Uitgelegd: NASA's Artemis-missie en de Indiase Amerikaan in zijn nieuwe astronautencohort
NASA wil de eerste vrouw en de volgende man tegen het jaar 2024 naar de maan sturen, wat het van plan is te doen via het Artemis-maanverkenningsprogramma.
De 2017 Class of Astronauts poseert voor een portret met Texas Senators John Cornyn en Ted Cruz in het Johnson Space Center in Houston, Texas, VS, 10 januari 2020. (NASA) Indiase Amerikaanse Raja Chari is onder 11 nieuwe astronauten die op vrijdag (10 januari) bij de NASA kwam, waarmee hij de sterkte van het actieve astronautenkorps in de ruimtevaartorganisatie van de Verenigde Staten op 48 bracht. De nieuwe afgestudeerden hebben meer dan twee jaar basisopleiding gevolgd en zijn de eersten die afstuderen sinds NASA heeft aangekondigd haar Artemis-programma. NASA zei dat zijn astronautenkorps de horizon van de mensheid in de ruimte zal uitbreiden voor de komende generaties.
Dit cohort van nieuwe astronauten kan worden toegewezen aan ruimtemissies naar het International Space Station (ISS), de maan en uiteindelijk Mars. Het bureau heeft zich gericht op de menselijke verkenning van Mars tegen de jaren 2030.
Wie is Raja Chari?
Raja Chari werd door NASA geselecteerd om deel te nemen aan de Astronaut Candidate Class 2017. Volgens zijn biografie op de NASA-website meldde hij zich in augustus 2017 voor zijn dienst en komt hij nu in aanmerking voor een missieopdracht.
Chari, een kolonel van de Amerikaanse luchtmacht, komt uit Cedar Falls, Iowa.
Hij studeerde af aan de US Air Force Academy met een bachelordiploma in ruimtevaarttechniek en technische wetenschappen. Daarna behaalde hij een master in luchtvaart en ruimtevaart aan het Massachusetts Institute of Technology (MIT) en studeerde af aan de US Naval Test Pilot School in Patuxent River, Maryland.
Chari diende als commandant van het 461st Flight Test Squadron en de directeur van de F-35 Integrated Test Force op Edwards Air Force Base (AFB) in Californië.
Chari diende als commandant van het 461st Flight Test Squadron en de directeur van de F-35 Integrated Test Force op Edwards Air Force Base (AFB) in Californië. (NASA) Artemis-programma
NASA wil de eerste vrouw en de volgende man tegen het jaar 2024 naar de maan sturen, wat het van plan is te doen via het Artemis-maanverkenningsprogramma.
Met het Artemis-programma wil NASA nieuwe technologieën, capaciteiten en zakelijke benaderingen demonstreren die uiteindelijk nodig zullen zijn voor de toekomstige verkenning van Mars.
Voor het Artemis-programma zal NASA's nieuwe raket, het Space Launch System (SLS), astronauten aan boord van het Orion-ruimtevaartuig sturen op een kwart miljoen mijl afstand van de aarde naar de baan om de maan.
Zodra astronauten Orion aanmeren bij de Gateway - een klein ruimteschip in een baan rond de maan - zullen de astronauten rond de maan kunnen leven en werken, en vanuit het ruimteschip zullen astronauten expedities naar het oppervlak van de maan ondernemen.
De astronauten die voor het Artemis-programma gaan, zullen nieuw ontworpen ruimtepakken dragen, genaamd Exploration Extravehicular Mobility Unit, of xEMU. Deze ruimtepakken bieden geavanceerde mobiliteit en communicatie en verwisselbare onderdelen die kunnen worden geconfigureerd voor ruimtewandelingen in microzwaartekracht of op een planetair oppervlak.
nettowaarde chris martin
NASA en de maan
De VS begonnen al in 1961 mensen in de ruimte te brengen. Acht jaar later, op 20 juli 1969, werd Neil Armstrong de eerste mens die op de maan stapte als onderdeel van de Apollo 11-missie.
Terwijl hij de ladder afdaalde naar het oppervlak van de maan, riep hij beroemd uit: Dat is een kleine stap voor een man, een gigantische sprong voor de mensheid.
Armstrong liep samen met Edwin Buzz Aldrin meer dan drie uur rond de maan, deed experimenten en raapte stukjes en beetjes Moondust en rotsen op.
Ze lieten een Amerikaanse vlag achter op de maan, samen met een bord waarop stond: Hier zetten mannen van de planeet Aarde voor het eerst voet op de maan, juli 1969, AD. We kwamen in vrede voor de hele mensheid.
Afgezien van het doel van ruimteverkenning zelf, is NASA's streven om Amerikanen opnieuw naar de maan te sturen om Amerikaans leiderschap in de ruimte te demonstreren en om een strategische aanwezigheid op de maan te vestigen, terwijl de Amerikaanse wereldwijde economische impact wordt vergroot.
Als ze landen, zullen onze Amerikaanse astronauten een stap zetten waar nog nooit een mens is geweest: de zuidpool van de maan, zegt NASA.
maan verkenning
In 1959 werden de onbemande Luna 1 en 2 van de Sovjet-Unie de eerste rover die de maan bezochten. Sindsdien hebben zeven landen dit voorbeeld gevolgd.
Voordat de VS de Apollo 11-missie naar de maan stuurden, stuurde ze tussen 1961 en 1968 drie klassen robotmissies. Na juli 1969 liepen tot 1972 12 Amerikaanse astronauten op het oppervlak van de maan. Samen brachten de Apollo-astronauten meer dan 382 kg maangesteente en aarde terug naar de aarde voor studie.
jeffrey donovan hoogte
In de jaren negentig hervatten de VS de verkenning van de maan met de robotmissies Clementine en Lunar Prospector. In 2009 begon het aan een nieuwe reeks robotachtige maanmissies met de lancering van de Lunar Reconnaissance Orbiter (LRO) en de Lunar Crater Observation and Sensing Satellite (LCROSS).
In 2011 begon NASA met de ARTEMIS-missie (Acceleration, Reconnection, Turbulence en Electrodynamics of the Moon's Interaction with the Sun) met behulp van een paar hergebruikte ruimtevaartuigen en in 2012 bestudeerde het ruimtevaartuig Gravity Recovery and Interior Laboratory (GRAIL) de zwaartekracht van de maan.
Behalve de VS hebben ook de European Space Agency, Japan, China en India missies gestuurd om de maan te verkennen.
China landde twee rovers op het oppervlak, waaronder de allereerste landing op de andere kant van de maan in 2019. De Indian Space Research Organization (ISRO) heeft onlangs India's derde maanmissie Chandrayaan -3 aangekondigd, die een lander en een rover zal omvatten.
Mis het niet uit Explained: Wijlen Sultan Qaboos, en het nieuwe Oman dat hij bouwde
Deel Het Met Je Vrienden:
