Wat is de kern van vooroordelen, of ze nu gebaseerd zijn op kaste, religie of ras?

Kaste: de leugens die ons verdelen door Isabel Wilkerson legt de historische verdeeldheid bloot die ons nog steeds treft, maar hapert bij het uitleggen van kaste in India

Nieuwe visie: Kanshi Ram's penmodel van kastehiërarchie en zijn belofte om de samenleving horizontaal te maken, blijft diepgaand en impactvol.

Edmund Burke beschreef India in zijn inleidende opmerkingen over de afzetting van Warren Hastings op 15 februari 1788 en zei: In dat land zijn de wetten van religie, de wetten van het land en de wetten van de eer allemaal verenigd en geconsolideerd in één en bind een man voor eeuwig aan de regels van wat zijn kaste wordt genoemd. Deze beschrijving van het Indiase kastenstelsel is misschien wel de beste samenvatting van een zeer complex sociaal fenomeen voor een westers publiek.

Kan kaste worden vereenvoudigd? Misschien zijn de stapels pagina's van oude geschriften tot modern sociaal onderzoek er niet in geslaagd een passende beschrijving van kaste te geven. Maar ik was gebiologeerd door de uitleg van kaste door de oprichter van de Bahujan Samaj-partij, Kanshi Ram. In zijn onnavolgbare stijl hield hij zijn pen vast en legde hij uit aan iedereen die wilde luisteren - van Atal Bihari Vajpayee en LK Advani tot VP Singh en linkse getrouwen, afhankelijk van de situatie - dat de Indiase samenleving verticaal was georganiseerd en dat het zijn taak was om het om te draaien. horizontaal. Dan zou hij zijn pen omdraaien. Er komt een dag dat we je zullen reserveren, zou hij zeggen. Het lijdt geen twijfel dat Kanshi Rams kennis van kaste superieur is aan elke wetenschappelijke verhandeling die is geschreven over de politiek van kaste in India.

Om een ​​cliché te gebruiken: kaste is een raadsel verpakt in een raadsel. Dus een zeer leesbaar commentaar erop door Isabel Wilkerson in haar Caste: The Lies That Divide Us, kwam als een verrassing. Het boek weeft naadloos de contexten van India, Europa en de Verenigde Staten met elkaar. In feite breidt Wilkerson de definitie van kaste uit met racisme en religieuze/etnische kloof. Ze put grotendeels uit de context van de VS en Europa, waar discriminatie op basis van ras en religie leidde tot barbaarsheid van ongekende omvang. Joden hebben historisch gezien niet minder geleden onder vernedering en vervolging dan zwarte mensen in de VS.

Diesel Brothers nettowaarde

Maar Wilkersons begrip van kaste in de Indiase context is hopeloos ontoereikend. Hoewel ze omwille van het verhaal verwijst naar veel anekdotes die haar verhaal interessant maken, is haar vermenging van kaste met raciale of etnische vooroordelen een slimme draai aan een verhaal dat er anders gewoontjes uit zou hebben gezien. Ze schrijft bijvoorbeeld dat toen Martin Luther King Jr India bezocht, een leider van de Scheduled Caste hem voorstelde als een onaantastbare uit de VS. Ze negeert ook de hervormingsbewegingen die het hindoeïsme gedurende millennia heeft opgenomen. Ze lijkt onwetend te zijn over de Bhakti-beweging, geleid door dichter-heiligen als Ravidas en Kabir, die een subversief spiritualisme aanstuurden dat in de 15e-16e eeuw probeerde het hindoeïsme los te koppelen van de orthodoxie en de nadruk legde op individuele vrijheid, waardigheid en gelijkheid voor God. In recentere tijden was de ontevredenheid van BR Ambedkar met de hervormingen binnen het hindoeïsme natuurlijk volkomen gerechtvaardigd, en hij kwam naar voren als een radicale uitdrukking van de bewering van Dalit.

chamillionaire nettowaarde 2018

Wilkerson citeert Ambedkar selectief om te betogen dat rassendiscriminatie in het Westen en kastenvooroordelen in India twee kanten van dezelfde medaille zijn. Het lijdt geen twijfel dat ze allemaal gebaseerd zijn op de notie van sociale hiërarchie. Maar in tegenstelling tot religieuze of rassendiscriminatie, putten kastenvooroordelen hun kracht uit de Schriften voordat ze rigide sociale praktijken werden. Zelfs Ambedkar stelde kastenvooroordelen niet gelijk aan rassendiscriminatie. Er is niets gebruikelijks in de depressieve klassen van Noord- en Zuid-India, net zoals de geregistreerde kasten van Oost-India heel anders zijn dan die in West-India.

Het lijkt dus vergezocht als Wilkerson schrijft over een in de VS opgeleide student uit de Scheduled Caste die in India op dezelfde manier wordt behandeld als Afro-Amerikanen in de VS. Op het eerste gezicht lijken dergelijke gevallen onwaarschijnlijk, aangezien kaste in het Indiase stedelijke milieu geen onderscheidende fysieke kenmerken heeft zoals ras of religie.
Misschien is de drang van Wilkerson vooral gericht op het benadrukken van het menselijk lijden dat dergelijke vooroordelen met zich meebrengen, ongeacht de terminologie. Ze zegt dat kaste en ras niet synoniem zijn en elkaar ook niet uitsluiten. Ze kunnen en zullen in dezelfde cultuur bestaan ​​en dienen om elkaar te versterken. Ras is in de Verenigde Staten de zichtbare vertegenwoordiger van de onzichtbare macht van de kaste. Kaste is de botten, ras is de huid.

De kwelling van dergelijke vooroordelen heeft een gemeenschappelijke kern. Wilkerson herinnert zich de woorden van Albert Einstein toen hij hoorde dat zangeres Marian Anderson vanwege haar kleur geen hotelkamer in Princeton kreeg: als jood kan ik misschien begrijpen en meevoelen hoe zwarte mensen zich het slachtoffer van discriminatie voelen.

dominic smith chapman

Het boek van Wilkerson is zonder twijfel een buitengewone compilatie van verschillende voorbeelden van sociale vooroordelen van de rigide hiërarchische sociale orde van Europa en de VS, waarvan de moderniteit nog niet in het reine is gekomen met het concept van egalitarisme of sociale rechtvaardigheid. Ze legt de basisinstincten bloot die de moderniteit en het liberalisme trotseren.

Het enige probleem met het boek is de titel, die misleidend is in de Indiase context. De complexiteit van de kaste in India is een veel te raadselachtig raadsel om vanuit het perspectief van het ras te worden verklaard. Soms is het meer onderdrukkend dan raciale en religieuze discriminatie en vervormt het de collectieve psyche van de samenleving. Geleerden en beoefenaars van realpolitik in India hebben er op hun eigen manier mee omgegaan. Maar Kanshi Rams penmodel van kastehiërarchie en zijn belofte om de samenleving horizontaal te maken, blijven diepgaand en impactvol. Er komt veel meer bij kijken dan alleen maar om een ​​aantrekkelijk verhaal te maken.

Deel Het Met Je Vrienden: