnenlandse economie niet zwakker of slechter af.
hoeveel is John Witherspoon waard
Als men bijvoorbeeld kijkt naar de top 25 van landen waarmee India handelt, heeft het een handelsoverschot met de VS, het VK en Nederland. Maar dat betekent niet dat de Indiase economie sterker of beter af is dan een van deze drie.
Evenzo heeft het een handelstekort met de andere 22 (inclusief China) - ongeacht hun grootte en geografische locatie. Deze lijst omvat onder andere Frankrijk, Duitsland, Nigeria, Zuid-Afrika, VAE, Qatar, Rusland, Zuid-Korea, Japan, Vietnam, Indonesië.
Toch betekent een handelstekort niet noodzakelijkerwijs dat de Indiase economie slechter af is dan die van Zuid-Afrika. Een handelstekort met China betekent alleen dat Indiërs meer Chinese producten kopen dan Chinezen uit India. Maar op zich is dat niet erg.
Waarom? Omdat het laat zien dat Indiase consumenten - die deze aankoopbeslissingen individueel en vrijwillig hebben genomen - nu beter af zijn dan wat ze zouden zijn geweest als ze bijvoorbeeld een Japans of Frans of zelfs een Indiaas alternatief hadden gekocht.
Lees | Wereldwijde druk op China opbouwen, gesprekken gaande houden: ex-diplomaten
In wezen laat het zien dat zowel Indiase consumenten als Chinese producenten winst hebben gemaakt door handel te drijven. Het is juist dit proces dat de winst uit handel genereert. Beide partijen zijn beter af dan wat ze zouden zijn geweest zonder handel.
Natuurlijk roept het aanhoudende handelstekort in alle landen twee hoofdproblemen op.
Ten eerste heeft een land de deviezenreserves om de invoer te kopen. Tegenwoordig heeft India meer dan $ 500 miljard aan forex — goed genoeg om de invoer gedurende 12 maanden te dekken.
Ten tweede toont het ook aan dat India niet in staat is om op de meest efficiënte manier voor de behoeften van zijn eigen mensen te produceren.
Aan de ene kant is geen enkel land zelfvoorzienend en daarom is handel zo'n fantastisch idee. Het stelt landen in staat zich te specialiseren in wat ze het meest efficiënt kunnen doen en dat goede te exporteren, terwijl ze importeren wat een ander land efficiënter doet.
Dus hoewel een aanhoudend handelstekort de binnenlandse regering - in dit geval de Indiase regering - verdient om beleid te voeren en de infrastructuur te creëren die het concurrentievermogen verhoogt, mag het mensen niet dwingen of zelfs maar aansporen om uit de handel te stappen, omdat dit de efficiëntie ondermijnt en ten koste gaan van de voordelen van de consument.
Een lid van de National Students' Union of India (NSUI) houdt een bord vast tijdens een protest tegen China, in Ahmedabad, 18 juni 2020. (Foto van Reuters: Amit Dave) 2. Zal de Indiase armen het meest pijn doen
Vaker wel dan niet worden de armste consumenten het zwaarst getroffen bij een dergelijk handelsverbod, omdat zij het meest prijsgevoelig zijn. Als Chinese AC's bijvoorbeeld werden vervangen door duurdere Japanse AC's of minder efficiënte Indiase AC's, zouden rijkere Indiërs dit verbod misschien nog steeds overleven - door de duurdere optie te kopen - maar een aantal armen, die zich anders een AC hadden kunnen veroorloven, zouden ofwel hebben afzien van het kopen van een omdat het nu te duur is (zeg een Japans of Europees bedrijf) of lijden (als consument) door het kopen van een minder efficiënte Indiase.
Mis het niet uit Explained | Als soldaten op LAC wapens droegen, waarom openden ze dan niet het vuur?
Evenzo zijn de Chinese producten die in India zijn al betaald. Door hun verkoop te verbieden of te vermijden, zullen Indiërs collega-Indiase retailers pijn doen. Nogmaals, deze klap zou naar verhouding meer op de armste detailhandelaren komen vanwege hun relatieve onvermogen om de onverwachte verliezen het hoofd te bieden.
3. Zal Indiase producenten en exporteurs straffen
Sommigen zullen misschien beweren dat handel met China veel Indiase producenten pijn doet. Dit is waar, maar het is ook waar dat handel alleen de minder efficiënte Indiase producenten schaadt en de efficiëntere Indiase producenten en bedrijven helpt.
Het is belangrijk op te merken dat de lijst van Indiase consumenten van Chinese invoer niet alleen degenen omvat die het uiteindelijke eindproduct uit China consumeren; verschillende bedrijven in India importeren halffabrikaten en grondstoffen, die op hun beurt worden gebruikt om eindproducten te maken - zowel voor de binnenlandse Indiase markt als voor de wereldmarkt (als Indiase export).
In tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, heeft een overweldigend deel van de Chinese invoer de vorm van halffabricaten, zoals elektrische machines, kernreactoren, meststoffen, optische en fotografische meetapparatuur, organische chemicaliën, enz. Dergelijke invoer wordt gebruikt om eindproducten te produceren die vervolgens worden verkocht in India of geëxporteerd.
Een algemeen verbod op Chinese invoer zal al deze bedrijven schaden in een tijd waarin ze al worstelen om te overleven, afgezien van het raken van het vermogen van India om afgewerkte goederen te produceren.
Samenvattend: handelstekorten zijn niet per se slecht; ze verbeteren het welzijn van Indiase consumenten, inclusief producenten en exporteurs. Hoe dan ook, India heeft handelstekorten met de meeste landen, dus waarom zou je China eruit pikken?
4. Zal China nauwelijks pijn doen
Toch kunnen sommigen beweren dat we China willen uitkiezen omdat het onze soldaten aan de grens heeft gedood en we het nu zullen straffen door middel van handel.
Dan is de vraag: zal een handelsverbod China schaden?
De waarheid is precies het tegenovergestelde. Het zal India en India veel meer pijn doen dan China.
Laten we nog eens naar de feiten kijken. Terwijl China goed is voor 5% van India's export en 14% van India's import - in termen van waarde in US $ - is de invoer van India uit China (dat wil zeggen China's export) slechts 3% van de totale export van China. Wat nog belangrijker is, is dat de invoer van China uit India minder dan 1% van de totale invoer bedraagt.
Het punt is dat als India en China stoppen met handelen, China op het eerste gezicht slechts 3% van zijn export en minder dan 1% van zijn import zou verliezen, terwijl India 5% van zijn export en 14% van zijn importeert.
Bovendien, als men het idee opvat om China niet strikt te laten profiteren van de Indiase koopkracht, dan moeten Indiërs ook vermijden om alle producten te kopen die Chinese goederen en arbeid gebruiken. Dus vergeet de verschillende voor de hand liggende Chinese merken en producten, Indiase consumenten zouden moeten gaan uitzoeken of China geld verdient met bijvoorbeeld de iPhones die in India worden verkocht. Of het staal dat in een Europese gadget wordt gebruikt Chinees is of niet.
Het probleem is dat dit een bijna onmogelijke taak is, niet alleen vanwege de centrale positie van China in de wereldhandel en wereldwijde waardeketens, maar ook omdat zelfs teams van bureaucraten het moeilijk zullen vinden om de Chinese betrokkenheid bij al onze handel op een realtime basis in kaart te brengen.
dominic davis beth smith
Over het algemeen is het voor China veel gemakkelijker om India te vervangen dan voor India om China te vervangen.
Een beschadigde poster van de Chinese president Xi Jinping ligt op de grond tijdens een protest tegen China in Ahmedabad, 18 juni 2020. (Reuters Foto: Amit Dave) Hier is wat stof tot nadenken: Wat als Xi Jinping en het politieke establishment in China hetzelfde doen met India? Wat als ze zouden besluiten om alle handel abrupt te verbieden en alle particuliere investeringen via welke route naar India dan ook te verbieden?
Natuurlijk zou India overleven, maar tegen hoge kosten voor gewone Indiërs, terwijl het veel Indiase bedrijven (de start-ups met miljarden dollars) Chinese financiering zou ontnemen.
Waarom? Omdat het op korte tot middellange termijn zowel moeilijk als kostbaar zou zijn om Chinese producten te vervangen. Stel je voor dat we al onze importen van China naar Japan en Duitsland verleggen. We zullen ons totale handelstekort alleen maar vergroten.
Als we daarentegen besluiten om Indiase producten te gebruiken, zou dat ons ook meer kosten, zij het alleen intern.
5. India verliest beleidsgeloofwaardigheid
Er is ook gesuggereerd dat India zou moeten afzien van bestaande contracten met China. Nogmaals, hoewel dit op korte termijn de gekwetste gevoelens kan verzachten, zou het enorm schadelijk zijn voor een land als India dat heeft geprobeerd buitenlandse investeringen aan te trekken.
Een van de eerste dingen die een belegger - vooral buitenlandse - volgt, is de geloofwaardigheid en zekerheid van het beleid. Als het beleid van de ene op de andere dag kan worden gewijzigd, als belastingen met terugwerkende kracht kunnen worden geslagen, of als de overheid zelf contracten niet nakomt, zal geen enkele investeerder investeren. Of, als ze dat doen, zullen ze een hoger rendement eisen voor het verhoogde risico.
Express uitgelegdis nu aanTelegram. Klik hier om lid te worden van ons kanaal (@ieexplained) en blijf op de hoogte van het laatste nieuws
6. Tarieven verhogen is wederzijds verzekerde vernietiging
Er is ook beweerd dat India gewoon hogere invoerrechten op Chinese goederen zou moeten heffen. Anderen hebben gesuggereerd dat India primaire en intermediaire goederen uit China tegen nulrecht kan toestaan, maar onbetaalbare tarieven kan toepassen op eindproducten.
Zelfs afgezien van de regels van de Wereldhandelsorganisatie die India zou schenden, is dit een slechte strategie omdat anderen – niet alleen China – op dezelfde manier kunnen en hoogstwaarschijnlijk zullen reageren.
Wat ook hier tegen India ingaat, is zijn relatief onbeduidende aanwezigheid in de wereldhandel en waardeketens. Met andere woorden, het is relatief eenvoudig voor de wereld om India te omzeilen en door te gaan met handelen als India zich niet aan de regels houdt.
Het resultaat:
Het eerste dat u moet begrijpen, is dat het onwaarschijnlijk is dat het grensgeschil wordt opgelost door van een grensgeschil een handelsoorlog te maken. Erger nog, gezien de positie van India en China in zowel de wereldhandel als ten opzichte van elkaar, zal deze handelsoorlog India veel meer pijn doen dan China. Ten derde zal zo'n schok — het verbieden van alle handel met China — het meest slecht getimed zijn, aangezien de Indiase economie zich al op haar zwakste punt ooit bevindt — met een scherpe krimp van het BBP.
De golf van protectionisme en anti-globaliseringssentiment sinds het begin van de wereldwijde financiële crisis van 2008 is algemeen bekend, maar het is ook algemeen bekend dat mensen beter af zijn met handel.
Natuurlijk niet iedereen. Alle inefficiënte binnenlandse industrieën zouden bijvoorbeeld beschermd willen worden door hogere tarieven in naam van economisch nationalisme. Maar, zoals hierboven uiteengezet, zal deze bescherming ten koste gaan van de huishoudelijke consument.
Lees | 'Militaire actie zal de doos van Pandora openen, maar het hoogste niveau van paraatheid vereist'
Inderdaad, in de eerste vier decennia van het bestaan van India heeft het geprobeerd - en faalde het jammerlijk - om mantra's als zelfredzaamheid, importsubstitutie en het beschermen van opkomende huishoudelijke industrieën te laten werken.
Coronavirus uitgelegd Klik hier voor meerIndia moet proberen op agressieve wijze een groter aandeel in de wereldhandel te verwerven door zijn concurrentievermogen te vergroten. India heeft nu een onbeduidend aandeel in de wereldhandel. Als het niet oppast, zullen veel kleinere landen verder afbrokkelen.
Terwijl India bijvoorbeeld in november 2019 weigerde toe te treden tot het Regional Comprehensive Economic Partnership (RCEP) – een vrijhandelsovereenkomst (FTA) in een regio die het minst wordt getroffen door Covid en in de toekomst het meest waarschijnlijk handelsvolumes zal zien – ondertekende Vietnam eerder deze maand een vrijhandelsovereenkomst met de Europese Unie. Indiase exporteurs die in de EU al terrein aan het verliezen waren in de EU, zullen nu nadelig worden beïnvloed, aangezien de meeste Vietnamese goederen in de EU nul invoerrechten zullen genieten, waardoor ze betaalbaarder worden voor Europese consumenten.
Deel Het Met Je Vrienden:
