Uitgelegd: hoeveel beweging heb je nodig voor een betere gezondheid van het hart?

De grootschalige studie, die gebaseerd was op objectieve gegevens over lichaamsbeweging van meer dan 90.000 volwassenen, bevestigt het groeiende bewijs dat bijna elke hoeveelheid fysieke activiteit goed lijkt te zijn voor de cardiovasculaire gezondheid, zonder duidelijke bovengrens aan de voordelen.

Zelfs de grootschaligere, epidemiologische onderzoeken naar lichaamsbeweging en de gezondheid van het hart vertrouwden echter vaak op de herinneringen en zelfrapportages van mensen over hun bewegingsgewoonten, die niet altijd accuraat zijn. (Bestandsfoto)

Geschreven door Gretchen Reynolds

HOE MEER JE DOET, DES BETER, MAAR ZELFS MILDE OEFENINGEN ZOALS LOPEN PRODUCEREN VOORDELEN VOOR DE CARDIOVASCULAIRE GEZONDHEID, EEN GROTE NIEUWE ONDERZOEK GEVONDEN.

Als je een gezond hart wilt, hoe meer je beweegt, hoe beter, blijkt uit een bemoedigend nieuw onderzoek naar het verband tussen fysieke activiteit en hart- en vaatziekten. Het blijkt dat mensen die vaak sporten en actief blijven, veel minder kans hebben op het ontwikkelen van hartaandoeningen dan mensen die zelden bewegen, of die oefening nu bestaat uit een paar minuten per dag joggen of meerdere uren per week wandelen.

De grootschalige studie, die gebaseerd was op objectieve gegevens over lichaamsbeweging van meer dan 90.000 volwassenen, bevestigt het groeiende bewijs dat bijna elke hoeveelheid fysieke activiteit goed lijkt te zijn voor de cardiovasculaire gezondheid, zonder duidelijke bovengrens aan de voordelen.

Natuurlijk weten we al generaties lang dat actieve mensen een sterk hart hebben. Aan het eind van de jaren veertig en het begin van de jaren vijftig ontdekte Jeremy Morris, een Britse epidemioloog, dat Britse busconducteurs, die hun dagen doorbrachten met wandelen door gangpaden en trappen op de dubbeldekkers, ongeveer de helft minder kans hadden op een hartaanval dan op de chauffeurs van de bussen, die de hele dag zaten.

Sindsdien hebben talloze epidemiologische studies gelijkaardige verbanden tussen fysieke activiteit en cardiovasculaire problemen blootgelegd. In de meeste gevallen sluiten grotere hoeveelheden fysieke activiteit nauw aan bij minder risico op hartaandoeningen. Met andere woorden, mensen die veel bewogen, waren meestal ook mensen met een gezond hart en bloedvaten.

jeffrey sebelia kleding

In sommige van die en andere onderzoeken was er echter een limiet. Naarmate de hoeveelheid en intensiteit van de lichaamsbeweging van mensen toenam, namen de voordelen voor hun hart af of daalden zelfs. In een paar onderzoeken leken langdurige intensieve trainingen in de loop van de jaren bij te dragen aan een verhoogd risico op hartproblemen, wat suggereert dat te veel lichaamsbeweging het hart kan beschadigen. Maar die onderzoeken waren over het algemeen klein en gericht op specifieke groepen mensen, zoals mannelijke topsporters.

Zelfs de grootschaligere, epidemiologische onderzoeken naar lichaamsbeweging en de gezondheid van het hart vertrouwden echter vaak op de herinneringen en zelfrapportages van mensen over hun bewegingsgewoonten, die niet altijd accuraat zijn.

minna almina zelda zetterstrand

Sommige aspecten van de relatie tussen fysieke activiteit en cardiovasculaire gezondheid zijn dus ondoorzichtig gebleven. Kunnen we te veel trainen omwille van ons hart? Krijgen mannen en vrouwen dezelfde vermindering van het risico op hart- en vaatziekten door dezelfde hoeveelheid lichaamsbeweging? Hoeveel bewegen we eigenlijk overdag?

Die vragen interesseerden Dr. Terence Dwyer, emeritus hoogleraar epidemiologie aan de Universiteit van Oxford in Engeland, en zijn collega's, die al lang de wisselwerking tussen levensstijl en ziekterisico hadden bestudeerd. En ze wisten van een potentiële bron van meer duidelijkheid over mogelijke antwoorden, in de U.K. Biobank.

De U.K. Biobank is een indrukwekkend grote database met informatie over gezondheid en levensstijl over meer dan 500.000 volwassen mannen en vrouwen in het Verenigd Koninkrijk. Vanaf 2006 leverden deze vrijwilligers bloed-, urine- en speekselmonsters voor genetische en medische tests, beantwoordden ze lange vragenlijsten over hun leven en voltooiden ze volledige gezondheids- en medische screenings. Meer dan 100.000 van hen stemden er ook mee in een week lang activity trackers te dragen, om nauwkeurig te meten hoeveel ze bewogen.

Dr. Dwyer en zijn collega's trokken nu de records voor meer dan 90.000 van de mannen en vrouwen die de trackers hadden gedragen, waarbij iedereen met een bekende geschiedenis van hartaandoeningen werd overgeslagen toen ze aan het onderzoek deelnamen. Ze verdeelden ze in vier groepen, afhankelijk van hoeveel minuten ze in totaal elke week bewogen, en hoeveel van deze activiteit matig was, zoals wandelen, of relatief krachtig, zoals joggen, zoals geverifieerd door hun trackers.

Ten slotte verzamelden de onderzoekers gegevens van ziekenhuizen en overlijdensgegevens over wie, van de 90.000 vrijwilligers, hartaandoeningen ontwikkelden in de jaren na deelname aan het onderzoek, en begonnen hun diagnoses te vergelijken met hun activiteitengewoonten.

het nettovermogen van Joe Pesci

Tot niemands verrassing was actief zijn beschermend tegen hartaandoeningen. Mensen in de minst actieve groep, die zelden rondliepen of formeel trainden, hadden nu meer dan twee keer zoveel kans op hartaandoeningen als de meest actieve mannen en vrouwen. Alleen al de overgang van de minst actieve groep naar de niet zo inactieve groep verminderde het risico op hartaandoeningen met bijna 30 procent, zelfs wanneer de onderzoekers controleerden op lichaamssamenstelling, roken, sociaaleconomische status en andere factoren.

De onderzoekers vonden ook geen bovengrens aan de voordelen. De mannen en vrouwen die het meest bewogen, liepen wel 1100 minuten per week of meer dan twee uur per dag (een totaal van zowel hun daadwerkelijke lichaamsbeweging als dagelijkse activiteiten zoals boodschappen doen of huishoudelijk werk doen), terwijl ze ook vaak aan het sporten waren intensief gedurende 50 minuten of meer per week, vertoonden geen verhoogd risico op hartproblemen. In plaats daarvan genoot deze groep de grootste risicovermindering, waarbij zowel mannen als vrouwen ongeveer gelijke voordelen lieten zien.

De resultaten leveren nog sterker bewijs dan eerder beschikbaar was dat fysieke activiteit, inclusief krachtige fysieke activiteit, belangrijk is voor het verminderen van het risico op hart- en vaatziekten, zegt Dr. Dwyer. De voordelen waren ongeveer het dubbele van wat bij de meeste zelfrapportagestudies was gevonden.

Deze studie is echter associatief en laat zien dat actieve mensen ook mensen zijn met een gezond hart. Het bewijst niet dat wandelingen en andere activiteiten de harten van mensen direct versterken, alleen dat de twee met elkaar verbonden zijn. Dr. Dwyer wijst er ook op dat het aantal mensen in de studie dat extreem veel intensieve activiteit voltooide klein was, dus het blijft denkbaar dat langdurige, intensieve training op een gegeven moment niet meer goed is voor het hart. Die mogelijkheid vereist meer onderzoek, zegt hij.

Maar voor de meesten van ons, zegt hij, zou het verhogen van onze lichaamsbeweging tot veel hogere niveaus of krachtigere niveaus onze kansen op hartaandoeningen aanzienlijk moeten verminderen.

Deel Het Met Je Vrienden: