Een expert legt uit: terugkijken en vooruitkijken bij de Amerikaanse verkiezingen - peilingen, rechtbanken, overgang

Verkiezingsresultaten VS 2020: terwijl het tellen op belangrijke slagvelden langzaam vordert, staat de verkiezing op het scherpst van de snede. Wat gebeurt er als de race uiteindelijk wordt berecht door het Amerikaanse Hooggerechtshof? En hoe zou de overgang kunnen verlopen als Joe Biden uiteindelijk wint?

Op deze bestandsfoto van 3 november 2020 brachten twee vrouwen, die beschermende maskers droegen vanwege de uitbraak van het COVID-19-virus, hun stem uit in een stembureau in Windham, N.H. High School. (AP)

Verkiezingsresultaten VS 2020: Terwijl het tellen langzaam vordert op belangrijke slagvelden, is de verkiezing op het scherpst van de snede. Wat gebeurt er als de race uiteindelijk wordt berecht door het Amerikaanse Hooggerechtshof? En hoe zou de overgang kunnen verlopen als Joe Biden uiteindelijk wint? Een deskundige legt uit:

Opiniepeilingen hadden een duidelijke overwinning voor Biden voorspeld, maar het resultaat blijft in evenwicht. Waarom hebben ze het mis?

Hoewel prognose-enquêtes geavanceerder zijn geworden, gebruikmakend van geavanceerde modelleringstechnieken, lijken ze er niet in geslaagd de resultaten van de Amerikaanse presidentsverkiezingen nauwkeurig te voorspellen, met name wat betreft het aantal zetels in het Electoral College. In het beste geval geven ze een algemeen beeld van de trend, waarvoor niet alleen statistische modellen nodig zijn, maar vaak ook goede politieke instincten en intuïtie. Of het nu Bihar of de Verenigde Staten is, je moet de hawa kunnen voelen door met kiezers te praten - of het nu in de buurtwinkel is of in Chaurasia Pan House. In deze Covid-tijden is dit natuurlijk makkelijker gezegd dan gedaan!

Neem de meest populaire en goed doordachte Amerikaanse opiniepeiler, Nate Silver van FiveThirtyEight. Silver, een statisticus van opleiding, verwierf bekendheid door PECOTA (Player Empirical Comparison and Optimization Test Algorithm) te ontwikkelen om de prestaties van honkbalspelers te vergelijken. Vervolgens deed hij een aantal verbluffend nauwkeurige voorspellingen bij de staats- en nationale verkiezingen voor 2016, waar hij, net als vele anderen, faalde door een overwinning van Hillary Clinton te voorspellen.

Deze keer zei FiveThirtyEight dat het zijn model had verbeterd door middel van een proces in drie stappen: door eerst peilingen te verzamelen, te analyseren en aan te passen; vervolgens peilingen aanvullen met fundamentele gegevens zoals demografische en economische gegevens; en tot slot, rekening houden met onzekerheid, en de verkiezingen duizenden keren simuleren. Maar kijk wat er gebeurde!

Zilver gaf Trump een kans van 10 procent om te winnen. Ze hadden ongeveer dezelfde kans dat het regent in het centrum van Los Angeles, zei hij. En het regent daar. (Downtown LA heeft ongeveer 36 regenachtige dagen per jaar, of ongeveer een 1-op-10 opname van een regenachtige dag.) Maar dat waren duidelijk niet de kansen waarmee we werden geconfronteerd - en hoewel je LA misschien niet kunt vervangen door Cherrapunji lijkt de kans dat Trump wint duidelijk meer dan 10 procent.

Zilver was niet de enige; alle enquêtes die als onafhankelijk en onpartijdig werden beschouwd, gaven de resultaten heel erg verkeerd. De enigen die leken te hebben voorspeld dat Trump het goed zou doen, waren de Rasmussen Reports en Trafalgar Group, die beide een uitgesproken Republikeinse vooringenomenheid hebben.

Ik begon ongeveer 25 jaar geleden peilingen te houden over het buitenlands beleid en kernwapens van India (India and the Bomb: Public Opinion and Nuclear Options, David Cortright en Amitabh Mattoo (eds), University of Notre Dame Press, 1996). En de fundamentele beperkingen van alle onderzoeken blijven hetzelfde.

Ook uitgelegd | Waarom de Amerikaanse verkiezingen van 2020 belangrijk zijn voor India

Hoe paarse staten in het verleden zijn veranderd

Ten eerste is er het mysterie van de onwaarachtige respondent - eufemistisch de verlegen kiezer genoemd. We weten dat dit zelfs in gezinssituaties gebeurt - zoals sommige tieners die nooit toegeven dat ze roken. Sociale normen en de angst om sociale afkeuring uit te lokken, weerhouden mensen er vaak van om zich publiekelijk te identificeren met bepaalde individuen en doelen. Het klassieke voorbeeld uit India is waar maar weinig brahmanen publiekelijk zouden toegeven te geloven in de hiërarchie van het kastenstelsel. Er is een overtuiging dat een aanzienlijk aantal Trump-kiezers, gezien de manicheïsche reacties die de president teweegbrengt, de opiniepeilingen niet wil vertellen dat ze Republikeins zouden stemmen.

De tweede is van het raadsel van de leidende vraag. Neem een ​​voorbeeld uit mijn eigen enquêtes:

Wat betreft kernwapens en India, als u de respondenten in 1995 vroeg: Weet u dat atoomwapens Hiroshima en Nagasaki hebben vernietigd, inclusief grote delen van de burgerbevolking? Zou je nog steeds willen dat India kernwapens verwerft?, antwoordde slechts een derde van de respondenten bevestigend. Maar als u de vraag anders formuleert: weet u dat India wordt bedreigd door nucleair China en nucleair Pakistan? Zou India onder deze omstandigheden geen kernwapens moeten verwerven? – bijna 75 procent zei dat India nucleair zou moeten gaan.

In de Verenigde Staten zijn veel opiniepeilers veel genuanceerder geworden om ervoor te zorgen dat een duidelijke vooringenomenheid niet wordt weerspiegeld in de formulering van de vraag. Maar de meeste opiniepeilers verzamelen nu opiniepeilingen die zijn uitgevoerd door andere bureaus, waarvan de kwaliteit en integriteit twijfelachtig kunnen zijn.

Ten slotte is er natuurlijk de steekproef van de enquête, die kan verschillen van de opkomst. Hoewel dergelijke steekproeffouten meestal worden verholpen, kunnen democraten deelnemen aan opiniepeilingen, maar worden ze mogelijk nog steeds niet sterk genoeg gemobiliseerd door Biden en Kamala Harris stemmen. Deze apathie is vaak gezien (door theoretici van democratie zoals Robert Dahl) als een sterkere indicator van de veerkracht van het democratische systeem, maar het kan incidenteel de gevaarlijke gevolgen voor de democratie zelf aantonen.

jwoww netto waarde

Ook van Explained | Waarom zelfs een Biden-presidentschap het beleid van het Trump-tijdperk niet ongedaan kan maken?

Een hechte verkiezing zou kunnen leiden tot rechtszaken over stem- en telprocedures in slagveldstaten.

Sommigen zeggen dat het resultaat dagen of zelfs weken kan worden uitgesteld. Hoe zal dit de huidige regering beïnvloeden – en de overgang, zou Biden uiteindelijk winnen?

Veel zal natuurlijk afhangen van hoe snel de verkiezingen worden goedgekeurd, of het duidelijk wordt wie de steun heeft van 270 of meer leden van het Kiescollege. Als Trump uiteindelijk als overwinnaar naar voren komt, zou de overgang naar een tweede ambtstermijn formeel naadloos moeten zijn, maar het triomfalisme en de vluchtige persoonlijkheid van de zittende heerser zou enige burgerlijke onrust kunnen veroorzaken.

Als de verkiezing in het geding blijft of als Biden wint, heeft de overgangsperiode gevolgen.

De geleerde Rebecca Lissner schreef in The Atlantic: [Een] brutale weigering van de president om zijn ambt te verlaten, is beslist een nachtmerriescenario. Maar zelfs als president Donald Trump de resultaten op 3 november of kort daarna zou verliezen en accepteren, zou hij niettemin aanzienlijke schade kunnen aanrichten in de periode tussen de verkiezingen en de inauguratie van Joe Biden – in het beste geval de nieuwe regering in gevaar brengend en actief saboteren het, in het slechtste geval.

Mis het niet uit Explained | Hoe en waarom Donald Trump vs Joe Biden de wereld beïnvloedt?

Populaire stemming versus kiescollege

In 1933 verplaatste het 20e amendement op de Amerikaanse grondwet de overgang van de eerdere datum van 4 maart naar 20 januari. De presidentiële overgangswet van 1963 legt een gedetailleerde procedure vast die normaal gesproken een soepele machtsoverdracht zou moeten vergemakkelijken. Maar dit zijn geen normale tijden, en Trump stelt vaak zijn eigen regels vast en speelt daar ook naar. Denk hier eens over na: president Trump blijft de opperbevelhebber van de Amerikaanse strijdkrachten en zal op zijn minst tot 20 januari de controle over Amerikaanse kernwapens behouden. Gedurende deze periode zullen de VS en de rest van de wereld, gezien de omvang en schaal van de Amerikaanse macht, in grote onzekerheid leven - en statelijke en niet-statelijke actoren, ook in de buurt van India, kunnen in de verleiding komen om avontuurlijk te handelen.

Historisch gezien hebben transities natuurlijk vaak geleid tot onderbrekingen in de communicatie, vooral tussen tegenstrijdige Democratische en Republikeinse regimes. Een vaak genoemd voorbeeld is het fiasco van de Varkensbaai uit 1961 – de door de CIA geleide poging om Fidel Castro in Cuba omver te werpen – dat voorkomen had kunnen worden als er betere communicatie was geweest tussen de regeringen van Eisenhower en (inkomende) Kennedy. Nogmaals, er zijn aanwijzingen dat het team van president Jimmy Carter Ronald Reagan niet heeft geïnformeerd over het besluit van Israël om de Osirak-kernreactor in Irak in 1981 aan te vallen.

Een voortreffelijk onderzoek van het Brookings Institution door James Steinburg en Kurt Campbell heeft een reeks voorbeelden opgeleverd van hoe moeilijk overgangen kunnen zijn, waaronder de strijd van Bill Clinton om de inzet in Somalië te beheren en de EP-3-crises die plaatsvonden aan het begin van George W. Bush' eerste term wanneer een Amerikaans vliegtuig mogelijk het Chinese luchtruim is binnengedrongen en in botsing is gekomen met een Chinees gevechtsvliegtuig.

Zelfs zoals veel Amerikanen op zoek zijn naar een New Deal die een nieuw sociaal en economisch meer inclusief hoofdstuk in de Amerikaanse geschiedenis zou kunnen toevoegen – zoals dat waarvan we getuige waren na de Grote Depressie onder leiding van president Franklin D. Roosevelt – een vijandige en onvoorspelbare Trump, als hij verliezen, zou zelfs op korte termijn nog gevaarlijker kunnen zijn voor Amerika en de wereld.

Ook van Explained | Wat kan er gebeuren als de verkiezingsuitslag in de VS wordt betwist?

Wat gebeurt er als het Hooggerechtshof wordt betrokken bij het beslechten van een electoraal geschil over uitgestelde stemmen of stembiljetten, zoals Trump heeft gedreigd?

Bij 57 presidentsverkiezingen was het Hooggerechtshof alleen rechtstreeks betrokken bij de strijd van 2000 tussen George W. Bush en Al Gore. Bush leidde Gore met een kleine marge in Florida toen de stemmen voor het eerst werden geteld. Ten slotte oordeelde het Hooggerechtshof dat het gebruik van verschillende normen voor het tellen van stemmen in Florida in strijd was met de clausule inzake gelijke bescherming van het 14e amendement en dat een hertelling van stemmen niet kon worden voltooid tegen een deadline van 12 december. Express Explained is nu op Telegram

Anders dan dit, is er het eenzame geval van rechters van het Hooggerechtshof die in 1876 samen met congresleden in een commissie zaten om te beslissen over de wedstrijd tussen Rutherford B Hayes en Samuel Tilden.

Met de bevestiging van Amy Coney Barrett heeft het Hooggerechtshof een duidelijke meerderheid van conservatieve rechters. Tot de dood van rechter Ruth Bader Ginsburg waren er vier liberale rechters en vier conservatieve rechters, met opperrechter John Roberts een gematigd conservatieve rechter die het in bepaalde beslissingen eens was met het liberale blok van rechters. Dit is nu veranderd. Hoewel dit niet noodzakelijkerwijs betekent dat de rechtbank partij zal kiezen, kunnen de beweringen van Trump over verkiezingsfraude inderdaad welwillend worden gehoord.

(Onderzoekshulp: Pooja Arora)

Deel Het Met Je Vrienden: