Kanye West denkt dat Harriet Tubman nooit slaven heeft bevrijd, anderen plaatsen haar onder de grootste Amerikaanse helden. Wie was zij?

Wie was Harriet Tubman? Waarom resoneert haar levensverhaal met het hedendaagse Amerika?

Kanye West tijdens zijn toespraak op 21 juli; Harriot Tubman. (Foto's door AP, Wikimedia Commons)

In een toespraak op dinsdag (21 juli), rapper Kanye West deed de verrassende bewering dat Harriet Tubman heeft de slaven nooit echt bevrijd, maar ze voor andere blanken laten werken, wat zowel een stroom van feitencontroles als een golf van verontwaardiging veroorzaakte.

Harriet Tubman is namelijk niet alleen een abolitionist en burgerrechtenactivist uit een ver verleden, maar een Amerikaanse held, wiens verhaal is verteld en opnieuw verteld in kinderboeken, herontdekt in films en tv-shows, en onlangs een deel is geworden van de politieke verhaal rond ras in het land.

In maart 2013 zei toen president Barack Obama in een proclamatie waarin hij de oprichting van het Harriet Tubman Underground Railroad-monument in Dorchester County Maryland aankondigde: Ze werd als slaaf geboren, bevrijdde zichzelf en keerde vele malen terug naar haar geboortegebied om familie te leiden , vrienden en andere tot slaaf gemaakte Afro-Amerikanen noordwaarts naar vrijheid.

In 2016 kondigde de regering-Obama haar plan aan om het imago van de voormalige Amerikaanse president Andrew Jackson, die een slaveneigenaar was, van het biljet van $ 20 te stoten en hem te vervangen door Tubman – een poging om meer diversiteit in symbolen van het Amerikaanse leven te brengen.

Dus, wie was Harriet Tubman? Waarom resoneert haar levensverhaal met het hedendaagse Amerika?

Leonardo nettowaarde

Geboren in slavernij

Ze werd ergens rond 1822 als Minty (Araminta) Ross geboren in een slavenfamilie in Maryland, een staat op de grens van het slavenhoudende zuiden en het vrije noorden.

Als pittig en sterk kind groeide ze op op de plantage, niet bang voor hard werken. Ze werd vaak gestraft en geslagen en liep op 13-jarige leeftijd ernstig hoofdletsel op. Zoals veel tot slaaf gemaakte Afro-Amerikaanse mensen, zag ze hoe haar familie permanent uit elkaar werd gerukt, toen drie van haar zussen werden verkocht aan slavenhouders in het diepe zuiden.

In 1844 trouwde Minty met een vrije zwarte man en nam de nieuwe naam Harriet aan. Maar pas vijf jaar later werd het haar duidelijk dat het overlijden van haar baasje (Edward Brodess) zou betekenen dat ook zij het risico liep te worden verkocht.

In september 1849 maakten Harriet en twee van haar broers een vlucht naar vrijheid, door zich drie weken lang op het platteland te verstoppen. Met $ 300 aangekondigd als beloning om de slaven te vinden en terug te brengen, verloren Harry en Ben, de broers van Harriet, hun moed en keerden terug. Tubman ging door, reisde alleen, vaak 's nachts, en gebruikte het iconische Underground Railroad-netwerk om Philadelphia te bereiken.

Express uitgelegdis nu aanTelegram. Klik hier om lid te worden van ons kanaal (@ieexplained) en blijf op de hoogte van het laatste nieuws

De ondergrondse spoorweg

De Underground Railroad was helemaal geen spoorweg, maar een clandestien netwerk dat slaven hielp te ontsnappen en de Maison-Dixon-lijn over te steken die de vrije staten scheidde van de zuidelijke staten met slavenhouders.

Gerund door voormalige slaven en blanke abolitionisten, was de spoorweg een losse keten van onderduikadressen waarin voortvluchtige slaven werden ondergebracht, opgeborgen in schuren of verborgen in kelders voor slavenvangers en politieagenten die de macht hadden hen terug te slepen naar hun plantages .

Hoewel de Underground Railroad nooit aanwezig was in het diepe zuiden, hielp het in de decennia voorafgaand aan de Amerikaanse Burgeroorlog verschillende Afro-Amerikanen te ontsnappen naar een beter leven in de noordelijke staten en - nadat de Fugitive Slave Act van 1850 het illegaal maakte om voortvluchtige slaven te huisvesten, zelfs in het noorden - naar Canada.

Tubman was een van degenen die de Underground Railroad namen, 's nachts reizend, de Poolster volgend op een gevaarlijke reis van 100 mijl. In 'Scenes in the Life of Harriet Tubman' (1869), een biografie van Sarah Hopkins Bradford, vertelde ze de auteur over het moment van haar cross-over: Toen ik ontdekte dat ik die grens had overschreden, keek ik naar mijn handen om te zien of ik was dezelfde persoon. Er was zo'n glorie over alles; de zon kwam als goud door de bomen en over de velden, en ik voelde me alsof ik in de hemel was.

Maar het was niet alleen haar vrijheid die Tubman wilde. Ik was over de schreef gegaan. ik was vrij; maar er was niemand om me welkom te heten in het land van vrijheid. Ik was een vreemdeling in een vreemd land; en mijn huis was tenslotte in Maryland; omdat mijn vader, mijn moeder, mijn broers en zussen en vrienden daar waren. Maar ik was vrij, en zij zouden vrij moeten zijn.

In de daaropvolgende jaren werd ze een van de meest succesvolle conducteurs van de Spoorweg en verdiende ze de bijnaam 'Mozes'. Ze zou ongeveer 13 reizen naar Maryland hebben gemaakt, meestal in de winter, zelfs met het risico ontdekt te worden, om ongeveer 70 mensen te bevrijden, voornamelijk vrienden en familie.

Volgens de biografie van Catherine Clinton uit 2004, 'Harriet Tubman: The Road to Freedom', droeg ze vaak een pistool bij zich als verdediging tegen aanvallers. Maar ze gebruikte het ook om elke voortvluchtige slaaf bang te maken die van gedachten was veranderd om door te gaan met de reis, anders zou hij/zij hun geheim prijsgeven.

Een ander nummer

In 1860 deed Harriet Tubman haar laatste reddingspoging in Maryland. Maar haar reis als abolitionist was nog lang niet voorbij.

Ze werkte als kok, verpleegster, spion en soldaat voor het leger van de Unie tijdens de Amerikaanse Burgeroorlog. Ze leidde een aanval op de Zuidelijken bij de Combahee River in South Carolina, waarbij ze meer dan 700 slaven bevrijdde.

In haar latere leven vestigde ze zich in New York, en werd een suffragist. Ze ontsnapte nooit aan economische tegenspoed tot het einde, maar bleef gul tot een fout en hielp bij het opzetten van een huis voor oudere gekleurde mensen, waar ze in 1913 stierf.

In de populaire cultuur

chief keef nettowaarde

Voor het hedendaagse Amerika blijft de Underground Railroad een metafoor voor de reis die het land maakte uit een donkere periode in zijn geschiedenis - evenals de reis die nog moet worden afgelegd.

Het is het onderwerp van een webserie uit 2016 van Misha Green en Joe Pokaski, die interessant genoeg ook een nummer van Kanye West bevat. Colson Whitehead's gelijknamige Pulitzer-winnende roman uit 2017 verbeeldt het als een echt spoorwegnet, terwijl het het verhaal vertelt van de ontsnapping van twee slaven, Cora en Caesar.

Als een van de meest succesvolle conducteurs van de Spoorweg is Harriet Tubman de archetypische Amerikaanse held, die is gemythologiseerd door kinderboeken en de popcultuur. Verschillende overdreven beweringen over haar heldhaftigheid - evenals valse citaten, het ware teken van internetfaam - drijven ook rond. Maar een serieus wetenschappelijk onderzoek naar haar leven is pas de laatste jaren gekomen, met de biografie van Clinton uit 2004. In 2019 vertelde Kasi Lemmons het filmische verhaal van Tubmans heldhaftigheid in 'Harriet', dat twee Academy Award-nominaties kreeg.

De rekening van Tubman

In 2014 schreef een 11-jarig meisje een brief aan de toenmalige president Obama, waarin ze vroeg waarom er geen vrouwen op Amerikaanse valutabiljetten stonden. Een van de figuren die ze voorstelde was Tubman. Twee jaar later kreeg ze een telefoontje van het kantoor van minister van Financiën Jack Lew, met de mededeling dat haar advies was opgevolgd.

De beslissing om Harriet Tubman op de nieuwe $ 20 te zetten, werd ingegeven door duizenden reacties die we ontvingen van Amerikanen, jong en oud, had Lew gezegd.

Maar de release van het nieuwe biljet, gepland in 2020 om samen te vallen met de 100ste verjaardag van het amendement dat Amerikaanse vrouwen stemrecht verleende, is om technische redenen door de regering-Trump uitgesteld tot 2028.

Donald Trump heeft het besluit om Jackson te vervangen afgedaan als politieke correctheid. Critici hebben het gelezen als een ander teken van de afstand die de VS hebben afgelegd in de jaren van het presidentschap van Trump op het gebied van ras, en een voortdurende strijd tussen twee verbeeldingen van Amerika's voorvaders en voormoeders.

Deel Het Met Je Vrienden: