Uitgelegd: terwijl scholen zich voorbereiden om te midden van Covid te heropenen, wat zijn de uitdagingen die voor ons liggen?

Terwijl scholen in heel India zich voorbereiden op heropening voor jonge kinderen na het pandemische jaar, staan ​​studenten, docenten en de overheid voor een reeks unieke uitdagingen. Wat zijn de belangrijkste vragen die voor hen liggen en welke actieplannen en strategieën moeten de komende weken worden afgerond?

Scholen heropenen in Haryana voor leerlingen in klas 3. Op Sanskriti Primary School, in Panchkula op 24 februari 2021. (Express Foto: Jaipal Singh)

India bevindt zich op een cruciaal kruispunt wat betreft jonge kinderen. Actieplannen moeten snel worden afgerond om de onmiddellijke uitdagingen het hoofd te bieden, en er moeten strategieën worden geformuleerd voor veranderingen op langere termijn om de visie van het nieuwe onderwijsbeleid (NEP) op gang te brengen en in de praktijk te vertalen.

Nieuwsbrief | Klik om de beste uitleg van de dag in je inbox te krijgen

De huidige opdracht

In de meeste staten begint het nieuwe schooljaar in april. Scholen en anganwadi's zijn sinds maart 2020 gesloten. Een nieuw cohort kinderen gaat in 2021 voor het eerst naar school. Kinderen die in april Std II binnenkomen, zijn eigenlijk nooit naar school geweest. En zelfs als ze enige blootstelling hadden aan schoolgereedheid via anganwadi's of kleuterscholen, is die ervaring van meer dan een jaar geleden.

Kinderen die in april naar het eerste leerjaar gaan, hebben ook geen voorbereiding gehad. Meer dan ooit tevoren is het zowel oneerlijk als onwenselijk om te verwachten dat deze kinderen, samen met hun leraren en families, om te gaan met de gebruikelijke Std I en II curricula.

Voorbereid zijn om naar school te gaan, betekent niet alleen het verwerven van de nodige voorbereidende wiskunde- en taalvaardigheden. Sociale, gedrags- en emotionele vaardigheden zijn ook vereist voor een soepele overgang naar het formele onderwijs. Wat we dit jaar met jonge kinderen doen, zal de basis vormen voor de toekomst.

Dr. Rukmini Banerji, econoom van opleiding, is Chief Executive Officer van de Pratham Education Foundation. Pratham is een van India's grootste ngo's in de onderwijssector en werkt met kinderen in duizenden dorpen en stedelijke sloppenwijken in heel India. Sinds 2005 publiceert Pratham het Annual Status of Education Report (ASER), India's grootste door burgers geleide enquête die tot doel heeft betrouwbare jaarlijkse schattingen te geven van de schoolstatus en het basisleerniveau van kinderen voor elke staat en elk landelijk district in het land.

Gucci nettowaarde

Anganwadi's zijn belangrijk

NEP 2020 schetst de eerste bouwsteen van het onderwijssysteem of de basisfase als de leeftijdsgroep van 3 tot 8. Deze fase is gevisualiseerd als een continuüm: drie jaar voorschoolse blootstelling gevolgd door twee jaar op de basisschool. De overtuiging is dat dit de solide basis zal leggen die essentieel is als kinderen van India op latere leeftijd succes willen hebben.

Bij het plannen van de constructie van het continuüm van de fundamentele fasen is het nuttig om te begrijpen waar kinderen van deze leeftijdsgroep de afgelopen jaren zijn ingeschreven. Het Annual Status of Education Report (ASER) staat bekend om zijn schattingen van elementair lezen en rekenen. Wat minder bekend is, is dat dit huishoudenonderzoek ook inschrijvingsgegevens verzamelt van kinderen in de steekproef vanaf 3 jaar.

De laatste landelijke ASER-enquête werd gedaan in 2018 en bereikte 596 districten en meer dan 350.000 huishoudens. De tabel toont landelijke inschrijvingspatronen voor de leeftijdsgroep van 3 tot 8 jaar in verschillende institutionele instellingen. Er is een grote mate van staatsgewijze variatie in deze patronen. In staten als Odisha en Chhattisgarh gaan de meeste 3- en 4-jarigen bijvoorbeeld naar anganwadis; zeer weinigen zijn nergens ingeschreven. In staten als UP en Rajasthan daarentegen, is een veel kleiner deel van de kinderen van 3 of 4 jaar ingeschreven in anganwadis, en velen zijn nergens ingeschreven.

Afgezien van belangrijke socialisatie-ervaringen voor kinderen en gezinnen, brengt een goede anganwadi-dekking gezondheids-, immunisatie- en voedingsvoordelen met zich mee - die allemaal bijdragen aan de algehele ontwikkeling van een kind in de vroege jaren. Het universeel maken van anganwadi-hulpverlening voor de leeftijdsgroep 3 tot 4 in de nabije toekomst zou dus een nationale prioriteit moeten zijn en gezien worden als een essentieel onderdeel voor het bouwen van een sterke basis voor de groei van kinderen.

Alle cijfers in %

Coördinatie, flexibiliteit

‘One size fits all’ kan niet de benadering zijn om vooruit te plannen.

jeremy bieber nettowaarde

Momenteel hebben staten verschillende voorzieningspatronen. Er zijn ook middelenbeperkingen. De ministeries van Onderwijs en Vrouwen- en Kinderontwikkeling moeten effectieve manieren ontwikkelen om samen te werken, van centrum tot staat tot district tot gemeenschap. Waar anganwadi's sterk zijn, moet hun kracht worden benut en niet worden vervangen. Zelfs met een gemeenschappelijk doel om kinderen goed voor te bereiden op het latere leven, moet er, zoals Vrinda Sarup, als een van India's meest ervaren onderwijsbeheerders, in een recent webinar zei, een voortschrijdend plan zijn voor hoe de huidige voorzieningen voor jonge kinderen naar school zullen gaan - elk jaar voortbouwend op de prestaties van het voorgaande jaar.

Leeftijd 5 is een interessante leeftijd in India. De tabel geeft aan dat in 2018 een derde van alle plattelandskinderen nog in anganwadis zat, bijna een derde was ingeschreven in de kleuterklas in de particuliere sector en ongeveer een vierde ging naar Std I op overheidsscholen. Elk van deze institutionele voorzieningen had verschillende prioriteiten, verschillende beschikbaarheid van financiële middelen, personele middelen en paraatheid om met kinderen om te gaan die binnenkort naar de formele school zouden gaan.

Std 1 starten: wanneer, hoe?

De gegevens wijzen op een cruciale vraag die moet worden beantwoord wanneer staten NEP2020 beginnen te implementeren en wanneer de FLN-missie (Foundational Literacy and Numeracy) wordt gelanceerd: op welke leeftijd moeten kinderen beginnen met Std I - het eerste jaar op de formele school?

De RTE-wet van 2009 verwijst naar gratis en verplicht onderwijs voor de leeftijdsgroep van 6 tot 14 jaar, in de veronderstelling dat 6-jarigen in Std I zitten. Officiële normen voor schooltoegang variëren van staat tot land, en de praktijk varieert zelfs nog meer. Zelfs in dezelfde staat, in Std I, zijn overheidsschoolkinderen vaak jonger dan hun tegenhangers in de privéschool. In UP, in Std I in 2018, was bijvoorbeeld 50% van alle kinderen ingeschreven op overheidsscholen en de andere helft op privéscholen. 35,7% van de SOA-I-kinderen op overheidsscholen was 5 jaar of jonger, terwijl onder de SOA-I-kinderen op privéscholen de fractie minderjarige kinderen minder dan 20% was.

Evenzo was 12,8% van de SOA-I-kinderen op overheidsscholen 8 jaar of ouder, terwijl dit aantal op privéscholen bijna drie keer zo hoog was (32,2%).

Als u een ouder bent met hoge ambities voor het onderwijs van uw kind, maar met onvoldoende financiële middelen om uw kind naar een particuliere kleuterschool te sturen, heeft u geen andere keuze dan uw kind in te schrijven op een overheidsschool. Tot nu toe hebben de meeste basisscholen van de overheid ook geen andere keuze dan uw kind naar Std I te brengen. Gezien deze situatie hebben staten als Punjab en Himachal Pradesh enkele jaren voor NEP 2020 besluiten genomen om voorschoolse afdelingen in hun basisscholen in te voeren. Lessen uit deze staten zullen zeer nuttig zijn als andere staten beginnen met het plannen van hun fundamentele fase.

Een nieuwe kijk op de kleuterschool

De NEP beveelt bal vatika aan (bal of vriendelijker betekent jong kind; vatika of garten verwijst naar tuin) voor het jaar vóór het eerste leerjaar. Het gebruik van de term bal vatika moet in de juiste geest worden begrepen. Pre-school of pre-primary zijn geen termen die NEP gebruikt. Misschien zagen degenen die het beleid uitstippelden, net als Venita Kaul, een van India's meest ervaren experts op het gebied van jonge kinderen, het dreigende gevaar van schoolificatie van de basisfase en vroege jaren.

Onderzoek en ervaring wijzen uit dat een breed scala aan vaardigheden en blootstellingen, waaronder sociale, emotionele en cognitieve ervaringen in de eerste jaren, nodig zijn om een ​​brede basis op te bouwen van waaruit een kind vooruit kan springen.

Dit brengt ons terug bij de onmiddellijke taak. Hoe gaat het schoolsysteem om met het cohort kinderen dat de komende maanden naar Std I en II gaat? Meer dan lees- en rekenonderwijs en meer dan beoordelingen, kinderen moeten gelukkig naar de tuin van ervaringen worden geleid. Deze moeten veel praten en discussiëren omvatten, verhalen horen voorlezen, de wereld om hen heen verkennen, vragen stellen, vrijuit hun gedachten uitdrukken in woord en beeld. Na een jaar thuis te zijn geweest met familie en met beweging beperkt tot de directe omgeving, zullen kinderen het leuk vinden om te leren samen te zijn met nieuwe vrienden en productief om te gaan met andere volwassenen zoals leraren. De gebruikelijke verwachtingen van het curriculum van Std I en II moeten niet alleen terzijde worden geschoven, maar ook worden herwerkt in het licht van de eisen van de huidige context en in overeenstemming met morgen en de toekomst. Wat we vandaag doen, welke afslag we nemen op het kruispunt, zal de richting van de toekomst van onze kinderen bepalen.

Deel Het Met Je Vrienden: