Essentiële items opnieuw definiëren: waarom het nodig was en op wie het van invloed is

Een wijziging van de Essential Commodities Act, 1955 dereguleert belangrijke voedingsmiddelen, behalve onder buitengewone omstandigheden. Waarom werd de behoefte gevoeld, en waarom hebben boeren en de oppositie er hun bezorgdheid over geuit?

Op de Sealdah Koley-markt in Kolkata. (Expressfoto: Shashi Ghosh)

Op dinsdag heeft Rajya Sabha de Essential Commodities (Amendment) Bill, 2020 aangenomen, die gericht is op het dereguleren van grondstoffen zoals granen, peulvruchten, oliezaden, eetbare oliën, ui en aardappelen. Het wetsvoorstel was vorige week in Lok Sabha ingediend en aangenomen. Het vervangt een verordening die de regering op 5 juni had uitgevaardigd, samen met: twee andere verordeningen over de landbouwsector . Net als bij de twee andere verordeningen (ook aangenomen als wetsvoorstellen) waar protesten van boeren in Punjab en Haryana op stuitten, waren er ook zorgen over de bepalingen van dit wetsvoorstel.

Waar gaat het wetsvoorstel over?

Het is een wetsontwerp van vier pagina's dat de Essential Commodities Act van 1955 wijzigt door een nieuwe subsectie (1A) in sectie 3 in te voeren.

Na de wijziging kan de levering van bepaalde levensmiddelen — waaronder granen, peulvruchten, oliezaden, eetbare oliën, aardappelen — alleen worden gereguleerd onder buitengewone omstandigheden, waaronder een buitengewone prijsstijging, oorlog, hongersnood en natuurrampen van ernstige aard. In feite haalt de wijziging deze items uit de reikwijdte van artikel 3, lid 1, dat de centrale overheid bevoegdheden geeft om de productie, levering, distributie, enz. van essentiële goederen te controleren.

Eerder werden deze goederen niet genoemd in artikel 3, lid 1, en werden de redenen voor het inroepen van het artikel niet gespecificeerd. De wijzigingen stellen dat een dergelijk bevel tot regulering van de voorraadlimiet niet van toepassing is op een verwerker of deelnemer aan de waardeketen van landbouwproducten, indien de voorraadlimiet van een dergelijke persoon het algemene plafond van de geïnstalleerde verwerkingscapaciteit of de vraag naar export in geval van een exporteur...

Hoe wordt een ‘essentieel goed’ gedefinieerd?

Er is geen specifieke definitie van essentiële goederen in de Essential Commodities Act, 1955. Sectie 2(A) stelt dat een essentiële goederen een in de lijst van de wet gespecificeerde goederen betekent.

De wet geeft bevoegdheden aan de centrale overheid om een ​​artikel toe te voegen aan of te verwijderen uit de bijlage. Het Centrum kan, als het van mening is dat dit in het algemeen belang nodig is, een item als essentieel melden, in overleg met de deelstaatregeringen.

Volgens het ministerie van Consumentenzaken, Voedsel en Publieke Distributie, dat de wet uitvoert, bevat de lijst momenteel zeven goederen: drugs; meststoffen, anorganisch, organisch of gemengd; voedingsmiddelen, waaronder eetbare oliën; strenggaren volledig gemaakt van katoen; aardolie en aardolieproducten; ruwe jute en jute textiel; zaden van voedselgewassen en zaden van fruit en groenten, zaden van veevoeder, jutezaad, katoenzaad.

Door een goed als essentieel te verklaren, kan de overheid de productie, levering en distributie van dat goed controleren en een voorraadlimiet opleggen.

Express uitgelegdis nu aanTelegram. Klik hier om lid te worden van ons kanaal (@ieexplained) en blijf op de hoogte van het laatste nieuws

hoe groot is chris farley

De verhuizing zal naar verwachting particuliere investeringen aantrekken in de waardeketen van grondstoffen die van de lijst van essentiële zaken zijn verwijderd, zoals uien. (Expressfoto: Shashi Ghosh)

Onder welke omstandigheden kan de overheid voorraadlimieten opleggen?

Hoewel de wet van 1955 geen duidelijk kader bood om voorraadlimieten op te leggen, voorziet de gewijzigde wet in een prijstrigger. Er staat dat agrarische levensmiddelen alleen kunnen worden gereguleerd onder buitengewone omstandigheden zoals oorlog, hongersnood, buitengewone prijsstijgingen en natuurrampen.

Elke actie om voorraadlimieten op te leggen, zal echter gebaseerd zijn op de prijstrigger.

Dus, in het geval van tuinbouwproducten, zal een stijging van 100% van de kleinhandelsprijs van een product in de onmiddellijk voorafgaande 12 maanden of over de gemiddelde kleinhandelsprijs van de laatste vijf jaar, welke van beide lager is, de aanleiding zijn om de voorraadlimiet in te roepen. .

Voor niet-bederfelijke landbouwproducten zal de prijstrigger een stijging van 50% zijn van de kleinhandelsprijs van het goed in de onmiddellijk voorafgaande 12 maanden of over de gemiddelde kleinhandelsprijs van de laatste vijf jaar, welke van beide het laagst is.

Er zullen echter vrijstellingen van voorraadbeperkingen worden verleend aan verwerkers en deelnemers aan de waardeketen van landbouwproducten, en orders met betrekking tot het openbare distributiesysteem.

Prijstriggers zullen ook de eerdere onzekerheden die gepaard gaan met het opleggen van orders onder voorraadlimieten minimaliseren. Dit zal nu transparanter zijn en helpen bij een beter bestuur, zei een bron bij het ministerie van Consumentenzaken.

De afgelopen 10 jaar zijn er perioden geweest van langdurige toepassing van de EG-wet. Eenmaal opgelegd, waren ze voor lange periodes: peulvruchten van 2006 tot 2017, rijst van 2008 tot 2014, eetbare oliezaden van 2008 tot 2018. Wijzigingen van de EG-wet proberen deze onzekerheid weg te nemen door criteria te definiëren voor het proces van het opleggen van voorraadlimieten en het maken van het transparanter en verantwoordelijker, aldus de bron.

Ook in Uitleg | Hoe lonend is de landbouw op dit moment en hoe zwaar is de sector gereguleerd?

Waarom werd hier behoefte aan gevoeld?

De wet van 1955 werd aangenomen in een tijd dat het land te kampen had met voedselschaarste als gevolg van een aanhoudend lage productie van voedselgranen. Het land was afhankelijk van invoer en hulp (zoals de invoer van tarwe uit de VS onder PL-480) om de bevolking te voeden. Om hamsteren en zwarte marketing van voedingsmiddelen te voorkomen, werd in 1955 de Essential Commodities Act aangenomen.

Maar nu is de situatie veranderd. Uit een door het Ministerie van Consumentenzaken, Voedselvoorziening en Publieke Distributie opgestelde nota blijkt dat de productie van tarwe 10 keer is toegenomen (van minder dan 10 miljoen ton in 1955-56 tot meer dan 100 miljoen ton in 2018-19), terwijl de productie van tarwe rijst is meer dan vier keer zo groot geworden (van ongeveer 25 miljoen ton tot 110 miljoen ton in dezelfde periode). De productie van peulvruchten is 2,5 keer zo groot geworden, van 10 miljoen ton naar 25 miljoen ton.

jerri manthey joe rogan

India is nu zelfs een exporteur van verschillende landbouwproducten geworden.

Het Wetsvoorstel Essentiële Grondstoffen 2020 is gericht op het dereguleren van grondstoffen als ui en aardappelen. (Expressfoto: Shashi Ghosh)

Wat zijn de gevolgen van de wijzigingen?

De belangrijkste veranderingen zijn bedoeld om de landbouwmarkten te bevrijden van de beperkingen die worden opgelegd door vergunningen en mandi's die oorspronkelijk waren ontworpen voor een tijdperk van schaarste. De verhuizing zal naar verwachting particuliere investeringen aantrekken in de waardeketen van grondstoffen die van de lijst van essentiële producten zijn verwijderd, zoals granen, peulvruchten, oliezaden, eetbare oliën, uien en aardappelen.

Terwijl het doel van de wet oorspronkelijk was om de belangen van consumenten te beschermen door illegale handelspraktijken zoals hamsteren tegen te gaan, is het nu een hindernis geworden voor investeringen in de landbouwsector in het algemeen en in activiteiten na de oogst in het bijzonder. De particuliere sector had tot dusver geaarzeld om te investeren in koelketens en opslagfaciliteiten voor bederfelijke goederen, aangezien de meeste van deze goederen onder de EG-wet vielen en plotselinge voorraadbeperkingen konden aantrekken. Met het amendement wordt getracht aan deze zorgen tegemoet te komen.

Waarom wordt er tegengewerkt?

Dit was een van de drie verordeningen/wetten die tot protesten van boeren in delen van het land hebben geleid. De oppositie zegt dat het amendement boeren en consumenten zal schaden en alleen verzamelaars ten goede zal komen. Ze zeggen dat de prijstriggers die in het wetsvoorstel worden voorzien onrealistisch zijn - zo hoog dat ze bijna nooit zullen worden ingeroepen.

Dit artikel verscheen voor het eerst in de gedrukte editie op 24 september 2020 onder de titel ‘Redefining essential items’.

Deel Het Met Je Vrienden: