Wat een Harappan-graf zegt over het huwelijk

Van de 62 graven die in Rakhigarhi zijn ontdekt, had alleen deze meer dan één skelet - en van individuen van het andere geslacht samen.

Goed bewaarde skeletresten werden gevonden in rugligging met armen en benen uitgestrekt in de put waar een van de graven werd opgegraven in Rakhigarhi in Haryana. (Express foto: Vasant Shinde)

Op een recent opgegraven archeologische vindplaats in het dorp Rakhigarhi in Haryana zijn bijna complete skeletresten gevonden van een jonge man en vrouw, vermoedelijk een koppel. zijn ontstaan ​​in India.

jenette elise goldstein

de opgraving

Een team van Indiase en Zuid-Koreaanse onderzoekers, geleid door Vasant Shinde van Deccan College, Pune, voerde tussen 2013 en 2016 opgravingen uit in Rakhigarhi, een van de meest prominente vindplaatsen van de Harappan-beschaving. regelmatig zijn er vondsten gedaan.

De skeletresten van het paar werden ontdekt op een plek waar negen graven werden opgegraven in één greppel. Behalve de voetbeenderen zijn de twee skeletten bijna geheel intact teruggevonden. Van de 62 graven die in Rakhigarhi zijn ontdekt, had alleen deze meer dan één skelet - en van individuen van het andere geslacht samen.

De onderzoekers geloven dat het paar bijna tegelijkertijd werd begraven, misschien zelfs samen, na hun dood die ongeveer 4.700 jaar geleden had kunnen plaatsvinden. Ze denken dat het mannetje rond de 38 jaar oud was op het moment van zijn dood, terwijl het vrouwtje rond de 25 was.

Het huwelijk'

De meeste archeologische vondsten laten zien dat individuen in de tijd van Harappan apart werden begraven. Gezamenlijke graven zijn zeer zeldzaam geweest en er zijn bijna geen enkele gevonden met een paar. De enige gezamenlijke begrafenis van een eerder ontdekt echtpaar is van Lothal in Gujarat. Maar daar werden de skeletresten van het mannetje en het vrouwtje gevonden die over elkaar werden geplaatst, wat aangeeft dat ze misschien op dezelfde plaats begraven zijn, maar op verschillende tijdstippen. Bovendien bleken de vrouwelijke skeletresten laesies of verwondingen te hebben, waardoor archeologen concludeerden dat haar dood het gevolg zou kunnen zijn van een sociale praktijk zoals Sati.

In het onderhavige geval werden de skeletresten echter gevonden in rugligging met gestrekte armen en benen. Het hoofd van het mannetje werd gevonden in de richting van dat van het vrouwtje, wat mogelijk wijst op een intieme relatie, vertelde Shinde deze website .

nettowaarde van Tamron Hall

Overblijfselen van potten en sieraden met stenen kralen die in de buurt van de begraafplaats van het paar zijn gevonden, wijzen op de mogelijkheid van een ceremoniële begrafenis met rituelen. Deze overblijfselen suggereren ook dat ze behoorden tot een gezin uit de middenklasse.

Er zijn geen laesies gevonden op de botten van het paar, waardoor onderzoekers de mogelijkheid uitsluiten dat ze zijn vermoord. Het is mogelijk dat een of andere hartkwaal tot de dood heeft geleid, denken de onderzoekers.

Shinde zei dat het algemeen bekend is dat de Harappan-bevolking zich strikt aan alleen juridische relaties houdt, en het feit dat het paar samen in dezelfde put werd begraven, zou een indicatie kunnen zijn van maatschappelijke acceptatie van hun relatie. De onderzoekers, zei hij, waren geneigd te geloven dat ze getrouwd hadden kunnen zijn - wat op zijn beurt de mogelijkheid zou suggereren dat de instelling van het huwelijk zijn oorsprong vond in de Harappan-beschaving.

lena headey nettowaarde 2017

Archeologen aan het werk op de plaats van de necropolis in Rakhigarhi. Ze droegen beschermende kleding om het risico op besmetting te minimaliseren. (Afbeelding uit de paper/File van de onderzoekers)

andere graven

Grofweg zijn er drie soorten graven ontdekt op Harappan-sites. In het meest voorkomende type, bekend als het primaire graf, hebben archeologen resten van het hele lichaam gevonden van de persoon die in een put is geplaatst. Secundaire putten waren die met gedeeltelijke overblijfselen van een paar botten die in de put waren geplaatst. In het derde type graf ontbraken skeletresten volledig in de grafkuil. In plaats daarvan waren er enkele accessoires, vermoedelijk de bezittingen van de overledene. Misschien kon het lichaam nooit worden teruggevonden, mogelijk in gevallen van sterfgevallen veroorzaakt door wilde dieren of tijdens oorlogen.

Tot dusver waren op de plaatsen in Harappan de meeste graven die van mannen. Slechts 20% van de graven zijn van vrouwen, terwijl minder dan 1% van kinderen is. Uit opgravingen van begraafplaatsen is tot dusver gebleken dat graven van vrouwen zich in het midden van de begraafplaats bevonden en omringd waren met armbanden, sieraden en andere ornamenten. Dit, zo suggereren experts, zou kunnen betekenen dat de Harappan-samenleving een hogere status aan vrouwen gaf.

Deel Het Met Je Vrienden: