Hoe honden angst ruiken, waarom ze die droevige blik dragen
Honden maken meer 'puppyhondenogen' als mensen ernaar kijken; de studie interpreteerde dit als een teken dat ze deze uitdrukking maken om te communiceren
Honden maken meer 'puppyhondenogen' als mensen ernaar kijken; de studie interpreteerde dit als een teken dat ze deze uitdrukking maken om te communiceren Er is een wijdverbreide overtuiging, vooral onder mensen met een angst voor honden, dat een hond kan ruiken als iemand bang is. Wetenschappers hebben inderdaad ontdekt dat honden de angst van mensen ruiken en gestrest raken als ze dat doen. Hun onderzoek vond echter geen gewelddadig gedrag als gevolg van die stress.
Een ander team van wetenschappers keek ondertussen naar een ander aspect van de interactie van honden met mensen: hun gezichtsuitdrukkingen. Elke hondenliefhebber kent de ogen van puppy's, de treurige blik waarmee het dier hen aankijkt, de innerlijke wenkbrauwen opgetrokken. Het nieuwe onderzoek heeft aangetoond dat honden dat gezicht expres dragen, om te communiceren met de persoon die naar hen kijkt.
De geur van angst
Biagio D'Aniello, een neurobioloog die communicatie tussen mens en hond bestudeert aan de Universiteit van Napels Federico II, is ook geïnteresseerd in het reuksysteem, dat achter het reukvermogen zit. De studie die hij leidde, gepubliceerd in Animal Cognition, combineert de twee interesses. Omdat er folkloristische overtuigingen zijn dat als een persoon bang is voor honden, de hond die angst kan ruiken, besloot ik deze populaire veronderstelling te verifiëren, vertelde D'Aniello deze website per email.
gas aap gegoten salaris
De studie begon met menselijke geurdonoren in Lissabon, weg van de 40 Labradors en Golden Retrievers wiens gedrag in Napels zou worden bestudeerd. Elk van deze personen kreeg een video van 25 minuten te zien die angst of geluk opwekte, en hun zweetmonsters werden verzameld.
In Napels werd elke hond in een kamer geplaatst met zijn eigenaar en een vreemdeling - die niet tot de geurdonoren behoorde. De eigenaar en de vreemdeling hadden geen interactie met elkaar, of met de hond. Een onderzoeker plaatste vervolgens een geurmonster en vertrok.
Nadat de hond aan het monster had gesnoven, leidde een geluks-chemosignaal tot meer belangstelling voor de vreemdeling dan een angstsignaal. Die laatste geur leidde tot meer stressvol gedrag, waaronder een hogere hartslag. Het angstsignaal leidde echter niet tot een dreigende houding jegens de vreemdeling.
Dus onze gegevens, hoewel ze het vermogen van de hond ondersteunen om menselijke emotionele chemo-berichten waar te nemen, bewijzen niet dat ze aanvallen veroorzaken, zei D'Aniello, terwijl ze ander gedrag niet uitsluiten bij rassen die minder sociaal zijn dan retrievers. Nog een laatste overweging, zei hij. Als mensen bang zijn voor honden, nemen ze ook ongewone houdingen aan en kijken ze de hond in de ogen. Dit gedrag kan door de hond worden opgevat als een bedreiging... Tot slot vraag ik me af: worden mensen aangevallen als ze bang zijn voor honden? Of waren mensen die werden aangevallen bang voor honden?
Oog in oog
In de studie over gezichtsuitdrukkingen, gepubliceerd in Scientific Reports, observeerden onderzoekers van de Universiteit van Portsmouth 24 honden tussen 1 en 12 jaar, van Kenny de Labrador tot Luna de Duitse herder, van Paul de Golden Retriever tot Wilma de bastaard.
Een onderzoeker presenteerde zich voor elke hond afzonderlijk, op vier verschillende manieren in een kamer: tegenover hem met voedsel; geconfronteerd met het zonder voedsel; rug naar de hond gekeerd maar het eten achter haar rug tonend; teruggedraaid en zonder eten. De onderzoekers analyseerden vervolgens de frequentie van de gezichtsuitdrukkingen van de honden met behulp van een techniek genaamd DogFACS. Ze ontdekten dat de honden meer uitdrukkingen maakten als de onderzoeker hen aankeek. Het effect was het sterkst bij een innerlijke wenkbrauwverhoger, of puppyhondenogen, naast het tonen van de tong. De studie interpreteerde dit als een teken dat een hond die uitdrukkingen maakt om te communiceren.
Wat ze echter proberen te communiceren, maakte geen deel uit van het onderzoek. We zeggen niet echt iets over specifieke uitdrukkingen; onze bevinding is gewoon dat honden expressiever zijn als ze worden verzorgd dan wanneer ze dat niet doen, zei Paul Morris, co-auteur van de studie onder leiding van hondencognitie-expert Juliane Kaminski.
Het was niet voor het eten dat ze die uitdrukkingen maakten; hun gedrag werd niet beïnvloed door het al dan niet laten zien van voedsel door de onderzoeker. Dit, terwijl eerder onderzoek heeft uitgewezen dat voedsel een hond meer opwekt dan sociaal contact.
Maar had die opwinding de hond niet moeten beïnvloeden in de uitdrukkingen die hij maakte? We keken niet naar opwinding; we keken naar hoe expressief de hond was ... je kunt erg opgewonden zijn en niet erg expressief, vertelde Morris aan The Indian Express in een e-mailinterview. Wat voor ons als vergelijkende psychologen echt interessant is, voegde hij eraan toe, is dat we voor het eerst hebben aangetoond dat een niet-primaatsoort gevoelig is voor de aandacht van het publiek.
Deel Het Met Je Vrienden:
