Farm Bills 2020: werkelijke tekst versus perceptie

Wetsvoorstel voor handel en handel (promotie en facilitering) van boeren: de regering heeft geprobeerd het wetsvoorstel voor boeren te projecteren als het creëren van een ecosysteem waarin boeren de keuzevrijheid hebben om aan iedereen, waar dan ook in het land, te verkopen.

Boeren lopen door een rijstveld als ze terugkeren na een dag werken in Prayagraj (AP)

In veel gevallen is het niet de wet, maar wat het lijkt over te brengen en de context waarin het is gekaderd, dat relevant is. Dit is zeker het geval met de Farmers' Produce Trade and Commerce (Promotion and Facilitation) Bill die wet zal worden met zijn goedkeuring in beide Huizen van het Parlement .

Deze wet stelt nergens dat het huidige systeem van op de minimum steunprijs (MSP) gebaseerde inkoop van voedselgranen (voornamelijk tarwe en padie) door overheidsinstanties zou eindigen. Een vliegtuig lezing van het wetsvoorstel suggereert dat dergelijke aankopen in door de staat gereguleerde mandi's van de APMC (landbouwproductenmarkt) zullen doorgaan zoals voorheen. De APMC's zouden ook niet stoppen met functioneren; niets belet boeren om hun producten te verkopen of handelaren en verwerkers om deze mandi's in te kopen.

Het enige wat de wet doet, is boeren een alternatief platform bieden om te verkopen. Dit kan een fabrieksgebouw/verwerkingsbedrijf zijn, een productverzamelcentrum, een koelcel, een magazijn, een silo of zelfs de boerderijpoort. Voor transacties in dergelijke handelsgebieden wordt geen APMC-marktvergoeding of -heffing in rekening gebracht. Deze heffingen zijn alleen van toepassing op transacties die plaatsvinden binnen de grenzen van de gereglementeerde marktwerven of mandi's die zijn opgericht krachtens de respectieve APMC-wetten van de staat.

Perceptie van boeren

Toch is dat niet hoe boeren – vooral in Punjab en Haryana en waarschijnlijk ook MP en Chhattisgarh – de nieuwe wet zien. De regering heeft geprobeerd de wetgeving te projecteren als het creëren van een ecosysteem waarin boeren de vrijheid hebben om aan iedereen, waar dan ook in het land, te verkopen. Noch boeren, noch handelaren, verwerkers, detailhandelaren en exporteurs zullen voortaan gedwongen worden om te verkopen of te kopen in de fysieke gebouwen van APMC mandis.

Maar de boeren, althans uit de genoemde staten, lijken het minst geïnteresseerd in de beloofde vrijheid. Voor hen is de bedreiging van het bestaande systeem, dat met al zijn beperkingen redelijk heeft gewerkt, van belang.

hoeveel is Jeffrey Donovan waard

Alleen al in 2019-20 kochten overheidsinstanties 201,14 lakh ton (lt) tarwe en 226,56 lt padie uit Punjab en Haryana. Dat zou, bij hun respectieve MSP's van Rs 1.925 en Rs 1.835 per kwintaal, Rs 80.293.21 crore waard zijn geweest. En al deze aankopen werden gedaan in de mandi's.

Mis het niet uit Explained | Betekenis van de boerderij Bills

Boeren protesteren in Patiala (Express foto door Harmeet Sodhi)

Het huidige ecosysteem profiteert niet alleen van boeren. Overheidsinstanties kopen in via arhatiyas of commissionairs. Het graan dat naar de mandi's wordt gebracht, wordt gelost en schoongemaakt op de perrons voor hun winkels, voordat het wordt geveild, gewogen, verpakt en op spoorharken of vrachtwagens wordt geladen. Voor al deze diensten rekenen ze een dami- of commissievergoeding van 2,5% bovenop de MSP. De arhatiya's verdienen ook geld door boeren te financieren, die op hun beurt hun producten via hen verkopen.

Voor boeren, arhatiya's (veel van hen grotere boeren) en arbeiders in de mandi's zijn de voordelen van vrijheid theoretisch. De verliezen doordat APMC's onrendabel zijn geworden - wat kan gebeuren als de handel naar buiten gaat en de overheid geleidelijk stopt met kopen - zijn praktisch en reëel. Wat als de naburige mandi niet genoeg marktvergoeding verdient en verandert in een BSNL ten opzichte van een Jio of Airtel?

Voor corporates is het eerste jaar chatti (verliesgevend), het tweede jaar is khatti (break-even) en het derde jaar is hatti (winstgevend). Als ze rechtstreeks mogen kopen, zullen ze er eerst voor zorgen dat de mandi's sluiten zonder dat de overheid het doet, zei Pritam Singh Hanjra, een boer uit het dorp Urlana Khurd in Panipat.

Express uitgelegdis nu aanTelegram. Klik hier om lid te worden van ons kanaal (@ieexplained) en blijf op de hoogte van het laatste nieuws

wat is het nettovermogen van k michelle

Wat nu

deitrick haddon nettowaarde 2014

Maar de vragen die moeten worden gesteld, zijn: zal de ontmanteling van het APMC-monopolie er daadwerkelijk toe leiden dat ze overbodig worden? Ten tweede, zouden ze ertoe leiden dat agrarische bedrijven een directe verbinding met boeren tot stand brengen en marktbemiddelaars elimineren?

Voor boeren in Punjab en Haryana is het echter een strijd om zowel APMC's als overheidsopdrachten te behouden. En dat is het waard om zelfs je vrijheid te ruilen.

Een aanwijzing voor het antwoord op de eerste vraag ligt in Bihar. De staat heeft de APMC-wet in 2006 ingetrokken, maar de Gulab Bagh mandi in het district Purnea verwerkt jaarlijks naar schatting 5-6 liter maïs. Dat maakt het bijna net zo groot als de bekendere Khanna of Rajpura APMC van Punjab. Zelfs vandaag de dag wordt het grootste deel van Bihars maïsproductie van 30-40 liter gekocht via handelaren/aggregators die zaken doen voor multinationale grondstoffenbedrijven en veevoederfabrieken.

Er zijn nog meer APMC's voor specifieke grondstoffen - Unjha in Gujarat voor jeera, Guntur Mirchi Yard in Andhra voor chili, Lasalgaon en Narayangaon voor uien en tomaten in Maharashtra - die in de nabije toekomst waarschijnlijk geen existentiële bedreiging zullen vormen. De simpele reden is dat ze zowel door boeren als kopers worden bezocht. Voor hen is het creëren van een parallelle marketinginfrastructuur voor producten niet eenvoudig.

Wat de tweede vraag betreft, melk is een product dat niet in mandi's wordt verhandeld en niet onder de APMC-wetten valt. Toch kopen de meeste georganiseerde particuliere melkveebedrijven het via bulkverkopers in plaats van rechtstreeks van boeren. Aggregators en tussenpersonen zullen in het landbouwmarketinglandschap blijven, zelfs als APMC's ophouden te bestaan. Zelfs grote bedrijven zullen er de voorkeur aan geven via hen in te kopen en niet rechtstreeks zaken te doen met boeren.

Mis het niet uit Explained | Hoe lonend is de landbouw op dit moment? Welke gegevens laten zien

Voor boeren in Punjab en Haryana is het echter een strijd om zowel APMC's als overheidsopdrachten te behouden. En dat is het waard om zelfs je vrijheid te ruilen.

Deel Het Met Je Vrienden: