Uitgelegd: hoe werkt het enkelvoudige dosis Covid-19-vaccin van Johnson & Johnson?

Johnson & Johnson Covid-19-vaccin: Wat Ad26.COV2.S onderscheidt van degene die worden vervaardigd door Moderna, Oxford/AstraZeneca en Pfizer-BioNTech, is dat het als een enkele dosis wordt afgeleverd.

Flesjes met het vaccin tegen Janssen-coronavirusziekte (COVID-19) van Johnson & Johnson. (Johnson & Johnson/Hand-out via Reuters)

De Amerikaanse Food and Drug Administration (FDA) heeft gezegd dat het vaccin voor een enkele dosis, vervaardigd door Johnson & Johnson is veilig en effectief tegen SARS-CoV-2. Als het wordt goedgekeurd, wordt het het derde COVID-19-vaccin dat in de VS wordt goedgekeurd.

Er zijn echter fase 3-onderzoeken voor het vaccin aan de gang, waaraan ongeveer 40.000 deelnemers deelnemen. Maar een voorlopige analyse van 39.321 deelnemers toonde een vaccineffectiviteit van 66,9 procent aan. Dit betekent dat in een setting van een gecontroleerde studie, het gebruik van het vaccin de incidentie van ziekte met 66,9 procent vermindert. Dit is echter anders dan hoe het vaccin in de echte wereld zal werken, wat de effectiviteit van het vaccin wordt genoemd.

Hoe werkt het Johnson en Johnson-vaccin voor Covid-19?

Dit vaccin genaamd Ad26.COV2.S maakt gebruik van genetisch materiaal van het SARS-CoV-2-virus. Om precies te zijn, het gebruikt de genetische code om het spike-eiwit te maken, de uitsteeksels die op het oppervlak van het virus te zien zijn. Het spike-eiwit wordt door veel vaccins gebruikt, omdat het virus dit gebruikt om zich aan menselijke cellen te binden en een infectie te initiëren.

Zodra het vaccin in het lichaam is geïnjecteerd, is het doel om het immuunsysteem aan te zetten tot het maken van antilichamen tegen de ziekte. Maar aangezien vaccins niet uit het gehele genetische materiaal van het virus bestaan, kan het virale genetische materiaal mensen niet ziek maken.

Daarom moeten de antilichamen die door het immuunsysteem worden geproduceerd wanneer ze door een vaccin worden geactiveerd, het lichaam helpen het eigenlijke virus te herkennen en het te bestrijden, als en wanneer een persoon is geïnfecteerd.

In het bijzonder is het Ad26.COV2.S-vaccin een niet-replicerend viraal vectorvaccin in tegenstelling tot een mRNA-vaccin. Niet-repliceren betekent dat het genetische materiaal in een vaccin niet één keer in het menselijk lichaam kopieën van zichzelf maakt. Dit is belangrijk omdat wanneer een echt virus het lichaam binnenkomt, het zich meestal begint te repliceren om de infectie te verspreiden. De virale vector is een soort afgifteapparaat dat de gestabiliseerde variant van het SARS-CoV-2-spike-eiwit in de cellen zal vervoeren en afleveren zodra het vaccin is geïnjecteerd.

In het geval van Ad26.COV2.S is de gebruikte virale vector een adenovirus (adenovirus 26), dat verkoudheid veroorzaakt. Ook de vector is genetisch gemodificeerd zodat hij zich niet kan vermenigvuldigen en mensen ziek kan maken. Er zijn andere op adenovirus gebaseerde vaccins, een voor ebola werd in juli 2020 goedgekeurd door het Europees Geneesmiddelenbureau en andere voor Zika , filovirus, HIV, HPV, malaria en respiratoir syncytieel virus worden onderzocht.

WORD NU LID:The Express Explained Telegram Channel

Hoe verschilt het van andere RNA-vaccins?

Het vaccin wordt geleverd als een gekoelde suspensie in een flacon met meerdere doses die vijf doses bevat en kan worden bewaard bij 2 °C tot 8 °C. Ongeprikte injectieflacons kunnen maximaal 12 uur tussen 9°C en 25°C worden bewaard. Nadat de eerste dosis is opgetrokken, moet de injectieflacon maximaal 6 uur tussen 2° en 8°C of maximaal twee uur op kamertemperatuur (maximumtemperatuur 25°C) worden bewaard. Als de injectieflacon niet binnen deze tijdslimieten wordt gebruikt, moet deze worden weggegooid.

Terwijl de uitrol van vaccins over de hele wereld aan de gang is, is de logistiek voor de levering van vaccins, inclusief opslag en levering, veel besproken. Zo is het vaccin van Pfizer-BioNTech een mRNA (messengervaccin) dat bij lage temperaturen (-70°C) moet worden bewaard. Dit betekent dat het niet in de koelkast kan worden bewaard.

Het vaccin dat door Oxford-AstraZeneca wordt vervaardigd, is ook een viraal vectorvaccin zoals Ad26.COV2.S en levert de genetische code van het spike-eiwit aan het lichaam, maar wat virale vectorvaccins onderscheidt van mRNA-vaccins, is dat het genetische materiaal om het spike-eiwit te vervaardigen eiwit en dat van het virus (de vector) wordt opgeslagen in DNA in plaats van in RNA. Als zo'n vaccin eenmaal is toegediend, zal de virale vector eerst de menselijke cellen infecteren en vervolgens het DNA afleveren, dat instructies bevat om het spike-eiwit naar de celkern te brengen.

Wat Ad26.COV2.S onderscheidt van die van Moderna, Oxford/AstraZeneca en Pfizer-BioNTech, is dat het als een enkele dosis wordt geleverd. Op dit moment worden de vaccins die wereldwijd in gebruik zijn, waaronder Moderna, Oxford/AstraZeneca en Pfizer-BioNTech, allemaal toegediend in twee doses met een tussenpoos van enkele weken. Een tweede boosterdosis is nodig om een ​​sterker en langer immuungeheugen op te bouwen.

Omdat de werkzaamheid 66 procent is, zou de Ad26.COV2.S minder effectief kunnen zijn dan Moderna en Pfizer, die een vaccineffectiviteit van respectievelijk ongeveer 94 en 95 procent hebben laten zien.

ezra miller netto waard

Deel Het Met Je Vrienden: