Uitgelegd: waarom de opkomst van de Taliban Tadzjikistan in de problemen heeft gebracht

Tadzjikistan ligt aan de noordoostelijke grens van Afghanistan, grenzend aan de Afghaanse provincies Badakhshan, Takhar, Kunduz en Balkh.

Een Russische soldaat kijkt door zijn sluipschuttersgeweer tijdens gezamenlijke militaire oefeningen door Rusland, Tadzjikistan en Oezbekistan op het schietterrein van Harb-Maidon, ongeveer 20 kilometer (ongeveer 12 mijl) ten noorden van de Tadzjiekse grens met Afghanistan, in Tadzjikistan, dinsdag 10 augustus. 2021. (AP-foto)

De afgelopen dagen zijn Taliban-troepen eindelijk door Afghanistan getrokken het veroveren van de hoofdstad Kabul op zondag. De Afghaanse regering, opgericht, gefinancierd en getraind door de Verenigde Staten, heeft gecapituleerd tegen de aanval van de Taliban. Terwijl Amerikaanse en NAVO-troepen het land verlaten, hebben hun leiders steeds duidelijker gemaakt dat: ze willen niets meer met het conflict te maken hebben . Nu de Taliban de grenzen van de Afghaanse democratie willen uitdagen, zullen de laatste voorhoede van de mensenrechten waarschijnlijk de Afghanen zelf zijn, samen met naburige staten met nationale veiligheidsbelangen in de regio. Sommige, zoals Pakistan , zijn bereid de Taliban met open armen te omarmen, terwijl anderen, zoals Tadzjikistan, grote angst hebben voor hun groeiende invloed.

Als er scènes verschijnen van burgers wanhopig proberen om Afghanistan te verlaten , zullen velen waarschijnlijk hun toevlucht zoeken in het naburige Tadzjikistan. Uit rapporten blijkt al dat de afgelopen week ongeveer 1.600 Afghaanse soldaten naar Tadzjikistan zijn gevlucht. Op maandagochtend verklaarden verschillende media dat de voormalige Afghaanse president Ashraf Ghani was onder hen . Het ministerie van Buitenlandse Zaken van Tadzjikistan ontkende die bewering echter en latere rapporten beweerden dat hij in Oezbekistan was. Naarmate de situatie zich verder ontwikkelt, zal Tadzjikistan niet alleen te maken krijgen met een aanval van vluchtelingen, maar ook met veiligheidsproblemen, variërend van de export van terrorisme tot de toename van grensoverschrijdende drugssmokkel.

Geschiedenis van relaties

Tadzjikistan ligt aan de noordoostelijke grens van Afghanistan, grenzend aan de Afghaanse provincies Badakhshan, Takhar, Kunduz en Balkh. De 1200 km lange grens is ook de thuisbasis van de kruising tussen de Hindu Kush en Karakoram Mountains, en wordt gekenmerkt door zijn rotsachtige, onherbergzame terrein. Tadzjikistan werd lange tijd beschouwd als onder invloed van de Perzen, en veel etnische Tadzjieken die in Afghanistan wonen, behouden vergelijkbare culturele waarden. Tegenwoordig heeft Tadzjikistan, een klein, geheel door land omgeven Centraal-Aziatische natie, een overwegend moslimbevolking en wordt het grotendeels beschouwd als ondemocratisch, onstabiel en economisch onstabiel.

Tot 1991 maakte Tadzjikistan deel uit van de Sovjet-Unie. Toen Moskou in 1979 Afghanistan binnenviel, steunde Tadzjikistan, samen met de andere Socialistische Sovjetrepublieken in Centraal-Azië, de overname. Tadzjikistan's steun aan de Sovjets maakte hen een doelwit van de Afghaanse moedjahedien die in 1987 aanvallen op het land lanceerden. Vanwege de nauwe culturele en verwante banden tussen Afghanistan en Tadzjikistan, sloten veel Tadzjieken zich in het geheim aan bij de Afghaanse jihad en vochten ze samen met de moedjahedien.

Na de Sovjetterugtrekking uit Afghanistan in 1989, keerden verschillende van deze Tadzjiekse soldaten terug om de Islamitische Renaissance Partij (IRP) te vormen, die zich verzette tegen de heersende communistische leider van Tadzjikistan, Emomali Rahmonov, die nog steeds aan de macht is. Er ontstond een wrede burgeroorlog tussen de IRP en de regering die duurde van 1992 tot 1997; rond dezelfde tijd als de Mujahadeen vielen in Afghanistan. De nieuwe Afghaanse president, Burhanuddin Rabbani, een Afghaans-Tadzjiekse, stond de IRP toe om vanuit Afghanistan te opereren en voorzag de groep ook van wapens, munitie en training. Nadat Rabbani uiteindelijk in 1996 door de Taliban was afgezet, vormde hij de Noordelijke Alliantie, een diverse coalitie vanuit het noorden van Afghanistan die zich verzette tegen de Taliban-heerschappij.

Rabbani had materiële steun nodig van Tadzjikistan en overtuigde daartoe de IRP en Rahmonov om in te stemmen met een staakt-het-vuren dat een einde zou maken aan de burgeroorlog. Rahmonov, uit de hoofdstad van Tadzjikistan, Dushanbe, kondigde officieel zijn steun aan de Noordelijke Alliantie aan en steunde later de Amerikaanse invasie van Afghanistan. Sommige facties in Tadzjikistan steunden echter nog steeds de Taliban en vormen nog steeds een veiligheidsuitdaging voor Dushanbe. Sinds de val van de Taliban in 2001 zijn de betrekkingen tussen Afghanistan en Tadzjikistan aanzienlijk verbeterd, maar die vooruitgang zal waarschijnlijk worden teruggedraaid als gevolg van de recente ontwikkelingen.

evander Holyfield nettowaarde

Zorgen voor Tadzjikistan

Rahmonov zal vrezen voor drie grote gevolgen van de Taliban-heerschappij in Afghanistan. Ten eerste zal hij rekening moeten houden met de gevoelens van Afghaans-Tadzjieken, sommigen die zijn verwelkomd in de gelederen van de Taliban, maar van wie de meerderheid de groep hartstochtelijk afwijst. Ten tweede zal Dushanbe op de hoogte zijn van de toename van extremisme veroorzaakt door de dominantie van de Taliban, en de impact die dit zal hebben op radicale facties in Tadzjikistan die ernaar streven een eigen emiraat te stichten. Ten derde zal Tadzjikistan manieren moeten vinden om de poreuze grens met Afghanistan te bewaken om te voorkomen dat illegale drugs en vluchtelingen het land binnenstromen.

Afghaans-Tadzjieken vormen de tweede grootste etnische groep in het land, de tweede alleen voor de Pashtuns. Ze domineren het noorden van Afghanistan Panjshir vallei, de thuisbasis van de legendarische Mujahedeen-commandant en verzetsleider, Ahmed Shah Massoud. Kleinere concentraties Tadzjieken wonen in de provincie Herat, aan de westelijke grens met Iran.

Tadzjieken vormen ook een groot percentage van de bevolking van Kabul, waar ze politiek belangrijk en economisch succesvol zijn geweest. Tadzjieken zouden sterke banden onderhouden met hun families en etnische verwanten, waardoor het lot en de behandeling van Afghaans-Tadzjieken extreem belangrijk zijn voor hun buren in het noorden. Aangezien zij als groep grotendeels tegen de Taliban zijn, zal Rahmonov een dunne lijn moeten handhaven tussen het bewaren van de vrede en het doen gelden van zijn bezwaar tegen de groep.

Om het probleem nog groter te maken, zullen de Centraal-Aziatische landen ook beducht zijn voor de verspreiding van Taliban-ideologie . Tadzjikistan is bijvoorbeeld een seculiere staat en zal waarschijnlijk bang zijn voor de morele boost die de Taliban zouden kunnen geven aan radicale islamisten in Centraal-Azië. De minister van Binnenlandse Zaken van Tadzjikistan, Ramazon Rahimzode, beweerde onlangs dat er 10.000-15.000 militanten over de Afghaans-Tadzjiekse grens zijn, van wie velen grensoverschrijdende verbindingen hebben. Daarnaast gaan aanzienlijke hoeveelheden illegale opium via Tadzjikistan vanuit Afghanistan naar Europa. Het land kent al een aanzienlijk hoog percentage drugsgebruik en zal de Taliban, die het grootste deel van hun geld uit opium halen, beschouwen als een verergering van dat probleem.

Geconfronteerd met deze grensproblemen heeft Tadzjikistan zijn partners in de Collective Security Treaty Organization (CSTO) om hulp gevraagd. De CSTO, een door Rusland geleid veiligheidsblok, eist van haar lidstaten, waartoe ook verschillende andere Centraal-Aziatische landen behoren, om de Tadzjieks-Afghaanse grens te helpen versterken volgens een door de groep goedgekeurde resolutie uit 2013. Rusland van zijn kant heeft ingestemd met het verstrekken van $ 1,1 miljoen voor de bouw van een nieuwe buitenpost aan de Tadzjieks-Afghaanse grens en heeft gezegd dat het bereid is zijn ongeveer 6000 troepen in Tadzjikistan te activeren indien nodig. Onlangs heeft Dushanbe deelgenomen aan gezamenlijke militaire oefeningen met andere Centraal-Aziatische landen in een poging om de gevechtsgereedheid van zijn strijdkrachten te controleren en heeft hij 20.000 troepen verplaatst om de strijdkrachten van het land aan de grens met Afghanistan te versterken.

Tot slot zal Tadzjikistan een toestroom van vluchtelingen uit Afghanistan verwachten. Tijdens de burgeroorlogen in beide landen staken grote aantallen mensen de grens tussen de twee naties over. Evenzo zijn er met de meest recente opmars van de Taliban berichten naar voren gekomen dat duizenden mensen angstig proberen het land te verlaten.

In tegenstelling tot Oezbekistan, dat alle Afghaanse burgers die probeerden binnen te komen gevangen nam en terugstuurde, heeft Dushanbe hen toegestaan ​​te blijven. Tadzjikistan zei bereid te zijn tot 100.000 vluchtelingen uit Afghanistan op te vangen en is al begonnen met het treffen van voorzieningen voor hun komst. Als de Taliban-heerschappij echter nog zoiets is als aan het eind van de jaren negentig, mag Rahmonov verwachten dat dit aantal aanzienlijk zal toenemen.

Nieuwsbrief| Klik om de beste uitleg van de dag in je inbox te krijgen

Deel Het Met Je Vrienden: