Uitgelegd: hoe blijft het Indiase leger fit in LAC in strenge winters?

De inzet van meer dan 100.000 soldaten van twee grote legers, uitgespreid over 872 km, in een van de zwaarste klimaten ter wereld, is zonder weerga in de militaire geschiedenis. De Indian Express legt uit hoe het Indiase leger fit blijft bij de Line of Actual Control (LAC).

Soldaten van het Indiase leger trekken door de sneeuw. (Twitter/@adgpi)

'Algemene winter'

Dat is de naam die historici gaven aan de tegenstander die zowel Napoleon als Hitler in Rusland versloeg, meer dan een eeuw van elkaar verwijderd. Terwijl de Indiase en Chinese legers bij de Lijn van werkelijke controle (LAC) naar elkaar kijken, soms slechts honderden meters van elkaar verwijderd, nemen ze het op tegen dezelfde formidabele vijand, op een manier die ambitieuze militaire campagnevoerders van vorige eeuwen zich misschien niet hadden kunnen voorstellen. Oost-Ladakh is geen Rusland. Hier worden soldaten ingezet op hoogtes van meer dan 15.000 voet.

Het eerste probleem waarmee een soldaat in Ladakh wordt geconfronteerd, is overleven, daarna komt het vechten met de vijand... De eigenaardige geografie heeft een grote invloed op de gevechten en de uitkomst ervan - dit zijn de openingszinnen van het hoofdstuk 'Vechten in Ladakh' van India's officiële Geschiedenis van het conflict met China, 1962 , dat meer dan drie decennia later werd gepubliceerd.

In deze tijd van het jaar is de maximumtemperatuur in de voorste gebieden van de LAC zo laag als 3 graden Celsius; de minimumtemperatuur kan dalen tussen de -10 en -15 graden Celsius. December en januari zullen -30 tot -40 graden zien en sneeuw. Daarbij komt nog de gevoelstemperatuur, zoals de officiële geschiedenis van 1962 benadrukte: wind begint over het algemeen rond het middaguur en houdt daarna aan, en het gecombineerde effect kan koude verwondingen veroorzaken die vergelijkbaar zijn met brandwonden... Het aanraken van metaal met blote handen is gevaarlijk.

Met nog geen doorbraak op een terugtrekkingsvoorstel van China bij de achtste gespreksronde van korpscommandanten , en geen woord over de volgende ronde, ongeveer 50.000 Indiase troepen zijn nu klaar voor de lange termijn, bewaken de hoogten en weerspiegelen de inzet van de Volk's Bevrijdings Leger . In feite is het leger in de winter ingezet bij het LAC, hoewel die term officieel niet is gebruikt.

Gevangen in een patstelling

Zonder verder bericht uit China na de eerste berichten over een terugtrekkingsvoorstel van hen in de achtste gespreksronde, is de situatie terug in een patstelling. Omdat geen van beide partijen bereid is te wijken, zullen ongeveer 1 lakh-soldaten van beide kanten de winter doorbrengen in de toppen van Oost-Ladakh. Maar of het een jaarlijks terugkerend onderdeel wordt, hangt af van het diplomatieke vermogen van beide landen om de bijna zeven maanden durende impasse op te lossen.

Zelfs nu, met de moeilijkste maanden nog voor de boeg, zeggen legerbronnen dat er dagelijks uitputtingsslag is als gevolg van koude-gerelateerde omstandigheden, waarbij velen weer aan het werk worden gestuurd zodra ze beter worden. Hoewel informatie over hoogtegerelateerde aandoeningen vertrouwelijk is, zegt een officiële bron dat de niet-dodelijke slachtoffers niet alarmerend zijn en binnen de verwachte verhouding vallen. Er zijn ook evacuaties gemeld van Chinese zijde, vanaf de hoogten van Finger 4 op de noordelijke oever van Pangong-meer .

Generaal-majoor AP Singh (retd), die tussen 2011 en 2013 leiding gaf aan de logistiek voor het XIV Corps dat op het LAC (ook wel het 'Fire and Fury' Corps genoemd) werd ingezet, zegt dat tot ongeveer tien jaar geleden het personeelsverloop rond de 20 per cent, voornamelijk als gevolg van medische niet-dodelijke slachtoffers. Uitputting is te wijten aan sneeuw, gezondheid of zuurstofgebrek, zegt hij, eraan toevoegend dat soldaten nu veel beter uitgerust zijn.

Joey kastanje salaris

Als we de elementen tellen waar de soldaten mee te maken hebben, zegt Singh, is er een van het weer, inclusief extreme kou en zeer hoge windsnelheden. De tweede is de ijle atmosfeer, die een gebrek aan zuurstof is en een functie van de hoogte. De derde is natuurlijk de vijand. Alle drie zijn ze verraderlijk.

Acute bergziekte, longoedeem op grote hoogte, diepe veneuze trombose, cerebrale veneuze trombose, psychische aandoeningen - dit zijn slechts enkele van de medische risico's waarmee de soldaten worden geconfronteerd. Hypoxie kan leiden tot desoriëntatie, misselijkheid, hoofdpijn en, indien niet vroegtijdig ontdekt, tot ernstigere complicaties. Met dalende temperaturen komen bevriezing, sneeuwblindheid, winterhanden en vervelling van de huid als gevolg van de extreem droge omstandigheden. Volg Express Explained op Telegram

In een medisch memorandum dat in 1997 door het directoraat-generaal van de medische dienst van de strijdkrachten is uitgegeven, staat dat naast hypoxie en kou, lage luchtvochtigheid, zonne- en ultraviolette straling andere factoren zijn die de prestaties op grote hoogten kunnen beïnvloeden en ziekten kunnen veroorzaken.

Het andere effect op soldaten is moeilijker te detecteren. Singh heeft het over het psychologische aspect van geïsoleerd zijn, met soldaten die weken, zelfs maanden, van elk contact zijn afgesneden. Er is de angst dat als er iets gebeurt, zelfs een helikopter niet kan komen om je te evacueren.

Grensgeschil tussen India en China bij de Line of Actual Control (LAC)

Acclimatisatie de eerste stap

Voor een soldaat die speciaal uit een garnizoen in de vlakten komt, is de eerste uitdaging de enorme daling van het zuurstofniveau. De reductie kan variëren van 25 tot 65 procent - van Leh op 12.000 ft tot Mukhpari-hoogten bij Spanggur Gap op meer dan 17.000 ft. Bij aankomst ondergaan de troepen een acclimatisatie-oefening in drie fasen gedurende 14 dagen. De eerste etappe omvat zes dagen op 9.000 tot 12.000 ft, met twee dagen rust en vier dagen wandelen en kleine beklimmingen. Fase 2 is vier dagen op 12.000 tot 15.000 ft hoogte, wandelen en klimmen, en het dragen van lasten over korte afstanden. De volgende fase is vier dagen op 15.000 ft en hoger, met dezelfde loop-klimroutine met en zonder lasten. In een noodgeval wordt dit proces teruggebracht van 14 naar 10 dagen. Maar die situatie is er nog niet, zegt een officier. Ter vergelijking: in Siachen worden troepen ingelijfd na een acclimatisatie van 21 dagen.

Luitenant-generaal Pannu (retd), die van 2016 tot 2018 aan het hoofd stond van het XIV Corps, wijst erop dat de lage zuurstofniveaus de efficiëntie met bijna 30-50 procent verminderen. Het draagvermogen van de soldaat neemt ook af, terwijl de vereiste om gewicht te dragen juist toeneemt vanwege het gebrek aan infrastructuur.

Op hooggelegen posten dragen soldaten tussen de 20 en 45 kg uitrusting, zegt een dienstdoende officier die niet geïdentificeerd wilde worden, afhankelijk van de rol die de soldaat speelt, of het nu offensief, verdedigend of patrouillerend is. Eerst en vooral zijn het wapen en munitie. Het wapen kan een pistool zijn of een karabijn, een geweer. Als het wapen zo zwaar is als een machinegeweer van meer dan 20 kg, helpen meerdere soldaten het te dragen. Een compagnie van 60 tot 120 soldaten draagt ​​minimaal één Medium Machine Gun, een sectie (6 tot 20 soldaten) een raketwerper. De munitielading wordt verdeeld.

Afgezien hiervan omvat de uitrusting van een soldaat laarzen, kleding voor extreem weer, een set binnenwerk, een meerlaagse jas, gezichtsbescherming tegen de kou, een veiligheidsbril om sneeuwblindheid te voorkomen en een helm. Dan is er een 'voedingspakket', met een slaapzak, matras, twee paar verschoning, toiletartikelen, extra sokken, een waterfles en minimaal 24 uur aan gekookte noodrantsoenen met veel calorieën.

lyor cohen nettowaarde

Express Illustratie: Suvajit Dey

Op voorste posten dragen soldaten meestal ingeblikt voedsel. Je kunt logistiek niet naar de frontlinie brengen. Zeker geen vers voedsel en groenten, en door de lage atmosferische druk kun je bijvoorbeeld niet koken in een snelkookpan. Maar het is niet mogelijk om grote hoeveelheden van dit (blik)voer te eten. Op het moment dat je eet, duwt je maag het middenrif tegen de longen en het hart, waardoor ademhalen moeilijker wordt. Zeer hoge calorische waarde van fruit, gedroogd fruit, chocolaatjes enz. worden aan soldaten gegeven. Hij geniet er niet van en eet alleen om te overleven... Alleen degenen die daar hebben gediend, zullen dit beseffen, zegt Pannu.

Tegelijkertijd kan elke kleine beweging tot 6-10 uur betekenen. Als een soldaat wordt vastgepind door vijandelijk vuur, moet hij in staat zijn om (op eigen kracht) stand te houden, zegt de hierboven geciteerde officier.

Soldaten aan het front moeten ook communicatiesets bij zich hebben, de grootte hangt ervan af of ze nodig zijn voor bedrijf-naar-bedrijf-oproepen, bataljonscommunicatie of voor communicatie tussen het bataljonshoofdkwartier en het brigade- of divisiehoofdkwartier. De sets worden groter met de formatie.

Over de pure fysieke inspanning die nodig is, inclusief het bouwen van verdedigingswerken en bunkers, gesproken, Singh voegt eraan toe dat wat in de vlakten op één dag kan worden gedaan, vijf tot zeven dagen duurt.

Warm is niet dik

De kledinglagen die men draagt, snijden ook de werkzaamheid en beïnvloeden de mobiliteit, wat betekent dat ze, tenzij ze van superieure kwaliteit zijn, een probleem kunnen vormen, geen oplossing. In het conflict van 1962 kregen de Indiase strijdkrachten in alle sectoren te maken met een ernstig gebrek aan winterkleding.

In zijn boek India's China-oorlog , noemt de Britse journalist Neville Maxwell dit ontoereikend en schaars, behalve dat hij verwijst naar andere problemen waarmee de mannen te maken hebben, zoals de ijle lucht en het gebrek aan dieren om lasten te dragen. Alle voorraden, vaak inclusief water, moesten worden gedropt.

Uitwerkend wat dit betekent, zegt Pannu, stel je voor dat de via de lucht gedropte voorraden een kilometer of zelfs een paar honderd meter van de aangewezen dropzone vallen. Het wordt een nachtmerrie voor de soldaat die de rest van de dag misschien een paar kilo essentiële benodigdheden moet halen.

Bijna 60 jaar na de oorlog tussen India en China vervaardigt India nog steeds niet de geïsoleerde kleding die nodig is voor de hoogten waarop soldaten nu in Ladakh worden ingezet. De kleding wordt tegen scherpe tarieven geïmporteerd. Vorige maand sprak vice-legerchef luitenant-generaal SK Saini tijdens een openbaar evenement over een gebrek aan levensvatbare inheemse oplossingen.

Kleding moet er niet alleen voor zorgen dat de soldaat warm blijft, maar mag ook niet te zwaar zijn. Pannu waarschuwt voor warmtebelasting, waarbij de drager het warm heeft als hij fysiek actief is, maar niet warm genoeg als hij statisch is.

Verwijzend naar het verschil tussen Ladakh, Siachen en Kargil, die allemaal onder het XIV Corps vallen, zegt Singh dat de LAC niet zoveel sneeuw ziet, maar koud, rotsachtig is, een woestijn met snelle wind. Soldaten zullen hier niet zoveel sneeuwkleding dragen, maar warme kleding. Ter vergelijking: in Siachen hebben soldaten alpenkleding en berguitrusting nodig.

Verbeterde woonvoorzieningen voor troepen in het oosten van Ladakh. (PTI-foto)

Verwarmde schuilplaatsen en koude bunkers

Onlangs heeft het leger nieuw gebouwde verwarmde accommodatie onthuld voor troepen die achter het LAC zijn opgesteld; bronnen zeggen dat er faciliteiten zijn om alle mannen te huisvesten. Dit zijn slimme kampen met barakachtige structuren, inclusief elektriciteit, water, verwarming en andere voorzieningen. Maar aan de frontlinie, waar soldaten op pieken zitten met uitzicht op de PLA, leven ze in verwarmde tenten uit tactische overwegingen, zegt een officier.

Maar door de wind kunnen tenten niet veel bescherming bieden, zegt Singh. Pannu merkt op dat een soldaat in werkelijkheid niet veel tijd in de schuilplaatsen zal doorbrengen. Hij moet patrouilleren, maar ook bunkers bouwen en verdedigingswerk bouwen tegen vijandelijk vuur en beschietingen vanuit de grond en vanuit de lucht... Hij moet uiteindelijk in de aarde graven en de gevolgen van extreme kou rechtstreeks dragen.

Aangezien een dergelijke inzet bij het LAC nooit eerder nodig was, worden veel van de voorste posten in Oost-Ladakh nieuw opgericht, zonder dat er een militaire infrastructuur aanwezig is. Dit betekent, zegt de officier die om anonimiteit vraagt, materiaal bij zich te dragen om verdedigingswerken te creëren, als het een nieuw element inneemt, aangezien de hoogten op de noordelijke oever van Pangong Tso en in de Chushul subsector op de zuidelijke oever. Voor het bouwen van bunkers en observatieposten zijn graafwerktuigen en gegalvaniseerde golfplaten nodig.

Het zijn ook niet alleen de mannen. Tanks, artilleriesystemen en andere hardware, waaronder munitie, moeten ook worden beschermd tegen de kou. De apparatuur moet worden gehard en winterklaar gemaakt. Reparatie en herstel zijn uiterst moeilijk bij temperaturen onder het vriespunt. In-situ werkplaatsen zijn uitgerust met warme luifels met bazooka kachels. De olie en radiatoren zijn voorbereid op de winter. Alle apparatuur met waterleidingen kampt met het probleem van bevriezing, maar er zijn bepaalde innovaties gedaan (in mijn tijd) om ervoor te zorgen dat water niet statisch blijft in leidingen, zegt Pannu.

Er zijn ingebouwde SOP's, afhankelijk van de aard van de apparatuur, afhankelijk van of ze olie-, gas- of elektronische systemen hebben, zegt een andere officier.

Pannu merkt op dat een soldaat in werkelijkheid niet veel tijd in de schuilplaatsen zal doorbrengen. (PTI-foto)

Rotatietijden verkorten

Om de blootstelling van soldaten aan deze voorste posten te verminderen, worden troepen zo snel als elke twee weken gerouleerd. Singh zegt dat dit mogelijk is gezien de aantallen die het leger daar nu heeft, met een aanzienlijke reservemacht. Als je binnen twee tot drie weken terugkomt van de post, krijg je jezelf terug.

In Siachen, waar nu infrastructuur aanwezig is bij zowel de voorposten als de basis, brengt een soldaat over het algemeen ongeveer 90 dagen door aan het front. Maar vaak kantelt dit, zegt een officier, en boven een acceptabele limiet kan de schade permanent zijn. De officier voegt eraan toe dat ze in Ladakh hardere klimaten verwachten, en dus de korte rotatietijden.

Het gaat niet alleen om het behouden van een aanwezigheid, maar ook om het gevechtsklaar houden van de soldaat. Als je moet vechten, moet je de gezondheid van de soldaat op een bepaald niveau houden. Een vroege omzet kan dus noodzakelijk zijn. Hij kan na een pauze een tweede ronde doen, zegt de officier, en benadrukt de balans tussen verdediging en levensonderhoud. Hij voegt eraan toe dat hoewel mensen alles kunnen zeggen... er soldaten zijn die met hun leven en ledematen zullen moeten boeten om die nieuwe posities te behouden.

Mis het niet uit Explained | Wat is het standpunt van de Organisatie voor Islamitische Samenwerking over Kasjmir en hoe heeft India daarop gereageerd?

Hoogten versus plateau

Omdat de wegeninfrastructuur fragmentarisch is, zijn er op slechts enkele plaatsen sporen tot aan de voorste posten op de hoogte, en soldaten moeten de meeste uitrusting dragen. We gebruiken wat dierentransport, maar patrouilleren gebeurt meestal te voet, in tegenstelling tot PLA-troepen die locaties zo ver mogelijk proberen te bereiken met voertuigen, zegt Pannu.

De Chinezen hebben het voordeel van een topografie die lijkt op een dak: plat, met minder bergen die ver uit elkaar liggen, waardoor de valleien aan hun kant veel breder zijn, voegt de ervaren officier eraan toe. Ze hebben snelwegen aangelegd, veel gemakkelijker aan die kant te bouwen omdat ze niet door zoveel bergpassen of tunnels gaan. We moeten echter tunnels boren en wegen over passen aanleggen. We kunnen geen hele brede wegen aanleggen, want daarvoor zouden bergen moeten worden gemaaid. Het neerslagniveau aan onze kant is ook veel meer, daarom zijn de sneeuwniveaus veel hoger. In het gebied van Tibet valt er maar een paar centimeter sneeuw omdat het daar erg droog is. Ze hebben dus niet de uitdaging om lange tijd passen of tunnels door sneeuw te blokkeren, zegt Pannu.

Hoewel de helikopters van de IAF en het leger in dienst zijn geduwd als onderdeel van de toeleveringsketen, zijn de gebieden hoger dan waarvoor ze zijn ontworpen, waardoor hun draagvermogen wordt verminderd en dus meer vluchten worden uitgevoerd, wat de logistieke belasting vergroot.

Onlangs onthulde het leger nieuw gebouwde verwarmde accommodatie voor troepen achter het LAC. (PTI-foto)

Siachen, Kargil als veerkrachtbouwers

Hoewel dit de eerste keer is dat er in deze tijd van het jaar zoveel troepen aanwezig zijn in Ladakh, zeggen Indiase militaire veteranen dat de zaken exponentieel zijn veranderd - ten goede. Indiase troepen, met vier oorlogen tegen Pakistan (inclusief Kargil), één tegen China, plus een drie decennia lange ervaring met het bewaken van Siachen, het hoogste slagveld ter wereld, zijn nu gewend om zowel de hoogten als de winter aan te pakken, misschien meer dan hun Chinese tegenhangers. Verschillende etablissementen, zoals de Kargil en Siachen Battle Schools en de High Altitude Warfare School in Gulmarg, trainen soldaten specifiek om op hoogte te vechten.

Onze soldaten worden ingezet op 21.000 ft in Siachen, op 14.000-15.000 ft in Kargil en 14.000-17.000 ft in Oost-Ladakh, zegt Pannu. In zowel Siachen als Kargil hebben we posten die geen toegang hebben tot de buitenwereld zodra de sneeuwval begint. In de Kargil-regio verzamelt sneeuw zich tot 15-20 ft... het is zeer lawine-gevoelig. Vijf tot zes maanden zitten troepen in lockdown-posities ... Dit soort training en veerkracht is er al in onze troepen.

Wat de moeilijkheden ook mogen zijn, tot nu toe hebben de troepen aan de grens zich voor de lange termijn ingegraven, behoorlijk voorbereid op de mogelijkheid dat er misschien geen doorbraak naar terugtrekking komt. Op dit moment is er geen duidelijkheid, zelfs niet wanneer en of de volgende vergadering van de senior commandanten zal plaatsvinden. Er is prioriteit dat een resolutie jaren kan duren. In Sumdorong Chu in Arunachal Pradesh duurde een impasse die begon in 1986 zeven jaar voordat de status quo ante werd hersteld.

Hoewel niemand kan voorspellen of de winterinzet bij de LAC een jaarlijks terugkerend onderdeel zal worden, wordt er gefluisterd dat dit de eerste strohalmen zijn in de ijzige wind die over Ladakh waait van de LoC-isatie van de LAC, wat de grens met China betekent kan veranderen in een front dat op dezelfde manier moet worden verdedigd als dat met Pakistan.

katt williams nettowaarde

Deel Het Met Je Vrienden: