Uitgelegd: wat is het vooruitzicht op succes in de nucleaire gesprekken met Iran?

De besprekingen kunnen lang duren, en sommigen in Washington hopen in ieder geval op een principeakkoord in de komende maanden dat elke nieuwe Iraanse regering na de verkiezingen van juni zou binden.

Op deze foto die is vrijgegeven door de officiële website van het kantoor van het Iraanse voorzitterschap, luistert president Hassan Rouhani, tweede rechts, naar het hoofd van de Atomic Energy Organization of Iran Ali Akbar Salehi tijdens een bezoek aan een tentoonstelling van de nieuwe nucleaire prestaties van Iran in Teheran (Iraanse voorzitterschap Kantoor via AP)

Geschreven door Steven Erlanger

Dinsdag zullen de ondertekenaars van de nucleaire deal met Iran uit 2015 in Wenen samenkomen met wat een eenvoudige taak lijkt. Ze willen de naleving herstellen van een overeenkomst die strikte controle uitoefent op de nucleaire verrijking van Iran, om ervoor te zorgen dat het geen kernwapen kan bouwen, in ruil voor het opheffen van bestraffende economische sancties.

Zowel Iran als de Verenigde Staten staan ​​erop dat ze willen terugkeren naar de deal, bekend als het Joint Comprehensive Plan of Action, of JCPOA. Maar niets over de vergadering zal eenvoudig zijn.

President Donald Trump trok de Verenigde Staten uit het akkoord in mei 2018, noemde het de slechtste deal ooit onderhandeld, '' en herstelde en verhoogde vervolgens de harde economische sancties tegen Iran, in een poging het te dwingen opnieuw te onderhandelen.

Nieuwsbrief| Klik om de beste uitleg van de dag in je inbox te krijgen

Iran reageerde gedeeltelijk door uranium aanzienlijk te verrijken boven de limieten van de overeenkomst, geavanceerdere centrifuges te bouwen en agressiever op te treden ter ondersteuning van bondgenoten in het Midden-Oosten, zoals Hezbollah, Hamas, sjiitische milities in Irak en de Syrische regering van Bashar Assad.

esther povitsky leeftijd

Dus terugkeren naar een deal die zes jaar geleden is gemaakt, zal waarschijnlijk moeilijker zijn dan veel mensen zich realiseren.

Waar gaan de gesprekken over?

De Wenen praat zijn bedoeld om een ​​routekaart op te stellen voor een gesynchroniseerde terugkeer van zowel Iran als de Verenigde Staten naar naleving van de overeenkomst van 2015. Het dreigt in te storten sinds Trump de Amerikaanse deelname afwees.

Het akkoord was het resultaat van jarenlange onderhandelingen met Iran. Onder voorzitterschap van de Europese Unie maakten Groot-Brittannië, Frankrijk en Duitsland de eerste toenadering tot Iran, samen met de andere permanente leden van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties: Rusland, China en de Verenigde Staten.

Maar pas toen de Verenigde Staten geheime besprekingen begonnen met Iran onder president Barack Obama en ermee instemden dat Iran uranium kon verrijken, zij het onder voorbehoud, dat er een doorbraak plaatsvond. Zelfs toen werd de deal alom bekritiseerd als te zwak door velen in het Congres en door Israël, dat het mogelijke bereik van Iran voor een nucleair wapen – een streven dat Iran altijd ontkende – als een existentiële bedreiging zag.

De Europeanen probeerden de deal levend te houden, maar bleken niet in staat om Iran de economische voordelen te bieden die het toekwam nadat Trump de Amerikaanse sancties had hersteld die waren opgeheven onder de voorwaarden van de deal. De Amerikaanse sancties, gebaseerd op de wereldwijde macht van de dollar en het Amerikaanse banksysteem, weerhielden Europese en andere bedrijven ervan om zaken te doen met Iran, en Trump voerde de druk op door nog veel meer sancties toe te voegen.

Iran houdt vol dat het snel kan terugkeren naar de naleving van de deal, maar wil dat de Verenigde Staten dit eerst doen. De regering-Biden zegt dat ze wil dat Iran voorop gaat.

Op deze foto, genomen en vrijgegeven op zaterdag 10 april 2021, door de Atomic Energy Organization of Iran, wordt een nieuw in eigen land gebouwde IR-9-centrifuge getoond tijdens een ceremonie ter herdenking van de nieuwe nucleaire prestaties van Iran in Teheran (Atomic Energy Organization of Iran via AP )

Wat zijn de obstakels?

Vertrouwen is één groot probleem. Het Iraanse regime werd meer dan vier decennia geleden opgericht door een revolutie die de door de VS gesteunde sjah van Iran verving door een gecompliceerde regering onder toezicht van geestelijken en de sterke hand van de opperste leider, ayatollah Ali Khamenei. De ayatollah stemde slechts met tegenzin in met de deal van 2015 met de Grote Satan van Amerika. Nadat Trump zich terugtrok, werd het wantrouwen van Khamenei alleen maar groter.

Trump legde Iran ook veel economische sancties op die verder gaan dan de sancties die oorspronkelijk door de deal waren opgeheven, en probeerde maximale druk uit te oefenen om Iran te dwingen te onderhandelen over veel strengere voorwaarden. Iraanse functionarissen zeggen nu dat maar liefst 1.600 Amerikaanse sancties moeten worden opgeheven, waarvan ongeveer de helft door Trump is opgelegd. Sommige zijn gericht op terrorisme en mensenrechtenschendingen, niet op nucleaire kwesties. Het opheffen van een aantal van hen zou oppositie in het Congres veroorzaken.

kwesi boakye ouders

Velen in Washington, laat staan ​​in Israël en Europa, geloven ook niet in de beweringen van Iran dat het nooit een kernwapen heeft nagestreefd en dat ook nooit zou doen.

Zelfs onder het islamitische regime heeft Iran ook politiek. In juni zijn er presidentsverkiezingen, waarbij de kandidaten worden goedgekeurd door de geestelijken. President Hassan Rouhani, die zich niet kandidaat kan stellen voor een nieuwe termijn, en de minister van Buitenlandse Zaken, Mohammad Javad Zarif, worden als relatief gematigd beschouwd en hebben onderhandeld over de nucleaire deal van 2015. Maar machtige krachten in Iran waren tegen de deal, waaronder de Iraanse Revolutionaire Garde. De gematigden hopen dat snelle vooruitgang bij het opheffen van economische sancties hen zal helpen bij de presidentsverkiezingen; van de hardliners wordt verwacht dat ze zich verzetten tegen elke snelle deal in Wenen die de gematigden ten goede zou kunnen komen.

Iran leeft nu al drie jaar met strenge Trump-sancties en overleefde de ontevredenheid van de bevolking en zelfs protesten, en hardliners zullen beweren dat nog eens zes maanden er waarschijnlijk niet toe doet.

Hoe zullen de gesprekken worden gestructureerd?

De bijeenkomst van hooggeplaatste diplomaten is formeel een zitting van de Gemengde Commissie van de deal, die door de Europese Unie als voorzitter wordt bijeengeroepen. Sinds de Verenigde Staten het akkoord hebben verlaten, zullen hun vertegenwoordigers niet in de zaal zitten, maar ergens in de buurt. Diplomaten uit Groot-Brittannië, Frankrijk, Duitsland, Rusland, China en Iran zullen elkaar ontmoeten, onder een EU-voorzitter, en beginnen te bespreken hoe het akkoord nieuw leven kan worden ingeblazen.

Iran weigert persoonlijke ontmoetingen met Amerikaanse diplomaten. Dus de Europeanen suggereren dat ze ofwel de Amerikanen zullen ontmoeten met voorstellen, of dat de Iraniërs de kamer zullen verlaten voordat de Amerikanen binnenkomen. Dit proces van indirecte besprekingen kan enige tijd duren.

Maar Europese diplomaten zeggen dat na een paar dagen het werk in Wenen zal worden overgelaten aan werkgroepen over de gecompliceerde politieke en technische kwesties. Als er een globaal akkoord kan worden bereikt over een gesynchroniseerde terugkeer naar naleving, is de verwachting dat functionarissen van Iran en de Verenigde Staten elkaar zullen ontmoeten om de details af te ronden.

katt williams bio

Wat is de kans op succes?

De besprekingen kunnen lang duren, en sommigen in Washington hopen in ieder geval op een principeakkoord in de komende maanden dat elke nieuwe Iraanse regering na de verkiezingen van juni zou binden.

Maar sommige Europese diplomaten vrezen dat er al te veel tijd is verstreken en dat de deal in feite dood is en in wezen als referentiepunt zal dienen voor wat een fundamenteel nieuwe onderhandeling zou kunnen zijn.

Dus de tijdlijn is onduidelijk, net als de kans op succes.

Deel Het Met Je Vrienden: