Uitgelegd: wat zijn IPCC-beoordelingsrapporten en waarom zijn ze belangrijk voor het begrijpen van klimaatverandering?

Tot nu toe zijn er vijf evaluatierapporten gemaakt, waarvan de eerste in 1990 is uitgebracht. Het vijfde evaluatierapport was in 2014 verschenen in de aanloop naar de klimaatconferentie in Parijs.

In het derde IPCC-beoordelingsrapport staat dat de frequentie, intensiteit en duur van extreme weersomstandigheden zullen toenemen. (Express-bestandsfoto door Partha Paul)

Om de paar jaar brengt het Intergouvernementeel Panel voor Klimaatverandering (IPCC) evaluatierapporten uit die de meest uitgebreide wetenschappelijke evaluaties zijn van de toestand van het klimaat op aarde.

Het IPCC, opgericht in 1988 door de World Meteorological Organization (WMO) en het UN Environment Programme (UNEP), doet zelf niet aan wetenschappelijk onderzoek. In plaats daarvan vraagt ​​het wetenschappers van over de hele wereld om alle relevante wetenschappelijke literatuur met betrekking tot klimaatverandering door te nemen en de logische conclusies te trekken.

Tot nu toe zijn er vijf evaluatierapporten gemaakt, waarvan de eerste in 1990 is uitgebracht. Het vijfde evaluatierapport was in 2014 verschenen in de aanloop naar de klimaatconferentie in Parijs. Maandag heeft het IPCC het eerste deel van zijn zesde assessmentrapport (AR6) vrijgegeven. De twee overige delen zouden volgend jaar uitkomen.

kendall jenner netto waard

De IPCC-rapporten worden gemaakt door drie werkgroepen van wetenschappers. Werkgroep I, wiens rapport maandag is uitgebracht, houdt zich bezig met de wetenschappelijke basis voor klimaatverandering. Werkgroep II kijkt naar de waarschijnlijke effecten, kwetsbaarheden en aanpassingsproblemen, terwijl Werkgroep III zich bezighoudt met acties die kunnen worden ondernomen om klimaatverandering tegen te gaan.

Ruim 750 wetenschappers hebben meegewerkt aan het rapport van Werkgroep I dat maandag is uitgebracht. Ze beoordeelden meer dan 14.000 wetenschappelijke publicaties.

De evaluatierapporten zijn het meest geaccepteerde wetenschappelijke advies over klimaatverandering. Ze vormen de basis voor het overheidsbeleid om klimaatverandering aan te pakken en vormen ook de wetenschappelijke basis voor de internationale onderhandelingen over klimaatverandering.

Dit is wat de vorige evaluatierapporten hadden gezegd:

Eerste beoordelingsrapport (1990)

• Emissies als gevolg van menselijke activiteiten verhogen de atmosferische concentraties van de broeikasgassen aanzienlijk.
• De temperatuur op aarde is de afgelopen 100 jaar met 0,3 tot 0,6 graad Celsius gestegen. In het 'business-as-usual'-scenario zullen de temperaturen tegen 2025 waarschijnlijk met 2 graden Celsius stijgen in vergelijking met het pre-industriële niveau en tegen 2100 met 4 graden Celsius
• Zeespiegel stijgt waarschijnlijk met 65 cm in 2100

Dit rapport vormde de basis voor de onderhandelingen over het Raamverdrag van de Verenigde Naties inzake klimaatverandering in 1992.

Tweede beoordelingsrapport (1995)

hoeveel is aziz ansari waard

• Herziet de verwachte stijging van de mondiale temperatuur tot 3 graden Celsius boven het pre-industriële niveau tegen 2100, zeespiegelstijging tot 50 cm, in het licht van meer bewijs.
• Wereldwijde temperatuurstijging met 0,3 tot 0,6 graad Celsius sinds het einde van de 19e eeuw, waarschijnlijk niet geheel natuurlijk van oorsprong.

Dit rapport vormde de wetenschappelijke onderbouwing van het Kyoto-protocol in 1997.

Derde beoordelingsrapport (2001)

• Herziet de verwachte stijging van de mondiale temperatuur tot 1,4 tot 5,8 graden Celsius in 2100 in vergelijking met 1990. Verwachte snelheid van opwarming die de afgelopen 10.000 jaar niet is voorgekomen.
• De regenval zal gemiddeld toenemen. Het rapport voorspelt ook dat de zeespiegel tegen 2100 waarschijnlijk met maar liefst 80 cm zal stijgen ten opzichte van 1990. Gletsjers trekken zich terug in de 21e eeuw.
• Frequentie, intensiteit en duur van extreme weersomstandigheden nemen toe.
• Presenteert nieuw en sterker bewijs dat suggereert dat de opwarming van de aarde grotendeels te wijten is aan menselijke activiteiten.

Vierde beoordelingsrapport (2007)

• De uitstoot van broeikasgassen is tussen 1970 en 2004 met 70 procent gestegen.
• Atmosferische concentraties van CO2 in 2005 (379 ppm) het maximum in 650.000 jaar.
• In het ergste geval zouden de mondiale temperaturen tegen 2100 met 4,5 graden Celsius kunnen stijgen ten opzichte van het pre-industriële niveau. De zeespiegel zou 60 cm hoger kunnen zijn dan de niveaus van 1990.

Het rapport won in 2007 de Nobelprijs voor de Vrede voor het IPCC en was de wetenschappelijke input voor de klimaatbijeenkomst in Kopenhagen in 2009.

Vijfde beoordelingsrapport (2014)

• Meer dan de helft van de temperatuurstijging sinds 1950 is toe te schrijven aan menselijke activiteiten.
• Atmosferische concentraties van kooldioxide, methaan en lachgas ongekend in de afgelopen 800.000 jaar.
• Stijging van de mondiale temperatuur tegen 2100 kan oplopen tot 4,8 graden Celsius ten opzichte van pre-industriële tijden
• Frequentere en langere hittegolven vrijwel zeker.
• Een groot deel van de soorten wordt met uitsterven bedreigd. De voedselzekerheid zou worden ondermijnd.

Dit rapport vormde de wetenschappelijke basis voor de onderhandelingen over het Akkoord van Parijs in 2015.

Nieuwsbrief| Klik om de beste uitleg van de dag in je inbox te krijgen

swae lee netto waard 2018

Deel Het Met Je Vrienden: