Uitgelegd: een inleiding over de Dalit-politiek in Tamil Nadu

Reguliere partijen in de staat zijn op hun hoede voor een onafhankelijke Dalit-politieke identiteit en zouden deze het liefst onderbrengen met een mengeling van coöptatie, corruptie en soms dwang.

Scènes bij een verkiezingsroadshow door de Dravida Munnetra Kazhagam (DMK) in het district Tenkasi. (PTI-foto)

De Dalit-politiek van Tamil Nadu heeft een kruispunt bereikt. Terwijl reguliere partijen een extra stap doen om Dalit-iconen tegemoet te komen en ontvankelijk zijn voor Dalit-zorgen, verkleinen ze ook langzaam de kiezersbasis van onafhankelijke Dalit-partijen in de staat. Reguliere partijen in de staat zijn op hun hoede voor een onafhankelijke Dalit-politieke identiteit en zouden deze het liefst onderbrengen met een mengeling van coöptatie, corruptie en soms dwang.

In Tamil Nadu zijn er drie grote Dalit-kasten. Ten eerste bevindt de Parayar-kaste zich voornamelijk in de noordelijke en centrale delen van de staat, en wordt vertegenwoordigd door de Viduthalai Chiruthaigal Katchi, de VCK onder leiding van Thirumavalavan. Pallars en bijbehorende kasten die nu worden genoemd als Devendra Kula Vellalar zijn in het zuiden en in de kustdelta districten van de staat en wordt gedeeltelijk vertegenwoordigd door Puthiya Tamilagam (PT) onder leiding van Dr Krishnaswamy. De Arundhathiyars zijn veel kleiner in aantal in vergelijking met de andere twee en hebben geen gevestigde politieke groepering die hen vertegenwoordigt. Zowel de VCK als de PT hebben redelijk gevestigde politieke partijstructuren in hun respectieve invloedrijke regio's en zijn het hele jaar door actief.

Nieuwsbrief| Klik om de beste uitleg van de dag in je inbox te krijgen

Volgens schattingen bedraagt ​​de totale Dalit-bevolking van Tamil Nadu ongeveer 20 procent, terwijl stammen ongeveer één procent van de bevolking van de staat vormen.

Dalits in Tamil Nadu stemmen voornamelijk op gevestigde politieke partijen zoals DMK, AIADMK, het Congres en de communisten, maar ze stemmen ook in kleinere aantallen op door Dalit geleide partijen zoals de VCK en PT. Er zijn ook enkele door een leider geleide Dalit-politieke partijen met invloed in slechts een of twee kiesdistricten van de Assemblee. Maar electoraal doen ze er niet veel toe.

De Parayar in het noorden en midden van Tamil Nadu staan ​​politiek tegenover de Vanniyars (aangeduid als de meest achterlijke kaste), met een eigen politieke partij, de Pattali Makkal Katchi (PMK), terwijl de Devendra Kula Vellalar tegenover de Thevar-gemeenschap staan in het zuiden, die goed vertegenwoordigd zijn in zowel de AIADMK als de DMK. De Arundhatiyars zijn minder talrijk, politiek marginaal en staan ​​niet tegenover een grote OBC-gemeenschap.

De reguliere politieke partijen in Tamil Nadu worden allemaal geleid door de OBC-gemeenschap en zijn goed vertegenwoordigd in de partijstructuur. Dalits-leiders binnen de reguliere partijen zijn slechts marginaal aanwezig, maar dankzij een sterke partijstructuur in de DMK en AIADMK en charismatisch leiderschap hebben Dalits in de staat meestal met de reguliere partijen gestemd.

Dalit-partijen strijden meestal in allianties met gevestigde en reguliere politieke partijen, want wanneer ze alleen strijden, slagen ze er niet in om invloed uit te oefenen. Dit komt deels door een gebrek aan middelen om dure verkiezingen te bestrijden en ook omdat andere gemeenschappen geen door Dalit geleide politieke allianties of formaties hebben geaccepteerd. In de peilingen van de Assemblage van 2016 maakte de VCK deel uit van een derde front, betwistte ongeveer 25 zetels en kon geen zetel winnen. Ook Puthiya Tamilagam liet het afweten, ondanks dat hij deel uitmaakte van de DMK-alliantie. Bovendien zien de twee leidende Dalit-partijen in de staat het over veel zaken niet op één lijn en kiezen ze ook niet dezelfde alliantiepartners. Bij de Assemblee-verkiezingen van 2011, terwijl de VCK in de verliezende DMK-alliantie zat en een blanco kaart trok, zat PT in de winnende AIADMK-alliantie en won twee zetels.

Deze keer heeft VCK zes zetels in de DMK-alliantie, terwijl Puthiya Tamilagam, gezien in alliantie met de AIADMK in de parlementspeilingen van 2019, nu geen plaats in de alliantie vindt en alleen strijdt.

hoe lang is craig ferguson

In 2021 is de regering van de Unie doorgegaan met de aankondiging dat de Pallar en andere geassocieerde kasten voortaan Devendra Kula Vellalar zouden heten. Dit was lange tijd een slepend, ambitieus identiteitsprobleem met de gemeenschap en ze lijken blij te zijn met zowel de AIADMK- als de BJP-regeringen om het vooruit te helpen. Het is echter niet duidelijk hoe dit hun stemgedrag zal beïnvloeden, aangezien Puthiya Tamilagam onafhankelijk strijdt.

Terwijl VCK, afgezien van zijn Dalit-politiek, praat over Tamil-trots, Dravidische kwesties en een agitationistische anti-centrumbenadering heeft, en dichter bij de DMK-politiek staat, vertelt Puthiya Tamilagam dat het op de lijst staan ​​van de geplande kasten de gemeenschap politiek niet heeft geholpen , en wil naar de OBC-lijst gaan. Terwijl VCK de BJP schuwt, wordt Puthiya Tamilagam gezien met de BJP en is de saffraanpartij dankbaar voor hun sympathie voor hun zaak.

Aangezien de Dalit-politiek in de staat verdeeld is, worden deze partijen ook geconfronteerd met een nieuwe dreiging waarmee veel kleine partijen in de staat te maken lijken te hebben. Het is het aandringen van de reguliere partijen dat de kleinere partijen, waaronder de Dalit-partijen, strijden om het symbool van de reguliere partijen. Als er één manier is om de politieke identiteit te verliezen, dan is het deze wel. Reguliere partijen zoals DMK en AIADMK stellen dat, gezien de strakke wedstrijden, kleinere partijen die strijden op niet zo populaire symbolen het risico lopen te worden overspoeld.

Hoewel VCK-leider Thirumavalavan goed bekend is in de hele staat – VCK heeft zijn best gedaan om zijn aanwezigheid als pan-Tamil-partij uit te breiden buiten zijn Dalit-wortels – heeft het niet genoeg dividend uitgekeerd. Hoewel VCK duidelijk is geweest over verschillende kwesties die de staat aangaan, en door een reguliere politieke partij als de DMK en de communistische partijen als een medereiziger wordt gezien, blijft het een feit dat Thirumavalavan het moeilijk vindt om verkiezingen te winnen en met zeer kleine marges wint. , als dat al zo is. Bij de parlementsverkiezingen van 2019 won hij van het kiesdistrict Chidambaram in de DMK-alliantie met een marge van ongeveer 3200 stemmen, terwijl aangrenzende kiesdistricten DMK-kandidaten zetels zagen winnen met marges van meer dan 2.000.000 stemmen.

Deel Het Met Je Vrienden: