Uitgelegd: de drie Farm Bills 2020 begrijpen

Twee van de drie omstreden boerderijwetten zijn aangenomen. Wat willen ze op papier bereiken en wat zijn de angsten van degenen die protesteren? Een blik op verschillende perspectieven, en waar dit toe kan leiden

Dr. Chabbewal en Mann beschreef de landbouwwet die door het Centrum was aangenomen als anti-boeren, en zeiden dat de premier deze wetten haastig had aangenomen om de industrie ten goede te komen. (Bestand/Representatief)

Op zondag, Rajya Sabha geslaagd twee van de drie landbouwhervormingen Bills die de afgelopen weken wijdverbreide protesten hebben meegemaakt, met name in Haryana en Punjab, waar de regerende BJP zijn bondgenoot Shiromani Akali Dal . Premier Narendra Modi heeft herhaald dat boeren zullen profiteren van de veranderingen, die voor het eerst werden genoemd als onderdeel van het Atmanirbhar Bharat Abhiyan-pakket. De rekeningen vervingen drie eerder uitgevaardigde verordeningen.

Wat doen de Farm Bills?

Het eerste dat u moet doen, is de namen van deze verordeningen vereenvoudigen, zoals landbouweconoom Sudha Narayanan (van de IGIDR) heeft gedaan.

Denk dus aan The Farmers Produce Trade and Commerce (Promotion and Facilitation) Ordinance, 2020 als de APMC Bypass-verordening. Behandel de verordening inzake essentiële goederen (amendement) 2020 als de verordening inzake de vrijheid van voedselopslag door landbouwbedrijven, en de overeenkomst inzake prijsgarantie en landbouwdiensten voor landbouwers 2020 als de verordening inzake contractlandbouw.

Op papier is de eerste poging om boeren toe te staan ​​hun producten te verkopen op andere plaatsen dan de door APMC gereguleerde mandi's. Het is van cruciaal belang op te merken dat het niet de bedoeling is om APMC's te sluiten, maar om de keuzes van een boer uit te breiden. Dus als een boer gelooft dat een betere deal mogelijk is met een andere particuliere koper, dan kan hij die optie nemen in plaats van te verkopen in de APMC mandi.

Het tweede wetsvoorstel stelt voor om economische agenten toe te staan ​​om voedselartikelen vrijelijk in voorraad te houden zonder de angst te worden vervolgd voor hamsteren.

Het derde wetsvoorstel biedt boeren een kader om contractlandbouw aan te gaan - dat wil zeggen het ondertekenen van een schriftelijk contract met een bedrijf om te produceren wat het bedrijf wil in ruil voor een gezonde vergoeding.

Het idee van alle drie de wetsvoorstellen is om de boerenmarkten te liberaliseren in de hoop dat dit het systeem efficiënter zal maken en betere prijsrealisaties mogelijk zal maken voor alle betrokkenen, vooral de boeren. De belangrijkste zorg is vermoedelijk om van de Indiase landbouw een winstgevendere onderneming te maken dan nu het geval is.

Uitgelegd: hoe lonend is de landbouw in India? Dit is wat de gegevens laten zien

Hoe zijn ze ontvangen?

Er zijn twee diametraal tegenovergestelde manieren om naar deze veranderingen te kijken.

Een daarvan is te geloven dat het plan op papier perfect zal worden geoperationaliseerd in het echte leven. Dit zou betekenen dat boeren uit de klauwen van het monopolie van APMC mandis zullen komen en het huurzoekende gedrag van de traditionele tussenpersonen (arhatiyas genaamd) zullen omzeilen. Een boer zou kunnen kiezen aan wie hij wil verkopen en tegen welke prijs, nadat hij een weloverwogen beslissing heeft genomen. En dat, het meest cruciale, wanneer hij dit vaker wel dan niet doet, hij uiteindelijk meer zal verdienen dan wat hij in het verleden gewoonlijk deed toen hij zijn producten verkocht via de uitbuitende arhatiya's in de APMC mandi's.

Uitgelegd | Wetsvoorstel boerenhandel: werkelijke tekst versus perceptie

Boeren protesteren woensdag in Patiala. Express-foto door Harmeet Sodhi.

Het tegenovergestelde standpunt van de demonstranten is dat deze stap naar meer vrije markten een truc van de regering is om te ontsnappen aan haar traditionele rol van garant voor minimumondersteuningsprijzen (MSP's). Zeker, MSP's werken in de formeel gereguleerde APMC mandi's, en niet in privédeals.

Boeren, vooral in Punjab en Haryana, waar MSP's een grotere rol spelen, staan ​​wantrouwend tegenover wat de markten zullen bieden en hoe de grote bedrijven hen zullen behandelen. Boeren kunnen de machtigste regeringen beïnvloeden via het verkiezingsproces, maar tegenover grote bedrijven worden ze ontmaskerd als kleine spelers die niet in staat zijn om effectief te onderhandelen.

Welke visie is juist?

jason statham netto waard 2017

Er zijn geen gemakkelijke antwoorden, behalve dat, hoewel beide een aantal geldige punten hebben, geen van beide opvattingen volledig correct is.
De nieuwe wetten sluiten bijvoorbeeld APMC mandi's niet af, noch impliceren ze dat MSP's niet functioneel zullen zijn. Bovendien is het waar dat – in verschillende sectoren van de economie – de liberalisering de taart groter heeft gemaakt en het welzijn over de hele linie heeft verbeterd.

Waarom zou een boer niet meer keuze moeten hebben? Als de onderhandse deal niet duidelijk beter is, kan een boer gewoon doorgaan zoals voorheen. Als de bedrijfslandbouw erin slaagt het APMC-mandi-systeem te verzwakken, zou dat alleen zijn omdat hordes boeren voor bedrijfslandbouw kozen of buiten de bestaande mandi's verkopen. Zou het kunnen dat de arhatiya's en de bestaande elites degenen zijn die worden bedreigd door deze hervorming?

Bovendien is er een onterechte fascinatie voor MSP's in India. Uit de laatste Landbouwtelling (2015-16) bleek dat 86% van alle grondbezit klein en marginaal was (minder dan 2 hectare); zie grafiek. Dit zijn zulke kleine percelen dat de meeste boeren die ervan afhankelijk zijn netto-kopers van voedsel zijn. Als MSP's worden grootgebracht, hebben ze de neiging om de boeren het meest pijn te doen.

Express uitgelegdis nu aanTelegram. Klik hier om lid te worden van ons kanaal (@ieexplained) en blijf op de hoogte van het laatste nieuws

Grafiek over de grootte van grondposities

Dit ondanks de gegevens die laten zien dat er al meer en meer landbouwproducten worden verkocht aan particuliere spelers - in plaats van aan de overheid via MSP's.

Aan de andere kant kan men begrijpen waarom boeren zo sceptisch zijn over markten. Een goed voorbeeld is wat er gebeurde toen de overheid een verbod op uienexport oplegde. Daarbij stelde de overheid het belang van de consumenten boven het belang van de boeren (de producenten).

Dit is niet de eerste keer. Er zijn talloze voorbeelden uit het verleden waarin het besluit van de regering om de consumenten te beschermen tegen hogere prijzen ertoe heeft geleid dat boeren zijn beroofd van de hogere prijzen die een vrije markt hen had kunnen bieden. In feite is de MSP, zo kan worden betoogd, de belichaming van dit wantrouwen.

Een ander onderliggend structureel probleem is het gebrek aan informatie bij boeren, wat hen belemmert om de beste beslissing voor zichzelf te nemen. Hoe komt een gemiddelde boer bijvoorbeeld tot de juiste prijs voor zijn of haar producten?

Evenzo, bij gebrek aan adequate infrastructuur om hun producten op te slaan, hebben boeren misschien niet het vermogen om effectief te onderhandelen, zelfs als ze de juiste prijs kennen.

Lees ook | Uitgelegde Ideeën: Waarom Shiromani Akali Dal afscheid nam van BJP vanwege boerderijrekeningen

Het protest in Sirsa op vrijdag. (Express Foto)

Waar gaat dit allemaal naar toe?

Wat uiteindelijk de resultaten van deze laatste reeks hervormingen zal bepalen, is de uitvoering ervan.

Als boeren zich beroofd en uitgebuit voelen wanneer ze vollediger aan de markt deelnemen, zullen ze de politieke meesters de schuld geven. Maar als ze succes proeven via een beter rendement op een duurzame basis - hogere winsten waardoor ze zich een betere levensstandaard kunnen veroorloven - dan zullen een aantal al lang bestaande twijfels en twijfels over markten en deze hervormingen wegsmelten.

Deel Het Met Je Vrienden: