Uitgelegd: de erfenis en terugkeer van de Bamiyan Boeddha's, virtueel

De Bamiyan-boeddha's dateren naar verluidt uit de 5e eeuw na Christus en waren ooit de hoogste staande Boeddha's ter wereld. Salsal en Shamama, zoals ze door de lokale bevolking werden genoemd, waren in nissen aan weerszijden van een klif geplaatst en direct uit de zandstenen kliffen gehouwen.

Een 3D-projectie van hoe een vernietigde Boeddha, bij de lokale bevolking bekend als Solsol, eruit zou kunnen hebben gezien in Bamiyan, Afghanistan. (Jim Huylebroek/The New York Times)

In maart 2001 begonnen de Taliban twee monumentale Boeddhabeelden op te blazen in de Bamiyan-vallei in Afghanistan. Ooit behoorden ze tot de hoogste standbeelden ter wereld, maar de oude Bamiyan-boeddha's waren voor altijd voor de wereld verloren, veranderd in gruis door de beschietingen van de Taliban. Nu, twee decennia later, op de verjaardag van de vernietiging, zijn de Bamiyan Boeddha's weer tot leven gebracht in de vorm van 3D-projecties in een evenement genaamd A Night With Buddha.

Nieuwsbrief| Klik om de beste uitleg van de dag in je inbox te krijgen

De erfenis van de Bamiyan Boeddha's

In hun Romeinse draperieën en met twee verschillende mudra's waren de Bamiyan Boeddha's geweldige voorbeelden van een samenvloeiing van Gupta, Sassanian en Hellenistische artistieke stijlen. Ze zouden dateren uit de 5e eeuw na Christus en waren ooit de hoogste staande boeddha's ter wereld. Salsal en Shamama, zoals ze door de lokale bevolking werden genoemd, stegen tot respectievelijk 55 en 38 meter en zouden mannelijk en vrouwelijk zijn. Salsal betekent dat licht door het universum schijnt; Shamama is koningin-moeder. De beelden werden in nissen aan weerszijden van een klif geplaatst en rechtstreeks uit de zandstenen kliffen gehouwen.

De betekenis van Bamiyan

Bamiyan ligt in de hoge bergen van de Hindu Kush in de centrale hooglanden van Afghanistan. De vallei, die langs de lijn van de Bamiyan-rivier ligt, was ooit een integraal onderdeel van de vroege dagen van de zijderoutes en bood niet alleen doorgang voor kooplieden, maar ook voor cultuur, religie en taal.

Toen het boeddhistische Kushan-rijk zich uitbreidde en als een soort smeltkroes fungeerde, werd Bamiyan een belangrijk handels-, cultureel en religieus centrum. Terwijl China, India en Rome doorgang zochten door Bamiyan, waren de Kushans in staat om een ​​syncretische cultuur te ontwikkelen.

WORD NU LID:The Express Explained Telegram Channel

In de snelle verspreiding van het boeddhisme tussen de 1e tot de 5e eeuw na Christus, weerspiegelde het landschap van Bamiyan het geloof, vooral de monastieke kwaliteiten. De twee kolossale boeddha's waren slechts een onderdeel van verschillende andere structuren, zoals stoepa's, kleinere zittende en staande boeddha's en muurschilderingen in grotten, verspreid in en rond de omliggende valleien.

Een volle maan verlicht een Boeddha-nis in Bamiyan, Afghanistan, 19 mei 2019. (Jim Huylebroek/The New York Times)

Taliban's vernietiging van de boeddha's

De hardline Taliban-beweging, die begin jaren negentig opkwam, had tegen het einde van het decennium bijna 90 procent van Afghanistan in handen. Terwijl hun bestuur zogenaamd wetteloosheid aan banden zou leggen, introduceerden ze ook zogenaamde islamitische straffen en een regressief idee van islamitische praktijken, waaronder een verbod op televisie, openbare executies en gebrek aan scholing voor meisjes van 10 jaar en ouder. De vernietiging van de Bamiyan Boeddha's maakte deel uit van deze extremistische cultuur. Op 27 februari 2001 maakten de Taliban bekend dat ze van plan waren de beelden te vernietigen, ondanks veroordeling en protest van regeringen en culturele ambassadeurs over de hele wereld. De Pakistaanse president Pervez Musharraf en de Dalai Lama waren onder degenen die hun bezorgdheid uitten; India bood aan om te zorgen voor een overdracht en bescherming van artefacten.

Het leek er echter op dat de Taliban niet alleen geïnteresseerd waren in het vernietigen van de Boeddha's, maar ook in het spektakel. Op 2 maart begon de vernietiging met kanonnen en artillerie; toen dat niet effectief bleek, gingen ze over op mijnen en een raket. Het duurde bijna een maand voordat de beelden met de grond gelijk werden gemaakt.

In interviews had een opperste leider van de Taliban verschillende redenen gegeven om de boeddha's te willen vernietigen, variërend van trots om afgoden te vernietigen in overeenstemming met de islamitische wet tot mensen een lesje leren over het doorsluizen van fondsen voor humanitair werk.

wat is het nettovermogen van roze

Een van de twee niches, die centraal staan ​​in een internationaal restauratiegeschil, in Bamiyan, Afghanistan, 18 februari 2014. (Mauricio Lima/The New York Times)

Niet de eerste aanval Hoewel dit jaar de 20ste verjaardag van de vernietiging van de Bamiyan-boeddha's is, waren de Taliban niet de eerste groep die de beelden of de Bamiyan-vallei als doelwit hadden. In de 17e eeuw liet de Mughal-keizer Aurangzeb de gigantische standbeelden onleesbaar maken met behulp van artillerie.

De nasleep van de vernietiging

De vernietiging van de Bamiyan-boeddha's door de Taliban stuitte op wereldwijde kritiek, van wie velen het als een culturele misdaad zagen, niet alleen tegen Afghanistan, maar ook tegen het idee van een wereldwijd syncretisme. Helaas maakte de gebeurtenis de weg vrij voor soortgelijke aanvallen op cultureel erfgoed, zoals de vernietiging door ISIS van de oude stad Nimrud in 2016, samen met de moord op archeoloog Khaled al-Asaad, toen hij weigerde de locatie van Palmyra's waardevolle kunstvoorwerpen, in 2015.

Na de val van de Bamiyan-boeddha's nam UNESCO de overblijfselen op in de lijst van werelderfgoedsites in 2003, en vervolgens werden er inspanningen geleverd om de Boeddha's in hun nissen te herstellen en te reconstrueren met de beschikbare stukken. De vraag is echter een verhitte discussie geworden. Een van de belangrijkste zorgen die zijn geuit, betreft de noodzaak om boeddhistische standbeelden te herbouwen in een islamitisch land, dat niet langer hetzelfde gevoel van syncretisme heeft als tijdens het Kushan-rijk. Anderen hebben erop gewezen dat de lege nissen moeten worden gehouden zoals ze zijn, als herinnering aan de fanatieke acties die hebben geleid tot de vernietiging van de beelden.

Een enorme lege nis accentueert nu de majestueuze Bamiyan-vallei van Afghanistan, waar ooit de gigantische westelijke Boeddha, een van de twee, stond. (Hiromi Yasui/The New York Times)

De Boeddha doen herrijzen, virtueel

A Night with Buddha begon in 2013 als een manier om een ​​brug te slaan tussen verschillende culturen en ter nagedachtenis aan het pre-islamitische erfgoed van Afghanistan. Op 9 maart was het minifestival een projectie van Salsal, de hoogste van de twee Boeddha's, in de nis waar het ooit stond. Te midden van strenge beveiliging werd het evenement bijgewoond door verschillende lokale bewoners met lantaarns, begeleid door dansen. In een wereld waar verschillende artefacten verloren zijn gegaan door zowel extremistische aanvallen als koloniale plunderingen, kunnen 3D-projecties en hologrammen een manier zijn om dingen in hun vergane glorie te herstellen en tegelijkertijd het publiek te herinneren aan het permanente verlies dat is opgelopen door menselijk fanatisme en hebzucht.

Deel Het Met Je Vrienden: