Protesten in Bolivia, Chili, Ecuador, Venezuela, Mexico - waarom ontstaan ​​er problemen in Latijns-Amerika

Van protesten tegen vermeende verkiezingsfraude in Bolivia en demonstraties tegen economische ongelijkheid in Chili en Ecuador, tot politieke onrust in Venezuela en de karteloorlog in Mexico, overal in de regio broeit het.

Anti-regeringsdemonstranten eisen een tweede ronde presidentsverkiezingen in La Paz, Bolivia (AP Photo/Juan Karita)

Dit jaar zijn verschillende landen in Latijns-Amerika getuige geweest van grote omwentelingen, waaronder massale protesten, politieke conflicten en wetshandhavingskwesties. Van protesten tegen vermeende verkiezingsfraude in Bolivia en demonstraties tegen economische ongelijkheid in Chili en Ecuador, tot politieke onrust in Venezuela en de karteloorlog in Mexico, overal in de regio broeit het.

Bolivia: protesten tegen een verkiezingsuitslag

Deze week woedden er protesten in Bolivia, waar velen de eerlijkheid van de algemene verkiezingen in het land van vorige week in twijfel hebben getrokken. De peilingen hebben de zittende president Evo Morales weer aan de macht gebracht voor een vierde termijn.

Nadat op 20 oktober verkiezingen waren gehouden, toonden de eerste resultaten een spannende race tussen Morales en zijn rivaal Carlos Mesa, een voormalig president. Kort daarna werd de publicatie van de resultaten door de verkiezingsinstantie 24 uur lang abrupt stopgezet. Nadat het was hervat, bleek Morales leidend te zijn met een grotere marge, een voorsprong van meer dan 10 procent. In Boliviaanse peilingen, als de marge tussen de twee beste kandidaten minder dan 10 procent is, wordt er een tweede ronde gehouden tussen hen. De resultaten werden met argwaan bekeken en demonstranten verzamelden zich op straat. Een bevestiging van de resultaten op 25 oktober door de verkiezingsautoriteiten irriteerde de demonstranten nog meer.

Critici beweren dat de stemming is gemanipuleerd tijdens de 24 uur dat de publicatie werd stopgezet, en de VS, Brazilië, Argentinië en Colombia hebben er bij Bolivia op aangedrongen een tweede stemronde uit te voeren.

Chili: tariefverhoging metro leidt tot rellen

Chili wordt sinds begin oktober opgeschrikt door protesten, die begonnen toen de vervoersautoriteit van het land een verhoging van de metrotarieven met 4 procent aankondigde. Chili is beschreven als een van de meest welvarende maar ongelijke economieën van Latijns-Amerika.

Nadat de tarieven waren verhoogd, lanceerden scholieren een campagne om het tarief te ontwijken in de metro van Santiago. Hierna bleef de campagne groeien en gewelddadige incidenten dwongen de vervoersautoriteiten om op 15 oktober stations op drie van de zeven metrolijnen te sluiten.

De politie spuit water op anti-regeringsdemonstranten in Santiago, Chili, maandag 28 oktober 2019. (AP Foto)

Op 18 oktober moest het hele netwerk worden gesloten en president Sebastián Piñera kondigde een avondklok van 15 dagen af. Gewelddadige demonstraties gingen door tijdens de avondklok en de rellen verspreidden zich naar andere steden zoals Concepción, San Antonio en Valparaíso. Piñera annuleerde de tariefverhoging op 19 oktober en lanceerde drie dagen later een pakket hervormingsmaatregelen. Demonstranten bleven onder de indruk en meer dan een miljoen marcheerden op 26 oktober in Santiago.

kawhi leonard nettowaarde

Tot 18 zijn naar verluidt omgekomen bij de protesten. Metrostations zijn verwoest, supermarkten zijn in brand gestoken, winkels zijn geplunderd en de openbare infrastructuur heeft aanzienlijke schade opgelopen. De protesten worden beschreven als de meest tumultueuze van de afgelopen 30 jaar, sinds het land terugkeerde naar de democratie aan het einde van de met bloed doordrenkte dictatuur van generaal Augusto Pinochet.

Ecuador: botsingen over brandstofsubsidie

Ecuador zag eerder deze maand grootschalige protesten nadat president Lenín Moreno op 1 oktober aankondigde dat de brandstofsubsidies die sinds de jaren zeventig in het Andes-land van kracht waren, zouden worden teruggedraaid.

In 2017 stemde Ecuador de linkse leider Rafael Correa weg en verkoos Lenín Moreno, die het platform had om de economie van het land meer marktgericht te maken.

Demonstranten houden stenen vast tijdens protesten nadat de regering van president Lenin Moreno van Ecuador een einde maakte aan vier decennia oude brandstofsubsidies, in Quito, Ecuador op 4 oktober 2019. (Reuters)

In maart 2019 kreeg het van olie afhankelijke Ecuador een reddingspakket van $ 10,2 miljard van internationale instellingen, waaronder een lening van het IMF van $ 4,2 miljard. De terugdraaiing van de subsidie ​​is aangekondigd om de doelstellingen van het IMF te halen.

Nadat de regering de brandstofsubsidies had stopgezet, schoten de benzine- en dieselprijzen omhoog en volgde een massale reactie op straat. De protesten, geleid door de inheemse groepen van het land, kwamen in botsing met veiligheidstroepen en oproerkraaiers trokken zelfs enkele olievelden van Ecuador binnen.

President Moreno moest zijn regering verplaatsen van de hoofdstad Quito naar de kustplaats Guayaquil, waar minder ongeregeldheden waren. Op 14 oktober werd Moreno gedwongen het IMF-pakket in te trekken en brandstofsubsidies opnieuw in te voeren.

Venezuela: een neerwaartse verschuiving

De problemen van het sterk olieafhankelijke land begonnen voor het eerst met de daling van de ruwe prijzen vanaf 2014.

President Nicolás Maduro, die in 2013 aan de macht kwam na de dood van zijn populaire voorganger Hugo Chávez, vond het steeds moeilijker om de veiligheid van burgers te waarborgen. In 2014 werden maar liefst 3000 moorden gemeld in de eerste twee maanden en 43 werden gedood tijdens protesten. Het voedseltekort werd acuut – uit een onderzoek uit 2016 bleek dat 75 procent van de bevolking tot 8,7 kg was afgevallen door gebrek aan het benodigde voedzame voedsel. In 2017 liet Maduro de door de oppositie gecontroleerde wetgevende macht ontbinden en beval hij de oprichting van een nieuw wetgevend orgaan, de grondwetgevende vergadering genaamd.

De Venezolaanse president Nicolas Maduro zwaait tijdens een bijeenkomst ter ondersteuning van zijn regering en ter herdenking van de meidag in Caracas Venezuela, 1 mei 2019. (Reuters)

In mei 2018 won Maduro een zeer controversiële herverkiezing te midden van economische en humanitaire crises die het land bleven teisteren. Met de uitvoerende macht en de rechterlijke macht onder zijn controle, probeerde Maduro de bevoegdheden van de Nationale Vergadering in te perken. De wetgever verzette zich en zijn leider Juan Guaidó trok de legitimiteit van de regering in twijfel.

In januari 2019 riep Guaidó zichzelf uit tot interim-president van Venezuela. Sindsdien hebben 50 landen, waaronder de VS, Guaidó erkend als de rechtmatige president van het land. In augustus 2019 stortten de gesprekken tussen Maduro en Guaidó in nadat de VS verdere sancties tegen de regering van Maduro hadden opgelegd.

Mexico: een oorlog tegen drugs

Sinds 2006 bevindt Mexico zich midden in een ‘War on Drugs’ tussen de regering en de syndicaten van de drugshandel. Tot dusver zijn meer dan 200.000 mensen omgekomen bij door bendes aangewakkerd geweld en meer dan 40.000 worden vermist.

Na december 2018, toen de linkse López Obrador aan de macht kwam, heeft Mexico een minder strijdlustige aanpak gevolgd door de grondoorzaken van geweld aan te pakken, met name het terugdringen van armoede, het uitroeien van diepgewortelde corruptie en het bieden van banen voor jonge volwassenen. Volgens Reuters moet dit beleid nog resultaten opleveren, aangezien het aantal moorden in 2019 op schema lag om het record van vorig jaar te overtreffen.

Nadat het voor het eerst was gelanceerd, leidde het harde optreden tot de versplintering van de Mexicaanse kartels en enkele opmerkelijke overwinningen voor de regering, waaronder de arrestatie van 'El Chapo' Guzman. De eerste werd uitgeleverd aan de VS en werd in februari 2019 schuldig bevonden aan het smokkelen van drugs en veroordeeld tot levenslange gevangenisstraf.

Lees ook | Uitgelegd: wie betaalt de gratis busritten voor vrouwen in Delhi?

Deel Het Met Je Vrienden: